هفته‌اي كه گذشت، طبق روال چند سال اخير شاهد برگزاري نمايشگاه معرفي آحاد دانشجويي(نماد) شريف بوديم؛ نمایشگاهی برای گروه‌ها و تشکل‌های دانشجویی تا بتوانند فعالیت‌ها و دستاوردهایشان را ارائه و جو غالب‌شان را در معرض دید دیگران قرار دهند و هم ساکنان جدید شریف کمی از فضای میان‌ترم ریاضی یکی که گذشت و فیزیک یکی که در انتظارشان است، فاصله بگیرند و بین ترددشان میان ابن‌سینا و سلف و دانشکده سری هم به سرهایی بزنند که کمی بیشتر از حالت عادی درد می‌کند و دستمالش فقط جنب‌وجوش و فعالیت و نوشتن و سری توی سرها درآوردن است.
هرچه باشد، غذا مهم‌تر است
اولین تغییر مهم امسال در محل برگزاری نمایشگاه بود. در ابتدا تغيير محل، غرفه‌داران را كمي نگران كرده بود. علتش را كه جويا شديم، نام جشنواره تازه‌كار غذا را شنيديم. تلاش مسئولان نماد، حداقل موجب شد نمايشگاه‌ها همزمان برگزار نشود اما تفاوت ابعاد غرفه‌هاي دو نمايشگاه و نزديكي زمان برگزاري آنها در نهایت اجازه نداد هر دو نمایشگاه در همان خیابان بین تالارها و ابن‌سینا برپا شود. گويا از نظر دانشگاه جشنواره ملي فرهنگ و هنر اقوام ايراني ارجح بوده و پرترددترين مسيرِ عبوريِ ورودي‌ها، يعني خیابان بين تالارها و ابن‌سینا به نام آنها خورد. آنچه بيشتر غرفه‌داران و مسئولان نمايشگاه را ناراحت كرد، اين بود كه تا آخرين روز نماد هم اتفاقي بين تالارها و ابن‌سینا نيفتاد و فقط تعدادي غرفه خیمه‌مانند روبروي جباري بنا شد!
لابی کامپیوتر، مکث، نسکافه و نمایشگاه پرمخاطب
لابی دانشکده کامپیوتر یکی از آن معدود مکان‌هایی است که در آن دانشجوی هر رشته‌ای پیدا می‌شود. معلوم است آوازه‌اش به سرعت به گوش ورودي‌ها هم رسيده و در نتیجه سبب شد آنقدرها هم تغيير مكان نمايشگاه به كاهش مخاطب نينجامد. البته این شور و هیجان و جلب مخاطب را تا حدودی مرهون تلاش‌ها، تبلیغات و هماهنگی تیم برگزاری هم بودیم. تعامل صحیح با گروه‌ها، مطالبه برنامه‌های جذاب و فعالانه از غرفه‌ها، حضور دائمی گروه نظارت و اجرایی به منظور پیگیری غرفه‌ها و پیشگیری از افت سطح نمایشگاه و ابتکاراتی چون توزيع نوشيدني گرم رايگان از جمله اقدامات خوب تیم برگزاری امسال بود.
ورودی! بیا اینور بازار
حوالي ساعت 10:30 روز شنبه، 11 آبان 98 آماده‌سازي همه غرفه‌ها تقريبا انجام شده بود. انجمن اسلامي، جمعيت امام علي(ع)، گروه باوان، شعروادب و گروه کوه شروعی قوي داشتند اما هنرهاي تجسمي و محيط زيست ديرتر شروع به كار كردند. اكثر گروه‌ها انگيزه خوبي در جذب دانشجو داشتند. البته بودند گروه‌هايي كه گاهي در غرفه‌هایشان حاضر نبودند يا مسئولان‌شان گوشیبهدست، مشغول كار خود بودند يا آنقدر محو بحث‌هاي خودشان بودند كه يادشان رفته بود هدف، معرفی و جلب نظر ورودي‌هاست.
غرفه من کو؟
در هر حال همه‌چيز تا ظهر يكشنبه خوب پيش رفته بود تا اينكه وزش بادي تند، نظم نمايشگاه را بر هم زد و تعدادي از غرفه‌هاي انتهايي شامل غرفه نشريه داد، هنرهاي تجسمي و جهاد دانشگاهي را به هم ريخت. عصبانی‌شدن غرفه‌داران در این شرایط امری طبیعی به نظر می‌رسید. مسئولان نمایشگاه پیگیر برپایی دوباره غرفه‌ها شدند. البته خود آنها نیز در عصبانیت و شاکی‌بودن چیزی از غرفه‌داران کم نداشتند، چراکه با وجود پیشنهاد چندین گزینه برای نصب غرفه‌ها، معاونت این مورد را خود برعهده گرفته و با صرف هزینه بیشتر کیفیت پایینی ارائه داده بود!
در نهایت جز تلاش برای نگه‌داشتن مابقی غرفه‌های در معرض خطر کاری از دست تیم اجرایی برنیامد و همین مسأله واکنش‌های همراه با عصبانیت برخی غرفه‌داران را به همراه داشت. متأسفانه وجود چند واسطه بین تیم برگزاری و پیمانکار نصب غرفه‌ها تعميرات را به تعويق انداخت و چند ساعت بعد از زیر و زبر شدن غرفه‌های جنوبی نمایشگاه آرامش پس از طوفان حاکم شد.
نكته جالب آن بود كه همزمان با اين ماجرا، كانون ميثاق كه به علت كم‌شدن تعداد غرفه‌ها، امسال غرفه‌ای در اختیار نداشت، به‌صورت خودجوش اقدام به زدن غرفه‌اي در انتهاي مسير كرد و تعداد گروه‌های حاضر در نمايشگاه را به 23 رساند. متأسفانه علت كاهش تعداد غرفه‌ها با وجود افزايش بیش از 50درصدي متقاضي، به‌طور شفاف بيان نشد.
صرفه‌جویی در مصرف غرفه
روز دوشنبه، چهار غرفه نشریه داد، جامعه اسلامي، انجمن علمی كيميا و مسئولان اجرايي جاي خود را به نشریه حركت، انجمن اسلامی مستقل، انجمن علمی محور و گروه تازه‌تأسيس تدبير دادند. ابتکار و همکاری پسندیده‌ای که هم باعث صرفه‌جویی در هزینه شد و هم احتمال وجود غرفه‌های خالی را کاهش داد.
فوتبال‌دستی و غلبه حاشیه بر متن
تا قبل از تعویض غرفه‌ها گمان مي‌كنم لقب جذاب‌ترين غرفه به باوان و هنرهاي تجسمي تعلق داشت اما نشريه حركت با شروع فعاليت، از همان ساعات ابتدايي توانست به پرمخاطب‌ترين غرفه تبديل شود و حتي در ساعات اوج كلاس‌ها هم شاهد صف انتظار در كنار فوتبال‌دستي بوديم! البته حقیقت آن است که جنس کار غرفه‌ها کاملا متفاوت بود و برخی برای جذاب‌کردن فضا و برنامه‌ها دست بازتری داشتند.
سه‌شنبه و آخرین تلاش‌ها
عنوان شلوغ‌ترين روز نمايشگاه را احتمالا باید به سه‌شنبه اختصاص داد؛ پخش فايل‌هاي صوتي بيشتر شده بود، «فرداي سبز»ی‌ها گلدان هديه مي‌دادند، نشان كتاب‌هاي جذابِ «مستقل» روي ميز خودنمايي مي‌كرد، «بسیج» نشريه پخش مي‌كرد، اعضاي «كنگره شهدا» را بيشتر در غرفه مي‌ديديم، تابلوي نقاشي ديواري «هنرهاي تجسمي» ديگر جاي خالي نداشت، «ميثاق» شربت و شیريني پخش مي‌كرد، «هيئت الزهراء(س)» تلاش خود را براي جذب دانشجو بيشتر كرده بود، «داد» با همكاري «جهاد دانشگاهی» مناظره برگزار مي‌كرد، «ياريگران» و «مطالعات فرهنگي» و «موسيقي» نيز مثل روزهاي گذشته مخاطبان خاص خود را داشتند و همچنان فوتبال‌دستي شلوغ‌ترين نقطه نمايشگاه بود.
آمدیم، نبودید
فرم‌هاي نظرسنجي که بین مخاطبان نمایشگاه پخش شده بود، نشان از آن داشت كه جاي خالي كانون تئاتر، روزنامه و راديو شريف و برخي انجمن‌هاي علمي از سمت مخاطبان حس شده بود. ايمان پورپاك، مسئول نماد شريف 98 معيار انتخاب صاحبان غرفه را مستندات سال‌هاي گذشته و ميزان پيگيري متقاضیان بيان كرد. آن‌طور که او می‌گفت مشترك‌بودن غرفه انجمن مستقل و جامعه اسلامی با توجه به برنامه‌های خوبشان، تك‌بودن كنگره شهدا با توجه به حضور كم‌رنگ اعضایش و غرفه‌دادن به جهاد با توجه به دانشجويي‌نبودن آنها از جمله موارد چالشی اين دوره از نمايشگاه محسوب می‌شد. البته پورپاک هم مثل همه مسئولان رویدادهای دانشجویی دیگر، از عدم پاسخگویی مناسب و عدم پیشبرد هماهنگی‌های لازم از سوی برخی مسئولان دانشگاه در هفته منتهی به نمایشگاه و بعضا حضور نداشتن‌شان گله‌مند بود.
