مثل هرسال دانشگاه برای تبریک به ورودی‌های جدید و استقبال از آنها و آشنایی اولیه با محیط دانشگاه و دوران پیش روی دانشجویی برنامه‌ای با عنوان «شریف سلام» تدارک دیده بود؛ برنامه‌ای که دوشنبه این هفته از ساعت ۱۵ با حضور تعدادی محدود از کادر برگزاری و مدعوین آن در آمفی‌تئاتر مرکزی دانشگاه آغاز شد ولی برخلاف همیشه با حضور فیزیکی نوورودان و خانواده‌هایشان همراه نبود و از پنجره فضای مجازی به مدد تلاش مینا اصغرزاده و تیمش برای آنها به نمایش درآمد.
این شکل از برنامه استقبال و احتمالا یکی دو ترمی این‌طور حضور در دانشگاه شاید دانشجوهای شهرستانی را از زحمت سفر به تهران خلاص کرد اما شوق و اشتیاق آشنایی با محیط دانشگاه و دوستان جدید، لذت دورهمی‌های بین کلاس‌ها، سلف و مسجد رفتن‌های سر ظهر، پچ‌پچ‌های کلاس‌های تالاری، بدوبدو رسیدن به کلاس‌های ابن‌سینا و از همه مهم‌تر اردوی ورودی‌ها و پابوسی امام رضا (ع) را از تازه‌دانشجوشدگانی که سختی درس خواندن در دوران کرونا را به امید همین‌ها گذرانده بودند، گرفت.
در برنامه دوشنبه لازم نبود مسئولین برنامه کسی را به آمفی‌تئاتر هدایت کنند یا برای نحوه ورود و خروج راحت‌تر دانشجوها به سالن برنامه دقیقی بریزند؛ به جایش درگیر هماهنگ کردن وی‌کلاس و آپارات بودند که صدا و تصویر این سالن خالی از تماشاچی را به بهترین نحو به مخاطبان برسانند. البته اولین تجربه شریف در برگزاری برنامه‌ای زنده با این تعداد مخاطب چالش‌هایی هم داشت و قطع شدن چندباره پخش زنده کمی از لذت مخاطبین از راه دور آن کاست.
شریف، سرآمد
اولین سخنران برنامه رئیس دانشگاه، دکتر فتوحی بود که صحبت خود را با اشاره به ویژگی‌های منحصر به فرد شریف، جایگاه ویژه‌اش در رفع نیازهای کشور و برنامه دانشگاه به منظور افزایش اثربخشی، بهبود کیفیت آموزشی و پژوهشی و ارتقای بین‌المللی آن آغاز کرد. از حضور و موفقیت فارغ‌التحصیلان دانشگاه در جایگاه‌های مختلف آموزشی، سیاست‌گذاری و کارآفرینی گفت؛ انتظاری که از ورودی‌های جدید هم در آینده‌ای نه چندان دور خواهد رفت. هم‌چنین این را اضافه کرد که تلاش شده استادان راهنما بیش از پیش در حوزه‌های مختلف علمی، فرهنگی و اجتماعی با نوورودان در ارتباط باشند. توصیه رئیس به ورودی‌ها هم این بود که سال اول را بیش‌تر روی درس تمرکز کنند و پس از آن وارد برنامه‌های مختلف دانشگاه شوند و از تک‌بعدی بودن فاصله بگیرند.
وحدت دین و علم
بعد از دکتر فتوحی حجت‌الاسلام و‌المسلمین طباطبایی، مسئول نهاد رهبری پشت تریبون رفتند. حاج‌آقا شریف را نه تنها از جهت علمی بلکه از جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی و انقلابی نیز برجسته دانست؛ از چهره‌های مشهور در علم و ادب و ورزش و وعظ چون دایی و فردوسی‌پور و قاسمیان و امیرخانی گرفته تا شهدای انقلاب و دوران دفاع مقدس و شهدای علم و فناوری چون شریف واقفی و عباسپور و شهریاری که به قول طباطبایی این‌ها به مدد فعالیت ۷۰ کانون و گروه علمی، فرهنگی، سیاسی و مذهبی، نشریات، خیریه‌ها، هیئت، حوزه، نهاد رهبری و معاونت فرهنگی بوده است. او شرکت در فعالیت‌های فرهنگی را نیرویی مضاعف برای درس دانست و شروع مشارکت نوورودی‌ها را در برنامه‌های آتی لازم خواند.
مجری برنامه، علی یارندی پیش از معرفی سخنرانان دومین سری برنامه «شریف‌تاک»، فرصت را غنیمت شمرد و از ۱۷۶ مسافر هواپیمای اوکراینی که جمعی از خانواده شریف را نیز شامل می‌شدند، یاد کرد.
تجربه‌ای به قدمت عمر شریف
اولین سخنران شریف‌تاک، استاد خوش‌آوازه‌ی دانشکده مدیریت و اقتصاد، دکتر مشایخی، از اولین سری ورودی‌ها و فارغ‌التحصیلان شریف بود. او نخستین آفتی که ممکن است گریبان تازه‌دانشجوها را بگیرد، خروج ناگهانی از فشار درس و احتمال بی‌توجهی به بار درسی دانشگاه دانست و دومین نکته‌ای را که این دانشجوهای تازه‌وارد باید درنظر بگیرند، توسعه مهارتهای ارتباطی‌شان بیان کرد، چرا که هدف دانشگاه تربیت نیروهای متخصص تأثیرگذار است و تأثیر جز با تعامل اجتماعی صورت نمی‌پذیرد. هم‌چنین از منظر مشایخی، فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی به سبب ایجاد نشاط روحی راندمان درسی را بالا می‌برند و چنین دانشجوهایی حتی از کسانی که معدل بالاتری دارند هم موفق‌تر خواهند شد. او متواضع بودن و احترام را بزرگ‌ترین ارزش خواند و مهم‌ترین چیزی را که در دانشگاه باید یاد گرفته شود، چگونه یاد گرفتن دانست. موسس دانشکده مدیری و اقتصاد در نهایت با دو توصیه سخن خود را به پایان برد: اولی عدم عضویت در گروه‌های سیاسی و دیگری محدود نشدن به یک رشته: «ممکن است با برداشتن چند درس اختیاری تغییر جهت دهید. کشور ما در حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی نیازمند افرادی ست که موجب تحول و بهبود شوند.»
آمدنم بهر چه بود
نعیمه ناصری، دومین مدعو شریف‌تاک همه عمر دانشجویی خود را در شریف گذرانده و از چند روز دیگر استاد قریب به نیمی از نوورودی‌ها در درس فیزیک ۱ خواهد بود. ناصری می‌گفت سختی کنکور باعث شده حس کنید که این‌جا آخر کار است اما در حقیقت تازه از گردنه گذشتید و مسیر طولانی‌ای پیش‌روی‌تان است که نیازمند انرژی بیشتری‌ست. او سال اول را سال آشنایی با سیستم درس و دانشگاه، سال دوم را سال شروع مشارکت در عرصه‌های ورزشی، اجتماعی، خیریه و هنری و پس از آن تا ۲۵ سالگی را زمان کشف دغدغه و سوال بزرگ هر شخص خواند. معتقد بود باید به مهارتهای تخصصی‌ای که دانشگاه یاد می‌دهد، از زاویه دیگری نگاه کرد و این توانمندی‌ها را برای ایجاد ارزش و کارآفرینی به کار گرفت. او بر لزوم الهام‌بخش و الگو بودن شریفی‌ها تأکید داشت و این را منوط به کمک به دیگران، عدم سوءاستفاده از اطرافیان و چندبعدی بودن دانست. در آخر شرایطی را که نوورودی‌ها پشت سر گذاشتند توفیق اجباری‌ای خواند که موجب شده ورودی‌های امسال مهارت مدیریت بحران را زودتر و کامل‌تر از دانشجویان قدیم بیاموزند.
نقشه راه با توست
سجاد بنابی، رتبه یک کنکور ۷۹ و سخنران صنعتی شریف‌تاک، سخن خود را با یادآوری خاطره اولین صحبتش با ورودی‌ها در اردوی سال ۸۱ آغاز کرد. شاید حرف‌هایش کمی تلخ به نظر می‌رسید اما واقعیت بود؛ اینکه رسیدن تا این‌جای کار اتفاق مهمی نبوده و این استعداد ممکن است رها شود و دیگران از آدم پیشی بگیرند. سپس اضافه کرد که باید خودتان باشید؛ هرکس لازم است مسیر منحصر به فرد خود را برای رسیدن به عشق و هدفش پیدا کند، پیرو کسی نباشد، فکر کند و با رضایت کارها را انجام دهد؛ زیرا هر آدمی ممکن است اشتباه کند و تحمل شکست فقط زمانی آسان است که نتیجه تصمیم خود فرد باشد.
گردش ۱۸۰ درجه
آخرین مدعو که حضورِ البته مجازی‌اش به سختی میسر شده بود، پیمان یزدانیان بود. او با اینکه به موسیقی علاقه داشت، تحصیل در رشته صنایع را آغاز کرد که به ظن خودش بعضی از همان درس‌ها در مسیر موسیقی برایش مؤثر واقع شد. با وجود علم به علاقه‌اش به موسیقی، صنایع را نیمه‌کاره رها نکرد و حتی در دوران تحصیل و اندکی بعد هم در این زمینه مشغول به کار شد. معتقد بود باید با جریان زندگی همراه بود، زیرا افراد و اتفاقاتی را بر سر راه آدمی قرار می‌دهد که می‌تواند مسیر زندگی آدم را تغییر دهد. شجاعت مواجهه با تغییر، جرئت کندن از فضای آکادمیک و رفتن به حوزه‌ای کاملا متفاوت را کار راحتی نشمرد اما کلید دستیابی به آن را در میزان اشتیاق و میل و رغبت برای دنبال کردن آرزوها دانست. می‌گفت هر کس از بچگی آرزوی باطنی‌ای دارد که بعضی‌ها زودتر و بعضی‌ها دیرتر آن را می‌فهمند.
در نهایت برنامه با این جمله از مجری که «شریف را آدم‌هایش می‌سازند» و ارتباط زنده با صحن رضوی به پایان رسید.
