برای این که روی کاری برچسب دانشجویی بودن بزنید به چه چیزهایی توجه می‌کنید؟ اختلاف نظر درباره برنامه استقبال از ورودی‌ها در سال‌های اخیر نشان می‌دهد تعریف‌هامان تفاوت‌هایی دارد. اختلاف خودش را زمانی نشان می‌دهد که برنامه یا مجموعه‌‌ای میان تعلق به دانشگاه و دانشجویی بودن زیگزاگ می‌رود. مدیریت دانشگاه استقبال از ورودی‌ها را برنامه رسمی دانشگاه می‌داند. با این حال برگزاری چنین مراسمی تنها با حضور کارمندان و استادان نه روال مرسوم گذشته است و نه چندان دلچسب و افتخارآمیز. چه باید کرد؟ اجرای برنامه را به دانشجویان می‌سپاریم یا از آنها در اجرای برنامه کمک می‌گیریم. سوال این است که با برگزاری برنامه از سوی تعدادی دانشجو می‌توانیم برنامه را دانشجویی بخوانیم؟
از خودمان شروع کنیم. روزنامه یک نشریه متعلق به دانشگاه است. سردبیر و نویسندگانش دانشجو هستند و به روال مجموعه‌های باسابقه دانشجویی، فارغ‌التحصیل‌ها هم در آن سهمی دارند. اما با نویسندگان و حتی سردبیر دانشجو، روزنامه یک نشریه دانشجویی است؟ منصفانه این است که خیر. روزنامه نشریه‌ای در دانشگاه است که با وجود مدیریتش از سوی دانشجوها و مخاطب دانشجویی متعلق به کلیت دانشگاه است، یعنی نقش مدیریت دانشگاه در تصمیم‌گیری‌های اصلی آن حیاتی‌ست. مدیرمسئول روزنامه با انتخابات عموم دانشجویان یا رأی اعضای گروه منصوب نمی‌شود. حالا این که مدیران دانشگاه می‌توانند دست دانشجو را در چنین فعالیتی باز بگذارند یا در هر چیز کوچکی اعمال نظر کنند، سخن دیگری‌ست. دانشجو می‌تواند یک اپراتور با اختیارات محدود یا مدیر با اختیارات کامل باشد. با این حال جنس کار کمی با کار دانشجویی تفاوت دارد.
برگزاری برنامه استقبال از ورودی‌های جدید هم چنین چیزی است. این که برگزاری برنامه به تعدادی از دانشجویان سپرده شود، با مشارکت گروه‌های دانشجویی و داشتن سازوکار دانشجویی متفاوت است. مدیریت دانشگاه در این شکل تنها اجرا یا اداره بخش‌هایی یا تمام کار را به تعدادی دانشجو سپرده نه به جمع گروه‌های دانشجویی. مدیر دانشگاه می‌تواند این تیم اجرایی را تنها از یک طیف دانشجو انتخاب کند یا تلاش در تنوع و حضور تیپ‌های مختلف دانشجویی در آن داشته باشد. با این همه این کار هنوز یک کار دانشجویی نیست. لزومی ندارد که یکی از این دو مدل را حتما برتر از دیگری بدانیم. مشکل جایی است که تعریف کار دانشجویی را واژگونه کنیم و مشارکت دانشجو در اجرا را واگذاری کار به فعالان دانشجویی بخوانیم.
