ارز دیجیتال به ارزی گفته می شود که منحصراً به صورت الکترونیکی در دسترس باشد. نسخه های الکترونیکی
رمز ارزها, در حال حاضر بر سیستم های مالی اکثر کشورها غلبه دارد, به عنوان مثال: در ایالات متحده ، واحد پول فیزیکی موجود در ایالات متحده فقط حدود یک دهم کل پول است , بقیه در سپرده های مختلف بانکی به شکل الکترونیکی نگهداری می شود.
ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند ، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند. از آنجا که ارزهای دیجیتال به هیچ واسطه ای نیاز ندارند ، اغلب ارزانترین روش برای معامله ارزها به شمار می رود.
پرداخت سریعتر با استفاده از ارز دیجیتال:
می توانید پرداخت ها را بسیار سریعتر از روش های فعلی ، مانند ACH یا انتقال وجه انجام دهید ، که تأیید معامله برای موسسات مالی ممکن است روزها طول بکشد.
نقل و انتقالات بین المللی ارزان:
معاملات ارزی بین المللی بسیار گران است. برای جابجایی وجوه از کشوری به کشور دیگر, از افراد هزینه های بالایی گرفته می شود ، به ویژه هنگامی که این امر شامل تبدیل ارز باشد. اندرو کیگوئل ، مدیر عامل شرکت Tokens.com ، گفت: "دارایی های دیجیتال با سرعت بخشیدن و هزینه کمتری این بازاریابی را مختل می کنند."
دسترسی آسان و سریع:
نقل و انتقال پول موجود معمولاً در آخر هفته ها و خارج از ساعات کاری معمول زمان بیشتری می برد زیرا بانک ها تعطیل هستند و نمی توانند معاملات را تأیید کنند. با استفاده از ارز دیجیتال ، معاملات در 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته با همان سرعت انجام می شوند.
به طور خلاصه ، خرید و فروش ارز های دیجیتال اصطلاحی است که برای پولی استفاده می شود که فقط
در فضای دیجیتال وجود دارد و از طریق صرافی های معتبر صورت می گیرد.
