عصر دوشنبه جلسه شورای فرهنگی شلوغ‌تر از روزهای عادی‌اش بود و بیشتر از زمان معمول هم طول کشید، چرا که اولین دستور کار آن تقدیر از اعضای ستاد استقبال از ورودی‌ها بود و 17 نفری از بچه‌های برنامه تهران و اردوی مشهد مهمان سالن کنفرانس دفتر ریاست دانشگاه تا لوح تقدیرشان را از دست رئیس بگیرند.
فقط طاهری و افشین نبودند
جلسه از ساعت 15 و تقریبا با حضور تمامی اعضای شورای فرهنگی و بچه‌های ستاد استقبال از ورودی‌ها آغاز شد. البته جای خالی دکتر افشین، نماینده رئیس دانشگاه در کمیته سه‌نفره و سینا طاهری، مسئول ابتدایی اردو که در نیمه راه استعفا داد، احساس می‌شد. در ابتدا دکتر حسینی توضیحاتی درباره روند برگزاری برنامه‌های استقبال از ورودی‌ها ارائه کرد و در این بین با اشاره به استعفای طاهری گفت که در آن برهه جایگزینی یک نفر سخت بوده و با اطلاع و تصویب کمیته سه‌نفره تصمیم بر آن شده که بین بخش‌های مختلف اردو تقسیم کار صورت گیرد و یک نفر هماهنگ کننده بین آنها مشخص شود. امیرمهدی حسنی، مسئول سرگروه‌ها نقش هماهنگ‌کننده ستاد را هم بر عهده داشته است.
سهم دانشگاه، 200 میلیون
معاون فرهنگی در ادامه شرط‌های دانشگاه برای برگزاری اردو را برشمرد. مورد اول صرفه‌جویی در هزینه‌ها و تأمین منابع از خارج دانشگاه بوده که در این راستا برای تأمین هزینه 600 میلیونی اردو، 200 میلیون از بودجه عمومی دانشگاه خرج شده، 200 میلیون هم درآمد حاصل از ثبت‌نام بوده و 200 میلیون دیگر با تلاش دکتر آراستی از طریق یکی از خیرین. شرط دوم دانشگاه به تعداد سرگروه‌ها باز می‌گردد که با توجه به تصویب نسبت 1 به 20 در مجموع 44 نفر سرگروه به اردو رفته‌اند. سرگروه‌ها به گفته دکتر حسینی از سوی کمیته سه‌نفره انتخاب شده‌اند ولی تقریبا اکثر پیشنهادهای امیرمهدی حسنی و فاطمه امینی در کمیته سه‌نفره قبول شده است. خواسته سوم دانشگاه نیز حضور پررنگ استادان در اردو و نیز تأثیرگذاری و تصمیم‌گیری دانشگاه در برنامه‌های اردو بوده که با حضور 42 نفر از استادان و نظارت کامل کمیته سه‌نفره بر امور مختلف اردو این خواسته تأمین شده است. حسینی در آخر حرف‌هایش ادعا کرد که هیچ کاری بدون اطلاع و تصویب کمیته سه‌نفره انجام نشده است.
استادها نقش اول اردو بودند
محمدحسن سیفدار، مسئول ارزیابی اردو بعد از حسینی گزارش خودش را ارائه کرد. او ابتدا به چند ویژگی اردوی سال‌های قبل اشاره کرد: ایجاد فضای انحصاری از سوی برخی گروه‌ها که جنجال‌های مختلفی را به دنبال داشته و باعث شده اردو به عنوان اردوی دانشگاه شناخته نشود، سرگروه‌محور بودن، تعداد کم استادان حاضر، تأمین بخش عمده هزینه‌ها از سوی دانشگاه و تمرکز برنامه‌های اردو در داخل اردوگاه یا حسینیه و فضای محتوایی و تفریحی خاص آن. سپس سیفدار به تفاوت‌های اردوی امسال پرداخت که اردوی دانشگاه بوده و طیف گسترده‌تر و متکثرتری از دانشجوها در آن نقش داشتند و ورودی‌ها با آنها مواجه شدند و دانشگاه نیز به صورت رسمی تصمیم‌گیر اصلی اردو بوده است. سیفدار در اینجا بیان کرد که دانشگاه برای سال‌های بعد باید زودتر تصمیمش درباره اردو را و مسئولیت‌ها و اختیارات مرتبط با آن را مشخص کند. تفاوت مهم دیگر اردوی امسال از دیدگاه سیفدار حضور پررنگ استادان بود که تجربه زیسته خودشان در دانشگاه را در فضایی غیررسمی به ورودی‌ها منتقل می‌کردند و سوالات مختلف ورودی‌ها درباره تغییر رشته و کار و آینده و ازدواج به جای سرگروه‌ها از استادان پرسیده می‌شد. صمیمت نسبی شکل گرفته بین استاد و دانشجو در اثر حضور و همراهی استادان در برنامه‌های مختلف از دیگر اثرات حضور پررنگ آنهاست. البته او اعتقاد داشت که ایده حضور پررنگ استادان هنوز خام است و درباره شکل حضور آنان و نیز روش‌های ترغیب‌شان برای شرکت در اردو باید فکر شود.
سیفدار در ادامه به این نکته پرداخت که اردو همچنان دانشجویی مانده و مسئولیت اجرا با دانشجوها بوده ولی وجود برخی ابهامات در مسئولیت‌ها و اختیارات اختلاف‌ها و جنجال‌هایی را به دنبال داشت. مسئول ارزیابی اردو در آخر ایجاد فضای غیررسمی برای پرسیدن سوالات و ابهامات شکل گرفته در ذهن دانشجوهای ورودی و نیز تشکیل هویت جمعی بین آنها را هدف اصلی اردو دانست که در فضایی غیر از اردو قابل دسترسی نیست.
نارضایتی عمومی از تعداد کم سرگروه‌ها
امیرمهدی حسنی، مسئول سرگروه‌های اردو در صحبت‌های کوتاهش به نارضایتی ورودی‌ها و سرگروه‌ها و دیگر افراد حاضر در اردو از تعداد کم سرگروه‌ها و نیز عدم تناسب تعداد سرگروه‌ها با وظایف محول شده به آنان پرداخت. حسنی همچنین این پرسش را مطرح کرد که حضور بیشتر استادان تا چه اندازه می‌تواند جای سرگروه‌ها را بگیرد؟ مسئول هماهنگ‌کننده ستاد اردو در پایان حرف‌هایش این انتقاد را بیان کرد که بهتر بود یک مسئول برای اردو وجود می‌داشت و خود او تیم اردو را انتخاب می‌کرد، نه اینکه اول تیم اردو انتخاب شود و بعد یک مسئول هماهنگ‌کننده بین آنها تعیین گردد. فاطمه امینی هم در صحبت یک دقیقه‌ای خود چند پیشنهاد داشت که آغاز زودتر فرایند‌های اردو، تشکیل دبیرخانه اردو و حضور فعالین سابق این برنامه در آن و نیز اضافه شدن عضو دانشجو به کمیته سه‌نفره از جمله آنها بود.
پیدا کردن نقطه مثبت سخت است
قادری، مسئول بسیج دانشجویی به جای خالی نقد و بررسی اردو اشاره و برخی ایرادها در روند برگزاری اردو و اختلاف آن با طرح مصوب سمیه رسولی در شورای فرهنگی را مطرح کرد: حضور دانشجوهای ارشد و دکترا به عنوان سرگروه‌ها که در عمل اجرا نشد، مصوبه شورای فرهنگی برای تأمین 25 درصد از هزینه‌های اردو از سوی دانشگاه که با آمار دکتر حسینی همخوانی ندارد، اطلاع نداشتن اعضای کمیته سه‌نفره از آیین‌نامه داخلی بین معاون فرهنگی و سینا طاهری و اختلاف بین شورای سه‌نفره در انتخاب مسئول اردو. قادری معتقد بود که سخت می‌توان در اردو نقطه مثبت پیدا کرد ولی پررنگ شدن نقش استادان از جمله این نقاط مثبت است.
کفگیر ته دیگ دانشگاه
دکتر فتوحی آخرین سخنران جلسه بود. او اردو را برای دانشگاه دانست، چرا که مسئول و پاسخگو دانشگاه است ولی معنوی و مذهبی بودن فضای اردو را هم خواسته دانشگاه اعلام کرد. به گفته او کارهایی در این سطح بدون کمک دانشجوها قابل انجام نیست و حضور و کمک آنها قطعا نیاز است. فتوحی طرح استادان راهنمای ویژه ورودی‌ها را هم طرحی دانست که با کمک قسمت‌های مختلف دانشگاه آغاز شده و برای ارزیابی عملکرد استادان حاضر در آن نیز برنامه‌هایی در هیئت رئیسه دانشگاه در نظر گرفته شده است. رئیس دانشگاه با اشاره به چشم‌انداز نه چندان روشن بودجه سال 99 دانشگاه گفت که امکان و نحوه برگزاری اردوی ورودی‌ها در سال بعد باید بررسی شود. همچنین به گفته فتوحی دانشگاه کلیات طرح مصوب در شورای فرهنگی را پذیرفته ولی امکان تغییر آن در کمیته سه‌نفره را هم فراهم کرده و خود او هم در جریان امور مختلف اردو بوده است.
