در حاشیه مراسم بزرگداشت استادان پیشکسوت، سراغ دو تن از اولین شریفی‌ها رفتیم تا از تجربه آن‌ها بشنویم. دکتر فریدون معطر از اساتید نسل اولی شریف است که سال ۱۳۴۵ به ایران بازگشت و به عنوان استاد شیمی مشغول به کار شد و از همان ابتدا تدریس را در شریف با دانشجویان دوره اول شروع کرد. دکتر علینقی مشایخی هم از اولین دانشجوهایی است روی صندلی‌های کلاس درس شریف تحصیل کرده و سال ۷۸ دانشکده مدیریت و اقتصاد را پایه‌گذاری کرده است.
متن رفت و برگشتمان با هر دو را منتشر می‌کنیم، ولی ابتدا سراغ دکتر مشایخی برویم که در زمان سفر می‌کند و برای دانشجویان امروزی توصیه‌هایی دارد، دکتر معطر هم پیشنهاداتی را برای دانشگاه دارد که بعدا آن را منتشر می‌کنیم.
دوره دانشجویی یکی از مهم‌ترین دوره‌های رشد و تکامل در زندگی است. در این دوره باید دانش آموخت، جسم و روح خود را سالم و شاداب کرد، مهارت‌های عمومی و فهم خود از دنیای اطراف را توسعه داد. اگر دوباره دانشجو می‌شدم چندین کار انجام می‌دادم.
دانش رشته تخصصی خود را عمیق فرامی‌گرفتم تا زندگی حرفه‌ای پرثمرتری داشته باشم. فراگیری عمیق دانش رشته خودم مرا برای ادامه تحصیل آماده‌تر می‌کند و در موقعیت اخذ پذیرش از دانشگاه‌های بهتر قرار می‌دهد. چنانچه بخواهم وارد بازار کار شوم نیز فهم عمیق‌تر از رشته تحصیلی‌ام امکان تأثیرگذاری بیشتری در دنیای اطرافم به من می‌دهد.
ورزش منظم را تا جای ممکن به‌صورت تیمی و گروهی در برنامه هفتگی خود قرار می‌دادم تا جسم و روح سالم‌تر و شاداب‌تری داشته باشد. ورزش منظم نه‌تنها در دوران تحصیل مرا شاداب‌تر و از نظر ذهنی آماده‌تر نگه می‌دارد؛ بلکه با عادت به ورزش در دوران زندگی حرفه‌ای، از سلامت بیشتری برخوردار خواهم بود و سال‌های بیشتری امکان خدمت پیدا می‌کنم.
در یک یا چند فعالیت فوق‌برنامه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مانند انتشار نشریات، گروه‌های موسیقی، کتاب‌خوانی، گروه‌های سیاسی و ورزشی شرکت می‌کردم تا مهارت‌های عمومی نظیر کار تیمی، قدرت بیان و نگارش، توان تعامل و همکاری با سایرین و همچنین توان برنامه‌ریزی و سازماندهی را در خود افزایش دهم. در این فعالیت‌ها سعی می‌کردم گفتگو و تعامل را، احترام به نظرات دیگران و تحمل نظرات مخالفم را، خوب گوش‌دادن را، از دیگران یادگرفتن و به دیگران یاددادن را تمرین کنم. یک بررسی اجمالی در مورد فارغ‌التحصیلان موفق نشان می‌دهد آن‌هایی که در دوران دانشجویی در کارهای فوق‌برنامه فعال‌تر بوده در زندگی اجتماعی و اقتصادی خود نیز موفق‌تر بوده‌اند.
نسبت به محیط اطرافم در دانشکده و دانشگاه، با امید به بهترشدن وضعیت و مثبت‌اندیشی سازنده و تأثیرگذار، عمل می‌کردم. در هیچ شرایطی امید خود را از دست نمی‌دادم؛ در هر شرایط می‌توان امید داشت و با مثبت‌اندیشی دنبال روزنه و راهی برای حرکت به جلو بود.
به رشته‌های علوم‌انسانی و اجتماعی سرکشی می‌کردم تا فهم خود را از دنیای اطراف و چرایی و چگونگی تحولات اجتماعی و تاریخی جوامع افزایش دهم و دید خود را از رشته‌های دیگر علمی توسعه می‌دادم.
اگر دوباره دانشجو شوم از ساعت‌به‌ساعت دوره دانشجویی لذت می‌برم، استفاده می‌کنم، خودم را رشد می‌دهم و دوستان خوبی برای دوره زندگی‌ام در آینده می‌سازم.
دکتر علینقی مشایخی | موسس دانشکده مدیریت و اقتصاد
