مدتی قبل یکی از دانشجویان دکترای دانشگاه به ادمین روزنامه پیامی داد با این مضمون که آنتیویروس رسمی سیستمهای دانشگاه عوض شده و به جای استفاده از آنتی ویروس خارجی bitdefender از آنتی ویروس داخلی "پادویش" استفاده میکنند و اینکه شرکت امن افزار گستر شریف این آنتی ویروس را تولید کرده است. شرکتی که دکتر جلیلی عضویت هیئت مدیره آن را بر عهده دارند. این پیام شاخکهای ما را تیز کرد تا پیگیر مسئله شویم. گشتی در اینترنت زدیم، از طریقی به شخصی در شرکت سازنده پادویش رسیدیم و در جلسهای درباره این موضوع با مدیرعامل آن شرکت صحبت کردیم.
اگر فارسی جستجو کنید به سایت سازنده و یک متن در ویرگول و تعدادی ویدیو که مربوط به سه سال پیش است میرسید. سایت را که دیدیم متوجه یک خطا در تشخیص شرکت سازنده شدیم، اشتراک امنها ما را به اشتباه انداخته بود، شرکت سازنده پادویش نامش امنپرداز است نه امنافزار! و طبق صحبتهای مدیرعامل این شرکت، عباس حسینی، سال ۱۳۸۵ امن پرداز ۳۳ درصد سهام شرکت را به امن افزار فروخت و در سال ۸۹ سهام فروخته شده را به دلایلی پس گرفت.
طبق صحبتهای حسینی، امنپرداز یک شرکت تولیدی است و فروش مستقیم ندارد، بلکه فروش توسط نمایندگیهای شرکت انجام میشود. دانشگاه شریف هم از یک نمایندگی به نام «اَبِل کامپیوتر» پادویش را خریده که تا قبل از صحبت تیم روزنامه با مدیر عامل، آنها در جریان این فروش نبودند. طبق پیگیریهای ما، مهر امسال، دانشگاه برای بیش از هزار سیستم لایسنس خریداری کرده که طبق تصمیم شورای فاوای دانشگاه(فناوری اطلاعات و ارتباطات)، ۲۰۰ تای آن پادویش و تقریبا هزارتای آن همان آنتیویروس قبلی یعنی bitdefender است؛ از این رو به نظر میرسد دانشگاه در حال تست پادویش میباشد تا کارآمد بودن آن را بررسی کند و هنوز تصمیمنهایی در این خصوص گرفته نشده است.
با توجه به این صحبتها اینکه بگوییم کسی از جایگاهش استفاده نادرستی کرده یا روال غیر طبیعیای برای فروش یک محصول طی شده، بیشتر به یک خطای سهوی شباهت دارد تا سوتزنی.
یک راه بررسی کارآمد بودن محصول، دیدن تجربه کسانی است که از آن استفاده کردهاند. طبق گفته مدیرعامل امنپرداز، در این سالها علیرغم حملاتی که به سیستمهای دولتی مجهز به پادویش شده، هنوز هیچ سازمانی پس از استفادهی درست از آن، مشکلی را گزارش نکرده است؛ از طرفی انتقادات موجود در اینترنت هم بر مبنای یک متن در ویرگول، که توسط مدیرعامل امنپرداز پاسخ داده شده بعلاوهی مقالهی منتشر شده از یک سازمان آلمانی فعال در حوزه تست و ارزیابی آنتی ویروس(AV Test) است که در تالار پشتیبان امنپرداز، بحثی حول آن شکل گرفته و به ایرادات وارده جواب داده شده است.
به نظر میرسد مهاجرت از آنتی ویروسهای خارجی به داخلی به همراه آزمایشگاه، کشف و پاکسازی توسط تیم ایرانی، تبدیل به امری در دسترس شده و تجربهای مانند ویروس flame لزوم این مهاجرت را ملموس میکند اما باید مواظب بود که نبود رقابت مانعی بر سر روند رشد پادویش نشود.
در آخر هم بد نیست نگاهی به این خبر از بلومبرگ که روی کشف بی سر و صدای یک بدافزار توسط امن پرداز مانور میدهد بیندازید.