این درخت استواری که توی عکس پایین میبینید، اسمش نخله! یکی از هزاران نخل‌های بسیار زیبای حومه‌ی طبس. به عنوان یه تورلیدر، یکی از مقاصدی که به همه‌تون توصیه میکنم، طبسه. الان فصل خوبیه، هرچند یکمی گرمه. بهتره اواسط اسفند برید. سال بعدی که آمار کرونا کمتر میشه. سوالی در این زمینه داشتید، من در خدمتم. و اما... بریم سراغ اصل مطلب.
وقتی این عکس رو از این خانم زیبا توی توری به مقصد طبس، روستای اصفهک میگرفتم، فکرشم نمیکرد قراره چه اتفاقی باهاش بیفته!
میگی چرا گفتم خانم زیبا؟ چون درختان هم جاندارند! میگی خب چه ربطی داره؟ بهت میگم نخل‌ها هم واحد شمارشون "نفر"ه، عین خود ما آدم‌ها. و خیلی شباهت‌های دیگه‌ای که میشه بعدن کلی دربارش صحبت کرد. ولی درباره‌ی جنسیت‌اش واقعن کمی دچار شک هستم. صرفن به دلیل زیبایی‌اش نبود که خانم نامیدمش. شاید بخاطر باروری یا کششی‌اش که بهش داشتم، حدس زدم یه خانمه. یه خانم بالابلند. جانداری به این زیبایی و استواری، و البته، مثمر!
حالا این درختِ قصه، که صرفن شاید قرار بود یه عکس یادگاری باشه یا درنهایت یه زاویه‌ی دید برای کسب تعدادی لایک و کامنت در اینستاگرام، به لطف ویرگول و بانی این کمپین، تبدیل شد به یه درخت دیگه! چی از این قشنگتر؟ همین‌که با دیدن عکس این نخل، هوس کردم یه مطلب بنویسم تا به نیتش درختی کاشته بشه. به نیت این درخت، این نخل زیبا، بلندبالا، استوار...
البته که کار ما به اینجا ختم نخواهد شد، و باز هم مطلب درباره‌ی درخت خواهیم نوشت، چه توی محدوده‌ی زمانی این پویش، چه خارج از اون؛ و درخت‌ها خواهیم کاشت... ولی به هر حال، حالا که این فرصت خوب فراهم شده، چه بهتر که توی این پویش شرکت کنیم و به همین سادگی، درخت بکاریم! مسوولیت اجتماعی در قبال محیط زیستِ خودمون رو از همین‌جاها شروع کنیم. و بعد گام‌هامون رو کم‌کم بلندتر کنیم، و استوارتر، با صبر و حوصله. عین همین خانم خوشگله‌ی داخل عکس. خب؟ آفرین به گل‌های توی خونه.
