یک شعر

ای آن که سیب

قسمت می‌شود به نام تو...

ای از هرچه صراحت لب‌ها

دورتر...

بیا و در جانم بنشین...

تا برخیزم از اندوه

و نزدیک خواب‌های کوتاه

نجواهای‌ تو را به گوش‌ها برسانم.

***

ذره ذره

یادم تو را فراموش

نه!