بعضی کارگردان‌ها انگار بلد نیستند فیلم بد بسازند. بهروز شعیبی حتما یکی از این کارگردان‌هاست؛ کسی که حداقل‌های تکنیکی را در آثارش به خوبی تضمین می‌کند، فیلمنامه‌هایش کشش دراماتیک دارند و برای بازی‌گرفتن از بازیگرها وسواس به خرج می‌دهد. روز بلوا هم این حداقل‌های سینمای شعیبی را دارد و فُرمش، نمره قبولی می‌گیرد.
مهم‌تر از فرم اما، مهم‌ترین امتیاز فیلم جدید شعیبی سوژه جسورانه است. روز بلوا احتمالا برای نخستین بار، اشرافیت مذهبی را روی پرده سینما به تصویر می‌کشد. فیلم پر از قاب‌های بی‌روتوش از زندگی مذهبی‌های ثروتمند است. ثروت‌اندوزانِ متدین‌نمای لاکچری حتما از دیدن روز بلوا کلافه خواهند شد.
شعیبی شعار نداده، اغراق هم نکرده و همین باعث می‌شود تا فیلمش، خط‌شکن باشد. تصویرگری او از طبقه اشراف مذهبی، برای کسانی که اندکی با این قشر مراوده داشته‌باشند، باورپذیر است. ورود به پرونده جنجالی موسسات مالی و اعتباری هم برای اولین بار در سینمای ایران، توسط فیلم شعیبی اتقاق می‌افتد. درام شعیبی، با پی‌رنگ رانت و فساد مالی و اشرافیت، پُرکشش از آب درآمده و دیدنش برای مخاطب تازگی دارد. این‌ها، برای یک فیلم اصلا دستاورد کمی نیست.
«روز بلوا» یک فیلم عدالت‌خواهانه است؛ فیلمی که دغدغه و حرف مهمی دارد. فیلمی که محترمانه و بدون آنکه فحاشی یا گردن‌کشی کند، هشدار می‌دهد و زنگ خطر را برای مولتی‌میلیاردرهای هولدینگ‌دار به صدا در می‌آورد. فیلم، بنای اپوزوسیون بودن ندارد، راه حل را در ساختارشکنی نمی‌بیند و نسخه بازگشت به ریشه‌ها را برای حل چالش‌های اقتصادی و اجتماعی کشور پیشنهاد می‌کند.
«روز بلوا» عبای روحانیِ دلسوز را برای خاموش کردن آتش خشم محرومان کارآمد می‌داند، اگر روحانی دلسوز خودروی چندصدمیلیونی‌اش را کنار بگذارد و برای دادنِ حق مردم، روز و شبش را به هم بدوزد. فیلم، فریاد می‌زند اما عصیان نمی‌کند و تنها مسیر عدالت‌خواهی را در برهم زدن ساختارها و گروگان‌گیری و قداره‌کشی نمی‌بیند؛ هرچند پیشنهاد معامله با رانت‌خواران را هم، محکم و مقتدرانه رد می‌کند.
فیلم جدید بهروز شعیبی، یک فیلم مهم است. فیلمی شجاع و البته محترم که حرف‌های مهمی می‌زند. فیلمی که نشان می‌دهد سازمان اوج در سوژه‌یابی، همچنان جسورترین کمپانی فیلم‌سازیِ ایران است. صرف نظر از برخی ضعف‌های فیلم‌نامه و پایان نه چندان جذاب، فیلم جدید شعیبی فیلم ارزشمندی است و در زمان اکران عمومی، باید بیشتر درباره‌اش صحبت کنیم. «روز بلوا» از آن فیلم‌هایی است که حالاحالاها کارش خواهیم داشت.
