پرچم بالاست

شاید کمتر از یک سال پیش بود که احساس کردم کم کم دارم درگیر یک زندگی عادی و روزانه میشم. برای من داشتن یک زندگی که صبح بری سرکار و با یک سری از مشکلات تکراری درگیر باشی و در نهایت شب بیای خونه، زندگی رضایت بخشی نیست.

برای همین تصمیم گرفتم زندگی خودمو تغییر بدم. یکی از برنامه هایی که داشتم این بود که از ایران برای همیشه برم. چند سفر به اروپا هم رفتم. مراکز شتابدهی استارتاپ ها در چند شهر بزرگ رو دیدم ولی در نهایت شرایطی پیش اومد که تصمیم گرفتم در ایران بمونم.

سال ۲۰۰۱ وقتی که آموزش زبان انگلیسی او‌‌ال‌سی رو راه اندازی کردم چیزی مشابه استارتاپ های امروزی وجود نداشت. زمانی هم که در ‌ای‌نتورک به مدیرعاملی رسیدم چیزی مثل تبلیغات و بازاریابی امروزی در ایران نبود. خیلی در ای‌نتورک تلاش کردیم که تبلیغات آنلاین رو توسعه بدیم. راه اندازی تعداد زیادی کارگاه، بلاگ و … کمک کرد که تبلیغات دیجیتالی و خیلی واژه های دیگه وارد ایران بشه. 

۸ سال از شروع خاورزمین و ای‌نتورک گذشته و واقعا وقت خداحافظی رسیده. ای‌نتورک از یک سایت کوچیک در زمینه تبلیغات کلیکی در طول چند سال گذشته تبدیل به یکی از بزرگترین هلدینگ های تبلیغات دیجیتال ایران شده. توی این مسیر خیلی ها کمک کردن و همراه بودن همیشه قدردان همشون هستم. 

در کنار این فعالیت های تجاری من همیشه کارهای غیر تجاری هم کردم که برای من باعث افتخار هست. وبنا به عنوان خبرگزاری آنلاین در حوزه کسب و کارهای آنلاین از زمانی که هنوز کلمه به عنوان استارتاپ در ایران وجود نداشت، تا استارتاپ ویکند و جشنواره وب و موبایل ایران. نباید نفش محسن ملایری رو از دوره چهارم جشنواره وب و موبایل ایران و راه اندازی کانون کارآفرینی و ورود استارتاپ ویکند به ایران نادیده گرفت. محسن بدون شک یکی از مهم ترین افرادی در ایران هست که در توسعه این اکوسیستم نقش داشته. بعد از اون هم حمیدرضا احمدی وارد شد و در جشنواره وب و موبایل ایران سال هفتم و کنار تیم پویا کندری واقعا خوش درخشید. شاید یکی دیگه از گام های مثبت دیگه راه اندازی همفکر توسط حميد رضا و هادی فرنود بود. آشنایی با اکبر هاشمی و کمک به راه اندازی هفته نامه شنبه کنار تجربه های خوب دیگه واقعا برای من جالب بود. 

تجربه جشنواره در کنار انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی و رضا الفت نسب و همینطور سینا جناب که مدیرپروژه این جشنواره بود ، برای من واقعا تجربه ای خوب بود. 

جشنواره هشتم در شرایطی برگزار شد که ما شاهد نهایت حملات به استارتاپ ها بودیم و جشنواره تا پای برگزار نشدن جلو رفتن ولی ایستادگی انجمن صنفی و هیات مدیره قبلی انجمن در پذیرش ریسک برگزاری و در نتیجه تلاش شبانه روزی رضا الفت نسب باعث شد که جشواره بدون وقفه ۱۰ سال پیاپی برگزار بشه . 

چرا این ها رو گفتم برای اینکه به اهمیت و نقش اکوسیستم در ایران اشاره کنم. از کجا شروع شده و به کجا خواهد رفت. چون قدم بعدی زندگی من و تصمیمی که گرفتم در همین مسیر و راستا خواهد بود. 

حالا قدم بعدی زندگی من چه خواهد بود؟

کلمه ی اکوسیستم رو خیلی از ماها شنیدیم شاید از زمانی که استارتاپ ویکند وارد ایران شد (شهریور ۹۱) نه کلمه استارتاپ به گوش کسی خورده بود و نه کلمه اکوسیستم . ولی این واژه خوب یا بد خیلی سریع به فرهنگ ما وارد شد. مشکلات زیادی در مسیر بود ولی خدا رو شکر الان استارتاپ داشتن دیگه جرم نیست و تقریبا تمام بخش های مختلف دولت و حاکمیت اهمیت اقتصاد شرکت های دانش نبیان و نوپا رو درک کردن و همه و همه در مسیری پیش میرن که شرکت های دانش بنیان و کوچک بتونن رشد کنن.

علاقه زیاد من برای انتقال تجربه و کمک به افرادی که کم سن تر از خودم هستند و یا تازه وارد دانشگاه شدند یا حتی تمایل دارند که وارد بازار کار بشوند، به ۱۸ و ۱۹ سالکی خودم برمیگرده. وقتی که من شاهد اعتماد پدرم به خودم بودم و اگر امروز فردی باشم که برخی اعتقاد دارند که در زندگی کاری خودم آدم موفقی بودم، حاصل اعتماد بودی که پدرم به من در سن خیلی پایین داشت. من در سال های گذشته همیشه سعی کردم این فرصت رو در اختیار خیلی ها بزارم که متاسفانه کسی بهشون اعتماد نمی‌کرد و یا باورشون نداشت. 

ورود من در سن پایین به بازار کار واقعی، باعث شد که تجربه های زیادی از دیگران کسب کنم، به من کمک کرد که روش های مدیریتی مختلفی رو ببنیم و حتی تجربه کنم. برای همین بدون اینکه سن افراد برای من مهم باشه ، آنچه برام مهم بود فقط صداقت و درستی و راستی اون ها بود، هر کمک و شرایطی که لازم باشه رو سعی می کنم برای رشد اون ها فراهم کنم.

دو تجربه مهم از نظر خودم در زندگی داشتم یکی همین موضوع استارتاپ ویکند، استارتاپ و اکوسیستم کارآفرینی بوده که واقعا در طول ۳ یا ۴ سال خیلی تغییر بزرگی در کشور ایجاد کرد و دومی رویکرد جدید ای‌نتورک به تبلیغات در اینترنت که بدون شک در جا افتادن دیجیتال مارکتینگ در ایران فعالیت های نه فقط من بلکه تمام تیم ای‌نتورک بی تاثیر نبود.

حالا میخوام چیکار کنم

کمک به استارتاپ ها برای جذب سرمایه، خیلی از استارتاپ های کوچیک و شرکت های دانش محور در ایران هستن که به دلیل اینکه نمیتونن سرمایه جذب کنن از بین میرن. 

ما مشکل تامین سرمایه داخلی نداریم. فقط سرمایه گذار های ما دانش اون رو ندارن. متاسفانه در نبود قوانین مناسب برای جذب سرمایه خارجی در این حوزه اگر بی دقت باشیم شاید بلایی سرمون بیاد که سر صنعت نفت اومد و برای سال های سال مردم، کشور، صنعت و اقتصاد کشور از سود اون بی بهره بودن. اینجاست که باز گذاشتن دست سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در این بخش بدون حضور سرمایه گذار های داخلی و سنتی، می تونه لطمه های غیرقابل جبرانی برای نسل آینده ما داشته باشه. 

تمرکز من در سال ۹۷ تماما روی راه اندازی یک مرکزی خواهد بود که بتونه کمک کنه تا استارتاپ ها بتونن برای پروژه ها و توسعه کسب و کارشون از مردم کشور خودشون سرمایه مورد نیازشون رو تامین کنن.

شاید ماه ها و سال های سختی در پیش رو باشه، ولی سختی اون کمتر از تجربه های و کارهای قبلی نخواهد بود. تصمیم گرفتم با یک تیم منسجم زمان بذاریم تا این اکوسیستم با بازار سنتی و سرمایه گزار های سنتی آشنا کنیم تا شاید بتونیم با کمک سرمایه ایرانی برای جوانانی که دوست دارن برای کشورشون ارزش افرینی کنن . یک گام به جلو برداریم. 

این اکوسیستم نیاز به دانش، انتقال تجربه و سرمایه داره. می خوام توی این شرایط سخت توی ایرانی که دوستش دارم بمونم و تجربه خودم رو در اختیار جوان‌های کم سن و سالی بذارم که استارتاپ دارن یا با هزار آرزو میخوان کسب و کار خودشون رو شروع کنن. تجربه های من حاصل جمع موفقیت ها و همه تصمیم ها و اشتباهاتم در این چند سال است. می خوام به جای رفتن بمونم و کمک کنم برای جذب سرمایه داخلی تا استارتاپ هامون نمیرند.

هرفردی موافقین و منتقدینی داره. از همه اونهایی که در همه این سالها بهم محبت داشتن ممنونم. با اینکه هر تصمیم درست و اشتباه در چارچوب تصمیمات کاری و سازمانی بوده اما همه اشتباهاتم را می پذیرم. از اونهایی که به هر دلیلی بخاطر ای‌نتورک و تمام کارهایی که انجام دادم، از من رنجیدن پوزش می خوام. زندگی آینده ی همه ی ما رو همین تجربه های خوب و بد خواهد ساخت. من هم یاد گرفتم بی دلیل به کسی یا مجموعه ای اعتماد نکنم و یاد گرفتم به جای تسلیم شدن باید بجنگیم. پرچم بالاست. 

فصل جدیدی رو بعنوان یک کارآفرین زنجیره ای شروع می کنم. اگر چه از پی‌پی‌جی و ای‌نتورک بیرون آمدم اما دوباره به اکوسیستم استارتاپی ایران سلام می کنم و آینده خودم رو با این شعار میخوام جلو ببرم. 

درآخر هم جا داره تا از سعید رحمانی تشکر کنم، کسی که با سرمایه گذاری در ای‌نتورک در سال ۹۲ باعث شد بتونم بخش بزرگی از تجربه ها خوب و بد زندگیم رو به دست بیارم و مجددا با سرمایه گذاری در پی‌پی‌جی در سال گذشته باعث شد تجربه هایی رو به دست بیارم که کمتر کسی در ایران فرصتش رو داشته. از سعید ممنونم برای این اعتمادش. آخرین جمله اش به من این بود: سفرمون ادامه دار خواهد بود و هممون جزئی از این سفر هستیم و خواهیم بود...

مسیرخودم رو ادامه میدم با شعار :

کار ایرانی، استارتاپ ایرانی و سرمایه ایرانی