10 نکته در باره برخورد با مادران ناشنوا

?

شاید شما یک مادر ناشنوا را در پارک مشغول بازی با بچه‌هایش یا در مدرسه دیده باشید. شاید دوست دارید که به او نزدیک شوید و با او صحبت کنید، اما استرس دارید یا مردد هستید.

شاید جسارت کافی برای این کار را دارید و تا بخواهید به او نزدیک شوید و با او صحبت کنید او کارش تمام می‌شود و از شما فاصله می‌گیرد و می‌رود. شما تمام روز به این برخورد فکر می‌کنید و اینکه اگر یکبار دیگر او را دیدید چه رفتاری داشته باشید.

خب.....، ما اینجا 10 نکته که در برخورد با مادران ناشنوا باید در نظر داشته باشید را برای شما آورده‌ایم:

1- روی شانه مادر ناشنوا ضربه کوچکی بزنید و روبروی او بایستید تا مکالمه را شروع کنید. یک کاغذ یا تلفن همراه خود را در دست داشته باشید تا صحبتتان را بنویسید و به او نشان بدهید. برای برقراری ارتباط با او به هر روشی که او ترجیح می‌دهد مانند حرکات دست، نوشتن روی کاغذ، پیام کوتاه با تلفن همراه، لب‌خوانی و غیره راضی شوید.

2- وقتی با مادر ناشنوا صحبت می‌کنید، تصور نکنید او حتما حرف‌های شما را لب‌خوانی می‌کند، این فن به توانایی هر فرد بستگی دارد. لب‌خوانی در برخی افراد راحت‌تر است در حالیکه برای بعضی دیگر غیر ممکن است. اگر شما لهجه، ریش دارید یا فرم لبتان متفاوت باشد یا مدل صحبت کردن شما آرام باشد، به احتمال زیاد مادر ناشنوا نمی‌تواند حرف‌های شما را با لب‌خوانی بفهمد. هرگز هنگام صحبت کردن با ناشنوایان داد نزنید، زیرا این موضوع توانایی درک فرد ناشنوا را به هیچ وجه بهبود نمی‌بخشد، بلکه در نظر او بی ادبی و توهین جلوه می‌کند.

3- تماس چشمی خود را حفظ کنید و بدن خود را به سمت مادر ناشنوا نگهدارید. تماس چشمی در فرهنگ ناشنوایان ما بسیار مهم است. اگر چشمان خود را از او دور کنید، او فکر می‌کند تمایلی به صحبت کردن با او ندارید. سعی کنید از حواس‌پرتی توسط دیگران یا صداها بپرهیزید، مگر اینکه صدای کودکتان را بشنوید. اصلا حالت خوبی ندارد که مکالمه شما با مادر ناشنوا توسط افراد دیگر و به طور ناگهانی قطع شود.

4- مواظب باشید مادر ناشنوا یا سایر ناشنوایان را با عنوان کم‌شنوا یا کر ولال برچسب‌گذاری نکنید. این کلمات برای ما معنای متفاوتی دارند، بنابراین کلمات مناسب‌تری مانند ناشنوا را استفاده کنید.

5- از جملاتی مانند هی! یا با نشان دادن سمعکشان بگویید "آن چیست؟" جدا پرهیز کنید. زیرا ممکن است پاسخ مناسبی دریافت نکنید و مکالمه شما خیلی زود به پایان برسد.

6- لطفا از بچه‌های مادر ناشنوا نخواهید که حرف‌های شما را برای مادرشان تفسیر کنند، این وظیفه آن‌ها نیست که بین شما و مادرشان ارتباط برقرار کنند.

7- با حرکت دادن دستان خود تظاهر به دانستن زبان اشاره نکنید. شما مانند یک احمق به نظر خواهید رسید و اگر او به شما بخندد احساس آزردگی خواهید کرد.

8- اگر اتفاقا زبان اشاره را می‌دانید، از نشان‌دادن تواناییتان خجالت نکشید. با این حال به یاد داشته باشید که دانستن برخی کلمات نشانه تسلط شما به آن زبان نیست. لطفا به او نگویید که زبان اشاره را بلدید در حالی که واقعا بلد نیستید. او تصور می‌کند شما مسلط هستید، اما در پایان مکالمه وقتی منتظر است شما صحبت کنید و خیره به دستان و صورت شما می‌ماند و شما نمی‌توانید جواب او را بدهید بسیار ناراحت می‌شود.

9- بچه‌هایتان را به بازی با بچه‌های مادر ناشنوا تشویق کنید. این به نفع همه خواهد بود و به کودکان شما یاد می‌دهد که چگونه از طرق مختلف با دیگران ارتباط برقرار کند. این خیلی خوب است که بچه‌های شما یاد بگیرند که به جای تکیه بر گوش، به حرکات توجه داشته باشند، زیرا این کار بلافاصله یا در آینده وقتی فردی ناشنوا یا شخصی با زبان دیگر برخورد داشته باشند به آن‌ها کمک می‌کند.

10- اگر از تعامل با مادر ناشنوا لذت می‌برید و می‌خواهید وقت بیشتری را بیرون از پارک یا مدرسه با او بگذرانید، شماره تلفن او را بگیرید تا با پیام با او در ارتباط باشید. این می‌تواند آغاز یک دوستی زیبا برای همه اطرافیانتان از جمله بچه‌های شما باشد.