?: اگه بچه های« خوبی» بودین، عصر می ریم پارک.
?: اونوقت این «خوب » که میگین دقیقاً یعنی چی؟
سلام.
راست میگن طفلیا.
واژه «خوب» ، بایددقیقاً چی معنی بده، تا تکلیف کار بچه ها مشخص بشه؟
آروم باشن؟
مؤدب باشن؟
باهوش باشن؟
درس خون باشن؟
یا......
دقت کردید؟!
ما جای یک صفت، می تونیم چندین مشابه و مترادف، قرار بدیم.
با همون ویژگی، همون تناسب معنی و به همون میزان « کار راه انداز »..
اینجا «خوب»، رو مثال زدم.که به تنهایی جای چندین واژه نشسته و کارشون رو انجام می ده..
از شما سوال می کنم:
این که یک واژه جای چندتای دیگه بنشینه و همون کاری رو انجام بده که همه اون ده بیست تا می تونستن انجام بِدن، خوبه یا نه؟
?خوبه.
?خوب نیس.
?مبصر؟مبصر؟
?: بله خانم.
?اونایی که گفتن خوبه، رو نفری 500هزارتومن جریمه کن. به اندازه جریمه ورود به شهر غیر سکونت، منطقیه دیگه؟
گفتم یه موقع کسی ناراحت نشه.
مبصر، پول نقد هم قبول نمی کنیم.
اما اونایی که گفتن: «خوب نیست»، براشون دست می زنیم:?????
اما چرایی بد بودن این حالت که یک اسم یا صفت جای چندتای دیگه قرار بگیره رو، با یک مثال توضیح می دم.
فرض کنید در یک اداره، یک کارمند استخدام بشه، و همزمان حسابدار باشه، توی کارگزینی و دفتر مدیر هم، مأمور انجام وظایف نفرات قبلی.
خُب وضعیت به این شکله که همه اون چند نیرویی که این شخص جایگزینشون شده، تعدیل می شن.
و این موضوع خوشایند هیچ فردی نیست.
ما به صفاتی مانند «خوب» در زبان فارسی می گیم: صفت های عام، باز، گَله گشاد و کلیشه ای.
که:
☝ نوشتار و گفتار رو به حالتی کِسل کننده تبدیل می کنند.
اما راهکار چیست؟
از کلماتی استفاده کنیم که ملموس، قابل فهم، دقیق، متناسب و تکرار نشدنی باشند.
واین میسّر نیست مگر:
افزایش دایره لغات و تمرین مترادف گویی.
مثال می زنم:
به این صفات دقت کنید:
مهم
بالا
خوب
زیاد
قوی
متفاوت
همگی عام و باز و کلیشه ای هستند.اما با چندمثال در جمله، جای آنها را به صفات ملموس و دقیق و به هدف خور داده ام. ببینید:
نتیجه «مهم» ⬅️ نتیجه «سرنوشت ساز»
هزینه «بالا» ⬅️ هزینه «سرسام آور»
بچه «خوب» ⬅️ بچه « منضبط»
کار «زیاد» ⬅️ کار« طاقت فرسا»
معلم «قوی» ⬅️ معلم «خِبره»، «خُبره»
روش «متفاوت» ⬅️ روش «گوناگون»
شاد باشید
