اگر در چند وقت اخیر به دانشکده علوم ریاضی سر زده باشید، متوجه تغییری در لابی این دانشکده شده‌اید. لابی دانشکده علوم ریاضی بعد از گسترش این دانشکده در سال ۹۳ به تعداد زیادی مبل و صندلی مجهز شد اما از ابتدای ترم جاری همه مبل‌های لابی این دانشکده جمع شده‌اند. در ابتدا که ماجرا را از شورای صنفی دانشکده پیگیر شدیم، گفتند دانشکده مبل‌ها را برای تعمیر فرستاده اما چند روز بعد شورای صنفی اعلام کرد دانشکده تصمیم گرفته به علت مشکلات فرهنگی مبل‌ها را بازنگرداند. در این مدت بارها پیگیر این مشکل از شورای صنفی و حتی معاون دانشجویی دانشکده شدیم که همگی اعلام کردند موافق برده‌شدن مبل‌ها هستند. معاون دانشجویی گفت مشکل را به دانشکده منتقل می‌کند و شورای صنفی نیز گفته مشکل کمبود صندلی را چندین بار به دانشکده منتقل کرده و دانشکده در پاسخ گفته قصد دارد تعدادی صندلی به لابی اضافه کند اما پول این کار را ندارد. در این گزارش قصد دارم به تعدادی نکته تأمل‌انگیز درباره این موضوع اشاره کنم.
صداقت از دست رفته و سوال‌های بی‌جواب
در ابتدا این سوال مطرح است که آیا واقعا دانشکده ابتدا تصمیم گرفته مبل‌ها را برای تعمیر بفرستد و بعد از برده‌شدن مبل‌ها تصمیم گرفته آنها را بازنگرداند؟ یا اینکه از اول هدف مشخص بوده و صرفا دانشکده صادق نبوده است؟ موضوع دیگری که پاسخ به این سوال را مبهم‌تر می‌کند، گزارش روزنامه در تاریخ ۲۱ مهر، بیش از دو هفته بعد از اعلام بازنگشتن مبل‌ها به شورای صنفی است که در آن به روزنامه اعلام شده مبل‌ها برای تعمیر فرستاده شده‌اند و بازگشتن آنها مبتنی بر تصمیم رئیس دانشکده است!
سوال دیگر این است که چرا دانشکده قبل از تأمین جایگزین اقدام به جمع‌کردن مبل‌ها کرده است؟ به وضوح بردن مبل‌هایی که جای نشستن حداقل ۲۰ نفر بوده‌اند، دانشکده را با مشکل جا روبه‌رو می‌کرد. همان‌طور که این اتفاق رخ داده و مدت‌هاست در لابی دانشکده جای کافی برای نشستن دانشجوها نیست. این مشکل در زمان بسته‌شدن (یا برگزاری کلاس) در سایت و کتاب‌خانه بیشتر نمایان میشود. سایت دانشکده ساعت 18 و کتاب‌خانه نیز ساعت 18:30 تعطیل میشود. با این وجود چرا دانشکده حاضر نیست برای رفع این مشکل مبل‌های لابی را بازگرداند؟
در نهایت هم اینکه چرا دانشکده در شرایطی که به گفته خودش توان مالی تهیه حتی چند صندلی ساده را ندارد، تصمیم می‌گیرد مبل‌های لابی را ببرد. اصلا این سوال وجود دارد که دانشکده با مبل‌های برده‌شده چه کرده است؟ با فروش آن مبل‌ها پول قابل توجهی به حساب دانشکده واریز میشود که بسیار بیشتر از بودجه لازم برای تهیه تعدادی صندلی است.
قوز بالای قوز
موضوعی که گاهی مشکل کمبود جا در لابی دانشکده را بیشتر پررنگ می‌کند، برگزاری کلاس‌های متعدد در لابی و سایت دانشکده است. از جمله این کلاس‌ها حل تمرین برنامه‌نویسی است؛ کلاسی که در سایت برگزار میشود و هنگام برگزاری آن سایر دانشجویان را از سایت دانشکده بیرون می‌کنند. همچنین برخی استادان حل تمرین دروس‌شان را به لابی منتقل می‌کنند. هر چند اصل موضوع برگزاری این کلاس‌ها در لابی و سایت کار پسندیده‌ای است اما در شرایط فعلی منطقی به نظر نمی‌رسد.
همچنین این سوال وجود دارد که چرا درِ کلاس‌های دانشکده فقط برای برگزاری کلاس‌ها باز میشود و در ساعت‌های دیگر همیشه بسته است. در حالی که می‌بینیم در بیشتر دانشکده‌ها یا درِ کلاس‌ها باز است یا جایگزین‌های دیگری وجود دارد که دانشجویان می‌توانند برای مطالعه انفرادی یا گروهی از آنها استفاده کنند.
مطالبه خواسته دانشجوها یا حمایت از تصمیم مسئولان
نکته جالب توجه آن است که شورای صنفی موافق رفتن مبل‌هاست و تنها دغدغه این شورا کمبود صندلی در دانشکده است. سوال این است که آیا این جبهه‌گیری شورا همسو با خواسته اکثریت دانشجوهای دانشکده است یا اینکه نظر شخصی اعضای آن؟ آیا شورای صنفی وظیفه پیگیری خواسته دانشجویان را دارد یا تصمیم‌گیری برای نیازهای دانشکده؟ حداقل کاری که شورای صنفی در این زمینه می‌توانست انجام دهد، انجام یک نظرسنجی در کانال تلگرامی شورا بود تا نظر دانشجویان دانشکده به دست آید. این در حالی است که تنها واکنش شورای صنفی به این مسأله در کانالش بیش از یک ماه بعد از به وجود آمدن آن و در پی اعتراضات بسیار دانشجویان بود. در پیامی که در کانال شورا گذاشته شده، اعلام میشود شورای صنفی پیگیر کمبود صندلی از دانشکده است و تعدادی میز و صندلی از انبار دانشکده به لابی اضافه شده است. طبق مشاهده ۴ صندلی و ۳ میز به لابی اضافه شده است. لازم به ذکر است که مشکل اصلی صندلی است و نه میز، و طبیعتا اضافه شدن ۴ صندلی دردی را درمان نمی‌کند.
شورای صنفی دانشکده علوم ریاضی نهادی است که باید مطالبه‌گر خواسته‌های دانشجویان در برابر مسئولان این دانشکده باشد. به‌طور خاص در این موضوع شورای صنفی به جای پیگیری مطالبات دانشجوها، تنها از دانشکده خواهان افزایش صندلی است. این برخورد شورای صنفی پایین‌بودن سطح مطالبه‌گری اعضا را نشان می‌دهد. با این وضعیت دانشکده در هر زمینه‌ای می‌تواند به‌راحتی هر تصمیمی بگیرد، بدون آنکه نگران باشد شورای صنفی مطالبه‌گری کند. حتی یکی از اعضای شورای صنفی می‌گوید هیچ دلیل منطقی‌ای وجود ندارد که دانشجویان به تصمیماتی که شورای دانشکده می‌گیرد اعتراض کنند! همچنین مسئول تأسیسات این شورا نیز قبول ندارد مسأله کمبود جا در لابی از اولویت بالایی برای شورای صنفی برخوردار است.
