شریف در روزهای خلوت سال، محل برگزاری شب‌های قدر شد.
۱۰ و ۱۲ و ۱۴ فروردین ماه امسال مصادف بود با شب های قدر. مطابق هر سال به همت هیئت الزهرا(س) دانشگاه، در این شب‌ها مراسم احیاء و عزاداری شهادت امیرالمومنین علیه السلام در دانشگاه برقرار بود.
از آنجایی که علی‌رغم وعده‌های متعدد مسئولین، متاسفانه مسجد دانشگاه هنوز به طور کامل بازسازی نشده، ناچارا این برنامه هم در سالن مرحوم جباری برگزار شد.
صفر تا صد احیا
روند برنامه به این صورت بود که ابتدای هر شب، چند نفر از دانشجویان یا فارغ‌التحصیلان دعای جوشن کبیر را می‌خواندند. سپس تلاوت قرآن و بعد هم سخنرانی که در شب اول حجت‌السلام هدایت و در دو شب بعد حجت‌السلام قاسمیان بودند. موضوع سخنرانی شب اول، جمله‌ی معروف امیرالمومنین(ع) یعنی «"فُزتُ وَ رَبِّ الکَعبه» بود که به چهار معنای فوز یا همان رستگاری پرداخت. در دو شب بعد هم حاج آقای قاسمیان هم موضوع امر به معروف و نهی از منکر را مطرح کرد.
بعد از سخنرانی، مناجات خوانده می‌شد و مراسم قرآن به سر گرفتن برگزار می‌شد؛ مناجات‌خوانی شب اول را حاج آقای رشدی و شب‌های بعد را حاج آقای قاسمیان برعهده داشتند؛ مناجات‌خوانی‌های دلنشینی که از قدیم، برند مراسمات هیات‌الزهرا(س) بوده است.
در نهایت، حسن ختام جلسه هم مداحی و سینه زنی حسین سالکی بود.
همه‌اش این نبود!
اما مراسم احیای هیات افزونه‌های دیگری هم داشت؛ از مهدالزهرا(س) گرفته تا هیات نوجوانان که مخصوص دختران و پسران کودک و نوجوانی است که با خانواده‌های خود به هیات می‌آیند، برنامه‌هایی که توسط خدام هیات برگزار می‌شوند تا خانواده‌ها بتوانند حداکثر استفاده را از مراسم احیا داشته باشند. برنامه‌های متناسب سن بچه‌ها باعث می‌شود تا کودکان و نوجوانان هم دست خالی این شب‌ها را ترک نکنند.
به طور مثال در شب شهادت امیرالمومنین(ع) دسته عزاداری نوجوانان مقابل سالن جباری برپا شده بود. بچه‌هایی که بعضی‌هایشان پرچم به دست داشتند و صحنه زیبایی را خلق کرده بودند.
در کنار این بخش‌ها غرفه‌های فرهنگی و خیریه هم زینت‌بخش مراسم شده بودند. رویکرد اصلی فعالیت‌های فرهنگی مراسم و همچنین فضاسازی بیرون و درون مراسم حول موضوع فلسطین بود؛ تا به‌این‌وسیله بتوان تاحدی پیام مظلومیت این مجاهدان را بار دیگر به مخاطبان رساند.
علیه صهیونیست‌ها
آخرین شب مراسم اما تحت تاثیر اتفاقات روز قبلش یعنی دوشنبه ۱۳ فروردین بود که کنسولگری ایران در سوریه مورد حمله تروریستی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و ۷ نفر از پاسداران عزیز کشور، به شهادت رسیدند. بیرون سالن جباری، یعنی همان محل فعالیت غرفه‌های فرهنگی، تراکت‌هایی مربوط به این اتفاق توزیع می‌شد که مخاطبان را دعوت به پویشی میکرد که در دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر پیگیری می‌شد.
دو طرف منبر عکس دو تن از شهدای حادثه بود و بعد از دعای جوشن هم، یکی از دانشجویان، متنی درباره شهید محمدرضا زاهدی خواند. مطابق انتظار، حاج آقای قاسمیان هم به این موضوع پرداخت و اینطور گفت که: طبق منطق قرآنی اگر دشمن یکی بزند و شما هم به همان اندازه پاسخ بدهید، بازدارنده نیست و به مرور باعث جنگ می‌شود بلکه اگر او یکی زد شما باید ده برابر بزنید تا دشمن حساب کار دستش بیاید؛ یعنی همان اقدام پشیمان کننده.
بعد از پایان این بخش سخنرانی، یکی از دانشجویان فریاد زد: «سپاهیان امام؛ انتقام انتقام» و جمعیت هم بعد از او تکرار کردند. بعد هم چند بار یکصدا شعار مرگ بر اسرائیل را فریاد زدند.
حکایت همچنان باقی‌ست
با تمام شدن احیای شب بیست و سوم پرونده شب های قدر امسال نیز بسته شد. البته برای مردم و نه برای خدام. چون تعداد قابل توجهی از آن‌ها شب ماندند تا سیاهی‌ها، موکت‌ها و همه وسایلی که به سالن جباری و جاهای دیگر دانشگاه منتقل شده بود را جمع کنند تا دوباره برای صبح آن روز و روزهای بعد قابل استفاده شود. خدامی که عمدتا قبل از مراسم هم با زبان روزه، برای برپایی مراسم زحمت کشیده بودند و شاید حتی در طول مراسم هم نتوانستند آسوده خاطر نشسته و از آن استفاده کنند.
چشم انتظار مسجد
در نهایت امیدواریم برای مراسم بزرگ بعدی هیات یعنی ایام محرم، مسجد دانشگاه به طور کامل بازسازی شود، تا بتوان مراسم را همانجا برگزار کرد و علاوه بر استفاده از برکات مسجد، این حجم از هزینه‌های مادی و غیرمادی به دانشگاه و خدام هیات وارد نشود.
