بعد از چندین و چند جلسه با بچه‌ها موضوع برنامه و مدعوین پیشنهادی مشخص می‌شود. با یکی دو نفر از بچه‌ها می‌افتید دنبال زنگ‌زدن به این و آن برای دعوت از مهمانان و هر آشنایی را که می‌شناسید واسطه می‌کنید که دعوت‌تان را قبول کنند. به‌صورت موازی دنبال مجوز برنامه هم هستید و با مسئولان دانشگاه سروکله می‌زنید. شانس با شما یار باشد، همه‌چیز خوب پیش می‌رود و می‌رسید به طراحی پوستر و تبلیغات در فضای مجازی و روی بوردهای دانشگاه. استقبال بچه‌ها از برنامه هم خوب است ولی خب همیشه فاصله رویا و واقعیت قرار نیست کم و کمتر شود و ممکن است یکی دو روز مانده به موعد برنامه با شما تماس بگیرند و خبر از لغو برنامه بدهند و آنجاست که همه راه‌ها و مسیرهایی که گز کرده‌اید، باد هوا می‌شود و شما می‌مانید و هیچ.
در یکی دو هفته اخیر برگزاری چند برنامه دانشجویی با مشکل مواجه شد. به همین مناسبت تصمیم گرفتیم چندوچون ماجرا را از خود بچه‌های دست‌اندرکار برنامه‌ها بپرسیم. آخر سر هم سراغ مسعود طوسی، مشاور معاون فرهنگی و اجتماعی رفتیم و توضیحاتش را درباره یکی از برنامه‌ها شنیدیم.
جامعه‌شناس پرحاشیه
بچه‌های داد و یاریگران در تابستان تصمیم می‌گیرند برنامه‌ای برگزار کنند با هدف افزایش دانش دانشجوها در زمینه مسائل اجتماعی و دغدغه‌مند کردن آنها درباره این مسائل. بعد از چند جلسه جمع‌بندی نظر بچه‌ها می‌شود سلسله‌جلساتی با حضور آقای یاشار دارالشفاء برای پرداختن به مسائل و موضوعات پایه‌ای جامعه‌شناسی. حتی موضوعات جلسات هم با همفکری دارالشفاء مشخص می‌شود و اطلاعات برنامه برای اخذ مجوز در اختیار معاونت فرهنگی قرار می‌گیرد و معاونت فرهنگی نیز با برگزاری آن موافقت می‌نماید.
در مرحله بعد حراست نیز برگزاری روز اول برنامه را تأیید کرده و قرار می‌شود شروع جلسات از 14 مهر باشد. اما عصر روز 13 مهر، جواد درویش، مشاور معاون فرهنگی و اجتماعی به مسئولان برگزاری برنامه اطلاع می‌دهد برنامه از سوی حراست لغو مجوز شده و امکان پیگیری هم وجود ندارد. علت لغو مجوز هم حکم چهارساله مدعو برنامه در سال 91 اعلام می‌شود. پیگیری بچه‌های داد و یاریگران از حراست دانشگاه نیز تنها به این نتیجه ختم می‌شود که تماسی از خارج دانشگاه موجب لغو برنامه شده. حتی پیگیری از حاج آقا طباطبایی نیز فایده‌ای ندارد و حاج آقا نمی‌تواند کاری از پیش ببرد تا جامعه‌شناسی در قبیله ما جایی نداشته باشد.
نئولیبرالیسم پرمخاطب
مباحثه بین حسام سلامت و محمد ماشین‌چیان با موضوع «آیا اقتصاد ایران نئولیبرال است؟» به گفته دبیر انجمن اسلامی سه رأی موافق هیأت نظارت بر تشکل‌های دانشگاه را داشته است. به دلیل استقبال زیاد از برنامه و حضور مهمانانی خارج از دانشگاه محل برگزاری برنامه از دفتر انجمن به سالن خواجه‌نصیر ساختمان امور تغذیه انتقال پیدا می‌کند.
روز برنامه معاونت فرهنگی به انجمن اعلام می‌کند که به گفته حراست حضور یکی از مدعوین برنامه به دلیل تماسی از خارج دانشگاه ممکن نیست. این مسأله با هماهنگی بین مسئولان دانشگاه و حراست رفع می‌شود اما مسأله بعدی حضور حدود 60 مهمان است که برای شرکت در برنامه از خارج دانشگاه ثبت‌نام کرده‌اند. انجمن می‌گوید نامه ورود این افراد به حراست رفته ولی حراست از حضور آنها جلوگیری کرده و در نهایت شرکت‌کنندگان برنامه جلوی در اصلی دانشگاه جمع می‌شوند تا تکلیف‌شان مشخص شود. بعد از گذشت 90 دقیقه و پیگیری مسئولان دانشگاه قضیه فیصله پیدا می‌کند و برنامه برگزار می‌شود. آنطور که از بحث بین بچه‌های انجمن و مسئولان دانشگاه برمی‌آید جدای از موضوع مدعوین اصلی برنامه، حضور این تعداد مهمان از خارج دانشگاه کار را کمی سخت و پیچیده کرده و نگرانی‌هایی به وجود آورده است.
روشنفکر دینی پشت در ماند
یوسف سلطانیان، نماینده انجمن اسلامی می‌گوید نامه دریافت مجوز برنامه «راه دشوار حسین(ع)» با حضور محسن آرمین روز 7 مهر از سوی انجمن ارسال می‌شود. هیأت نظارت بر تشکل‌ها در مورد حضور آرمین نظری اعلام نمی‌کند و بر اساس آیین‌نامه تشکل‌های اسلامی مخالفت‌نکردن هیأت نظارت بعد از گذشت 7 روز کاری، به معنای موافقت و تأیید برنامه تلقی می‌شود.
بر این اساس تبلیغ برنامه نیز صورت می‌گیرد ولی صبح روز موعود مشخص می‌شود معاونت فرهنگی نامه ورود مدعو برنامه را برای حراست ارسال نکرده و امکان حضور او در دانشگاه نیست. از قرار معلوم در هیأت نظارت یک رأی موافق و یک رأی مخالف برای این برنامه وجود داشته و رئیس دانشگاه نظرش را به عنوان عضو سوم هیأت نظارت در بازه 7 روزه اعلام نکرده و معاونت فرهنگی همان روز برنامه نظر دکتر فتوحی را جویا می‌شود و رئیس با برگزاری برنامه مخالفت می‌کند. همین می‌شود که محسن آرمین از جلوی در دانشگاه برمی‌گردد. در نهایت پیگیری بچه‌های انجمن از معاونت فرهنگی منجر به عذرخواهی شفاهی دکتر حسینی به دلیل ناهماهنگی پیش‌آمده می‌شود.
مته به خشخاش نمی‌گذاریم
مسعود طوسی درباره برنامه «راه دشوار حسین(ع)» توضیحات زیر را به روزنامه ارائه داد:
انجمن اسلامی برای دو جلسه برنامه دفتری با تبلیغ عمومی و با موضوع سوگواری‌های محرم و صفر درخواست مجوز ارسال و لیستی هفت هشت نفره از مدعوین پیشنهادی‌اش نیز ارائه کرده بود. اعضای هیأت نظارت بر تشکل‌ها روی دو نفر از افراد لیست توافق کامل داشتند و روی یک نفر نیز مخالفت کامل و در مورد سایر افراد لیست بین‌شان اختلاف بود. از آنجا که انجمن برای دو جلسه درخواست داده بود، روی موارد اختلافی بحث بیشتری صورت نگرفت و نتیجه به انجمن اعلام شد. همچنین قرار شد اگر هماهنگی‌های دعوت از دو مهمان تأییدشده خوب پیش نرفت، انجمن برای بررسی بیشتر درخواست مجدد ارائه دهد تا هیأت نظارت درباره آنها نظر قطعی خود را اعلام کند.
با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌شد هماهنگی دعوت از یکی از این دو نفر به نتیجه نرسد، قرار شد انجمن در اسرع وقت نامه درخواست مجدد را ارسال کند که متأسفانه هیچ‌وقت نامه‌ای به معاونت نرسید. حتی بنده چندبار هم با نماینده انجمن تماس گرفتم و یادآوری کردم ولی پیگیری از سوی بچه‌های انجمن انجام نشد.
در نهایت تبلیغ برنامه آقای آرمین روی کانال انجمن قرار گرفت و نماینده انجمن با من تماس گرفت و گفت نامه درخواست مجدد ارسال نشده ولی الان تبلیغ برنامه روی کانال رفته و چه کاری می‌توان انجام داد؟ بنده هم پیشنهاد دادم به صورت حضوری با اعضای هیأت نظارت صحبت کنند و موافقت آنان را کسب نمایند که این اتفاق هم رخ نداد.
صبح روز برنامه نماینده انجمن اعلام کرد ما درخواست ورود آقای آرمین را داده‌ایم ولی به حراست اعلام نشده و من پرسیدم با اعضای هیأت نظارت صحبت کردید و گفتند که خیر. من گفتم از دکتر حسینی می‌خواهم که پیگیری کند تا در صورت امکان برنامه برگزار شود. دکتر حسینی با اعضای هیأت نظارت صحبت می‌کند ولی آنها مخالفت کرده و خبر مخالفت اعضای هیأت نظارت را ظهر همان روز به بچه‌های انجمن اطلاع دادیم. نماینده انجمن گفت خودش با اعضای هیأت نظارت صحبت می‌کند ولی به نتیجه‌ای نرسید و در نهایت برنامه برگزار نشد.
· بنابراین از ابتدا مجوزی برای این برنامه صادر نشده که بخواهد بعدا لغو شود. تبلیغات برنامه هم بدون مجوز صورت گرفته ولی مشی معاونت در این‌گونه موارد تعامل است و قصد سخت‌گیری ندارد، چون با توجه به محدودیت‌های اجرایی از جمله هماهنگی مدعوین و دیر قطعی‌شدن مهمانان برنامه خیلی وقت‌ها نمی‌توان منتظر تأیید مجوز ماند و بعد تبلیغ را انجام داد.
· آیین‌نامه تشکل‌های اسلامی هم ابهامات و تناقض‌هایی دارد و ما سعی می‌کنیم برداشت‌مان از قانون طوری باشد که برگزاری برنامه‌ها و کار بچه‌ها تسهیل گردد؛ مثلا در همان آیین‌نامه گفته شده به ازای هر برنامه باید درخواست دو هفته قبل از زمان برگزاری به‌صورت کاملا شفاف درباره جزئیات زمان و مکان و مدعوین و موضوع و... ارسال شود که اگر بخواهیم طبق آن رفتار کنیم، خیلی از درخواست‌ها باید رد شود.
· استدلال بچه‌ها درباره اینکه این درخواست بدون جواب مانده و طبق آیین‌نامه به‌صورت قانونی بعد از گذشت 7 روز کاری مجوز می‌گیرد، صحیح نیست، چراکه درخواست آنها بررسی شده و جواب این بررسی به آنها اعلام شده است.
· معاونت فرهنگی دبیر هیأت نظارت بر تشکل‌هاست و حق رأیی در این هیأت ندارد و در واقع به‌عنوان واسط بین دانشجوها و اعضای هیأت نظارت عمل می‌کند؛ بنابراین مسئولیت عواقب برگزاری یک برنامه با اعضای هیأت نظارت است و آنها باید با برگزاری یک برنامه موافقت کنند.
جمع‌بندی
همه‌چیز دست ما نیست
· معاونت فرهنگی و اجتماعی در این چندسال نشان داده مشی و منش‌اش گسترش فعالیت‌های دانشجویی با سلایق مختلف در فضای دانشگاه است و اهل تعامل و همکاری نزدیک با فعالان دانشجویی.
· چه بسپندیم و چه خوشمان نیاید، همه اتفاقات مرتبط دانشگاه درون دیوارهای آن رقم نمی‌خورد و ممکن است از بیرون تصمیم‌هایی برای دانشگاه گرفته شود و شریف هم مثل هرجای دیگر گاهی مجبور به تبعیت است.
· خیلی از این تصمیم‌های بیرون دانشگاه حتی برای مسئولان دانشگاه هم پیش‌بینی‌پذیر نیست و آنها را هم غافلگیر می‌کند، چه برسد به دانشجوها. البته بهتر آن است که صلاح مملکت دانشگاه را اهلش تشخیص دهند.
· فعالان دانشجویی باید حواس‌شان باشد که آیین‌نامه‌ها و مصوبات مربوط به فعالیت‌هایشان را خوب بشناسند و مطابق با آنها رفتار کنند تا خللی در برنامه‌ریزی‌شان پیش نیاید و هرچه رشته‌اند، پنبه نشود. این را هم باید در نظر داشت که اگر چندبار قانون تصویب‌شده را دور زدیم و کارمان را پیش بردیم و بقیه با ما راه آمدند، ممکن است در بار بعدی نتوانیم با همین رویه جلو برویم و همان قانون سد راه‌مان شود.
