گر دچار آسیب در اندام تحتانی شده‌اید یا اخیراً یک عمل جراحی انجام داده‌اید، احتمالاً به‌دلیل ضعف یا انقباض بیش‌ازحد عضلات و مفاصل پاها در راه رفتن عادی مشکل دارید. در این شرایط پزشک شما را به فیزیوتراپی ارجاع می‌دهد تا مجموعه‌ای از تمرینات را تحت نظر فیزیوتراپیست انجام دهید.
می‌توانید بعد از این تمرینات انتظار بهبود حرکت در مفاصل اندام تحتانی، بهبود تعادل و تقویت مفاصل و ماهیچه‌ها را داشته باشید. در واقع هدف از فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن، کمک به راه رفتن طبیعی و ایمن است. همچنین ممکن است با افزایش فعالیت بدنی و تحرک، خطر پیشگیری از سکته مغزی و ابتلا به بیماری‌های دیگر مانند بیماری قلبی و پوکی استخوان را کاهش دهد.
قبل از شروع هر برنامه ورزشی برای بهبود راه رفتن، با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید. درصورتی‌که فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن به دقت انجام نشود، خطر بروز آسیب‌های جدی در اثر سقوط بیمار وجود دارد. البته اصل بودن و ایمنی بالای تجهیزات فیزیوتراپی نیز اهمیت دارد. شرکت تجهیزات پزشکی برجیس می‌تواند در زمینه عرضه حرفه‌ای‌ترین و تخصصی‌ترین تجهیزات به شما کمک کند.
چرخه راه رفتن شامل تمام حرکاتی است که در برداشتن قدم‌ها نقش دارند. هرگونه اختلال در این چرخه ممکن است شما را مجبور به انجام فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن کند. تجربه نشان داده است که انجام این تکنیک برای افراد درگیر مشکلات زیر ضروری است:
کودکانی که نیاز به تمرینات و اصلاح راه رفتن دارند اغلب دچار آسیب‌های مغزی، اختلالات عصبی یا مشکلات اسکلتی عضلانی هستند.
از مزایای انجام تخصصی این تمرینات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
به طور کلی، نحوه راه رفتن شما مهم است زیرا این الگوی حرکتی هماهنگ تمام عضلات و مفاصل را درگیر می‌کند. راه رفتن غیر طبیعی که از طریق عادات بد راه رفتن ایجاد می‌شود، فشار زیادی بر مفاصل وارد می‌کند و باعث آسیب می‌شود یا آن‌ها را در معرض بیماری‌هایی مانند آرتریت قرار می‌دهد.
قبل از شروع فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن باید از سلامت کافی برای حرکت و انجام فعالیت بدنی برخوردار باشید. همچنین مفاصل شما باید به اندازه کافی قوی باشند تا به خوبی از تمرینات راه رفتن پشتیبانی کنند. به‌همین‌دلیل، فیزیوتراپیست ماهیچه‌ها و مفاصل مورد استفاده در راه رفتن را به خوبی مورد ارزیابی قرار می‌دهد. علاوه بر این، روی وضعیت پارامترهایی مانند محدوده حرکت پا، طول گام، زاویه پا، زاویه باسن و خط پیشرفت نیز تاکید دارد. بسته به این عوامل، چرخه راه رفتن شما توسط درمانگر تعیین می‌شود.
به طور کلی، فیزیوتراپیست از شما می‌خواهد که قدم زدن روی اشیاء، بلند کردن پاها، نشستن، ایستادن و سایر فعالیت‌های عادی را مدام تمرین کنید. نوع، شدت و مدت تمرین شما به تشخیص فیزیوتراپیست و توانایی‌های بدنی شما بستگی دارد. در ادامه به جزئیات بیشتری از تمرینات مرتبط با فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن اشاره خواهیم کرد.
بخش اول تمرین شامل راه رفتن رو به جلو است که بر روی چرخاندن پاها و ضربات مکرر پاشنه تا پنجه برای قدم زدن متمرکز است. راه رفتن پهلو به پهلو، چرخش در حین راه رفتن و آموزش بالا رفتن از پله به کمک عصا یا میله همگی بخشی از برنامه اصلاحی است.
درمانگر می‌تواند به شما در انتخاب یک وسیله کمکی مناسب مانند چوب زیر بغل، واکر چرخ‌دار، واکر استاندارد، عصای چهارگانه یا عصای استاندارد کمک کند. برخی از افراد به طور موقت از دستگاه کمکی خود استفاده می‌کنند. سایرین با آسیب‌های قابل توجه نیاز به استفاده دائمی از آن دارند. درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید چه زمانی باید دستگاه کمکی خود را کنار بگذارید.
بخش بعدی برنامه تمرینی شما شامل راه رفتن بدون تکیه‌گاه، راه رفتن روی سطوح ناهموار و بالا و پایین رفتن خواهد بود. ممکن است فیزیوتراپیست شما برای بهبودی سریع، استفاده از ابزارهای توانبخشی ارتز یا بریس ویژه را توصیه کند. درصورتی‌که نیاز به خرید دستگاه فیزیوتراپی خانگی و انجام تمرینات در منزل باشد، فیزیوتراپیست به شما گوشزد خواهد کرد.
علاوه بر تمرینات ذکر شده، لازم است در زمان مناسب تمریناتی برای افزایش دامنه حرکت، تعادل، قدرت، انعطاف‌پذیری و هماهنگی پاها آغاز کنید. معمولاً تمرینات پا شامل کشش ساق پا، کشش انگشتان پا، چرخاندن رو به داخل و خارج انگشتان پا، بالا بردن پا و غیره است.
تمرینات تعادلی باید تحت نظارت فیزیوتراپیست شما برای اصلاح وضعیت انجام شوند. ایجاد تون عضلانی، بهینه‌سازی راه رفتن برای کاهش انقباض عضلانی و دستیابی به عملکرد طبیعی از اهداف اساسی این بخش از برنامه درمانی هستند.
اغلب فیزیوتراپیست برای انجام تمرینات هر دو بخش، از دستگاه‌هایی استفاده می‌کند تا به‌صورت ایمن آموزش ببینید. علاوه بر این در حمایت از وزن بدن شما، ایجاد ثبات و ارائه کمک‌های دیگر نیز مؤثر هستند. تمرین راه رفتن معمولاً شامل راه رفتن روی تردمیل و تکمیل فعالیت‌های تقویت عضلات است. هنگام راه رفتن روی تردمیل یا انجام تمرینات دیگر، ممکن است از ریسمان یا میله‌های موازی برای حفظ تعادل شما استفاده شود.
سخن آخر
اگر برای مدتی در اثر آسیب عصبی یا اسکلتی عضلانی بی‌حرکت بوده‌اید، روند راه رفتن یا یادگیری مجدد آن ممکن است از نظر جسمی و ذهنی برای شما چالش‌برانگیز باشد. در مورد هر چالشی که دارید با پزشک یا فیزیوتراپیست خود صحبت کنید. از آن‌ها در مورد شرایط و برنامه فیزیوتراپی و اصلاح راه رفتن ویژه خود سوالاتی بپرسید.
