حدود یک ماه پیش پرنده من (عروس هنلدی) دچار مریضی شد و من بر سر دو راهی گوش دادن به حرف دکتر دامپزشک و پیج‌های پر مخاطب اینستاگرامی مونده بودم. متاسفانه منابع خوبی در این رابطه در اینترنت وجود نداره، در نتیجه این نوشته رو بر اساس تجربیات خودم، برای اون‌هایی می‌نویسم که مثل یک ماه پیش من بر سر دو راهی قرار گرفتن و نمی‌دونن که تزریق داروهای انسانی برای پرندگان به خصوص عروس هلندی‌ها مجازه یا نه.
اگر حال پرنده شما خیلی بده و دنبال یه جواب سریع‌السیر در این مطلب می‌گردین، خیلی خلاصه بگم که من تزریق رو به پرنده‌ام انجام دادم و الان هم حالش خوبه. پس اگر به دامپزشک اعتماد دارین، اسیر حرف‌های پیج‌های اینستاگرامی و به اصطلاح پرنده‌بازها نشین و به دانش دامپزشک اعتماد کنین. اما اگر وقت دارین، پیشنهاد می‌دم تا انتهای مطلب رو بخونین.
نکته: من در این مطلب، تمامی اسامی رو بر اساس تجربیات عینی خودم ذکر می‌کنم چون تمام این نوشته بر اساس همین تجربیات هست.
یک روز صبح حس کردم که عروس هلندی من بی‌حال شده، این روند ادامه پیدا کرد، با توجه به اینکه نزدیک تعطیلی عید بود، تصمیم گرفتم هرچه سریع‌تر به بیمارستان دامپزشکی اکسیژن در محله ارسباران تهران مراجعه کنم. البته لازم به ذکره که من قبلا هم به این کلینیک مراجعه کرده بودم و با دکتر خراسانی نژاد که متخصص پرندگان در این کلینیک هست آشنایی داشتم و به تشخیص این دامپزشک اطمینان داشتم.
از شانس خوب ما دکتر همون روز عصر در کلینیک بود، بعد از معاینه، رادیولوژی و... مشخص شد پرنده من فلز خورده و چون فلز برای پرندگان سمی هست، این موضوع می‌تونه منجر به مرگ اون بشه. حقیقت اولش کمی دو به شک بودم چون اصلا باور نمی‌کردم پرنده من فلز خورده باشه، وقتی لیست داروها رو گرفتم و با چندین داروی انسانی مواجه شدم، که یکی از اون‌ها هم تزریقی بود، نمی‌دونستم داروها رو استفاده کنم یا نه؟
اما این ذهنیت از کجا اومده بود؟
قبل‌تر پیجی به اسم «مای فندق» رو در اینستاگرام فالو می‌کردم و چند دفعه‌ای هم داروهای مختلف ازش گرفته بودم، صاحب این پیج به دفعات گفته بودن که دکترهای دامپزشک داروهای انسانی برای عروس هلندی‌ها تجویز می‌کنن و این داروها، مخصوصا اون‌هایی که تزریقی هستن باعث مرگ پرندگان می‌شن. همیشه تاکید داشتن که داروهای انسانی برای پرندگان استفاده نکنین و تحت هیچ شرایطی تزریق دارو به طوطی‌سانان، مخصوصا عروس هلندی‌ها، انجام ندین.
پس با ذهنی آشفته به خونه اومدم و با خودم فکر کردم «حالا داروهای خوراکی رو می‌خرم اما تزریقی رو نه» با این حال، وضعیت پرنده من هر ساعت بدتر می‌شد. در نتیجه شروع به سرچ در اینترنت کردم، منابع ایرانی که مطالب چندانی نداشتن دست به دامن منابع انگلیسی شدم و دیدم در اون‌ها از تزریق دارو به عروس هلندی‌ها، به عنوان یکی از روش‌های معمول صحبت کردن. در نتیجه به دنبال دارو رفتم و تهیه کردم. به جرات می‌گم بعد از اولین دوز تزریق تا حد زیادی حال پرنده من بهتر شد.
همون موقع با خودم گفتم که یادم باشه حتما یه مطلب در این مورد توی وبلاگم بنویسم، برای همه اون‌هایی که بر سر این دو راهی قرار گرفتن، شاید باعث بشم حتی یه پرنده نجات پیدا کنه.
