بررسی مشکلات خوابگاه متأهلی
دانشگاه خوابگاه شهرک که در شهرک دانشگاه (واقع در منطقه ۲۲ تهران) قرار دارد را برای اسکان دانشجویان متاهل در نظر گرفته‌است. به بهانه ۳۰ اردیبهشت، روز ملی جمعیت، به بررسی چالشها و مشکلات خوابگاه شهرک (خوابگاه متاهلی) میپردازیم.
۱. هست ولی کم است:
مهمترین مشکل خوابگاه متاهلی، موضوعی است که متوجه ساکنین آن نیست ولی دغدغه بسیاری از دانشجویان متاهل و یا در شرف تاهل میباشد؛ کمبود واحد. خوابگاه از سه بلوک ۴۸ واحدی (هر واحد حدود ۴۰ متر) تشکیل شده‌است. متاسفانه بلوک یک خوابگاه به دلیل مشکل نشست از آبان ۱۴۰۰ تخلیه شده و قابل سکونت نیست، لذا فعلا ۹۶ واحد قابل سکونت وجود دارد. کمبود واحد سبب شده تا دانشگاه برای اختصاص واحد به متاهلین شرایط خاصی قائل شود. مثلا دانشجویان فقط در نیمه دوم مقطع تحصیلی خود اجازه ثبت درخواست برای دریافت واحد را دارند. این کار سبب میشود تعداد زیادی از درخواستها حذف شوند و به مرحله بررسی نرسند. با این وجود بلافاصله پس از ثبت و تایید درخواست واحدی به دانشجویان تخصیص داده نمیشود، بلکه درخواستهای تایید شده در صف انتظار قرار میگیرند تا به مرحله دریافت واحد برسند.
با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه و وضعیت اجارهبها، امکان اجاره مسکن برای بسیاری از دانشجویان امکانپذیر نیست و آن‌ها مجبورند که تشکیل زندگی مشترک را به تاخیر بیندازند. برای رفع این مشکل باید مقاومسازی بلوک یک با جدیت بیشتری دنبال شود و برای ساخت بلوک چهار (که زمین آن در محوطه خوابگاه پیشبینی شده‌است) برنامه ریزی مناسب صورت پذیرد.
۲. از دل برود هر آنکه از دیده برفت:
یکی از چالشهای اساسی مجتمع متاهلی (ساکنین از این لفظ به جای خوابگاه استفاده میکنند.) دوری از دانشگاه است. این چالش از دو جنبه قابل بررسی است.
اولا بعد مسافت سبب دشواری رفت و آمد دانشجویان به دانشگاه میشود. قبل از شیوع ویروس کرونا دو سرویس رفت و برگشت از طرف دانشگاه برای دانشجویان تدارک دیده شده بودکه با همهگیری بیماری، سرویسدهی متوقف شد. در حال حاضر فقط یک سرویس رفت و برگشت برای دانشجویان مهیاست که با توجه به زمان نامناسب سرویس برگشت (ساعت ۱۵:۰۰)، این سرویس برای بسیاری از دانشجویان قابل استفاده نیست. با توجه به فرمایش دکتر شریف‌خانی، معاونت محترم مالی و اداری دانشگاه، مبنی بر اینکه «رسم دانشگاه سرویسدهی به دانشجویان متاهل نیست»، دانشجویان نباید به بهبود این وضعیت امید چندانی داشته باشند. دانشجویان برای رفت و آمد میتوانند از مترو، تاکسی اینترنتی و ماشین شخصی استفاده کنند که برای رفت و برگشت به ترتیب مستلزم صرف سه ساعت زمان، حدود ۲۰۰ هزارتومان هزینه و داشتن خودروی شخصی و پرداخت هزینه پارکینگ هستند. برای کاهش مشکلات در این زمینه، ساکنین مجتمع همدلی را چاره دانستند و با تشکیل گروه رفت و آمد، ایاب و ذهاب خود و همسایگان را تسهیل نموده اند.
دومین جنبه بعد مسافت که اهمیت بیشتری دارد این است که توجه مسئولان به دانشجویان ساکن این مجتمع و مشکلات آنان معطوف نمیشود و در بسیاری موارد نام این خوابگاه از قلم میافتد. مثلا در برنامه بازسازی خوابگاه‌های دانشگاه که سال گذشته انجام شد اصلا کسی سراغ متاهلین را نگرفت و با وجود فرسودگی برخی تاسیسات و تجهیزات هیچ بهسازی و یا نوسازی در مجتمع متاهلی انجام نشد، در انتخابات شورای صنفی که اخیرا برگزار شد اصلا اسم مجتمع متاهلی در بین واحدهای شورای صنفی قرار نگرفت و یا در برنامه هفته خوابگاهها که احتمالا تبلیغ آن را در نمایشگرهای سلف دیدهاید، هیچ برنامه ای برای متاهلین پیشبینی نشده‌است.
عدم توجه مسئولین به مجتمع متاهلین به حدی است که دانشجویان ارشد و دکترای ساکن این مجتمع برای بدیهی‌ترین حقوق خود باید ساعتها وقت بگذارند و امور روزمره مجتمع را پیگیری نمایند. به عنوان نمونه، در اسفند سال گذشته فیلترهای دستگاه تصفیه آب یکی از بلوکها خراب شد و دستگاه تصفیه از کار افتاد؛ علیرغم پیگیریهای دانشجویان بعد از گذشت حدود ۷۵ روز هنوز این مشکل برطرف نشده و ساکنین برای تهیه آب آشامیدنی دچار مشکل هستند. نمونه دیگر مربوط به آبان سال گذشته است که آب گرم یکی از بلوکها به واسطه تعمیرات حدود یک هفته قطع بود و پیگیری دانشجویان برای وصل آب گرم به جایی نمیرسید. انتظار میرود که دانشجویان ساکن مجتمع از حداقل امکانات رفاهی برخوردار باشند تا بجای پیگیری امور بدیهی، وقت خود را صرف پیشبرد رساله و پروژههای خود کنند.
۳. کودکان حق دارند بازی کنند:
برخی از زوجهای دانشجو در کنار درس خواندن اقدام به فرزندآوری نیز کردهاند. هماکنون جمعیت کودکان خردسال ساکن مجتمع بین ۳۵ تا ۴۰ نفر تخمین زده میشود. یکی از نیازهای کودکان خردسال بازی کردن است. متاسفانه در مجتمع هیچ تمهیدی برای بازی کردن کودکان اندیشده نشده‌است و محیط مناسب برای بازی خردسالان وجود ندارد. این مسئله سبب شده که خردسالان محوطه مجتمع را برای بازی انتخاب کنند. این انتخاب سبب بروز خطراتی از قبیل سقوط از ارتفاع ناشی از وجود سکوهای بدون نرده، تصادف با خودروهای در حال تردد و... گردیده‌است، ضمن اینکه سر و صدای کودکان در مواردی سبب آزار سایر همسایگان میشود. برای حل این مشکل انتظار میرود که مسئولین فضای مناسب برای بازی خردسالان را در مجتمع متاهلی ایجاد نمایند.
۴. آنچه یافت مینشود، آنم آرزوست:
هنگام ساخت این مجتمع امکاناتی نظیر سالن مطالعه، نمازخانه و سالن ورزش که از حقوق بدیهی و غیر قابل انکار دانشجویان ساکن خوابگاه است، ساخته نشد. اخیرا با همکاری نهاد رهبری دانشگاه، کانکسی با کاربری نمازخانه برای مجتمع متاهلی خریداری شده‌است که نیاز به بازسازی دارد و مسئولین محترم قول بازسازی آن را دادهاند. اما همچنان خبری از سالن مطالعه و سالن ورزش نیست. برای بهبود شرایط ورزشی، دانشگاه میتواند با سالنهای ورزشی نزدیک مجتمع وارد مذاکره شده، سانسهایی را برای دانشجویان رزرو کند و نیاز ورزشکاران را مرتفع سازد. اما سالن مطالعه قابلیت برونسپاری ندارد و نیاز است برای ساخت فضای مناسب با کاربری سالن مطالعه اقدامات لازم صورت پذیرد.
۵. شورایی که گاه هست و گاه نیست:
جمعیت کم ساکنین مجتمع در کنار عمر کوتاه سکونت ایشان سبب میشود که در بسیاری از موارد کاندیداهای تایید‌شده (اصلیترین دلیل عدم احراز صلاحیت ساکنین، مدت باقیمانده سکونت مجاز کمتر از یکسال است.) برای شورای صنفی مجتمع به حد نصاب نرسیده و انتخابات شورای صنفی برگزار نشود. لغو انتخابات و عدم تشکیل شورای صنفی امکان پیگیری منسجم امور و درخواستها را از ساکنین سلب نموده و سبب تشدید کمتوجهی به مجتمع توسط مسئولین میشود. پیشنهاد میشود که دانشگاه برای تایید صلاحیت دانشجویان برای شورای صنفی، انعطاف بیشتری به خرج داده و دانشجویان را در تشکیل شورای صنفی یاری کنند.
