وقتی می‌ریم سراغ حضرت گوگل و بهش می‌گیم نمونهٔ نامه اداری بهمون نشون بده همچین چیزهایی رو «تقدیم می‌دارد» و «به استحضار می‌رساند»:
چون مجموعه‌ای از کلیشه‌ها و قراردادهای نانوشته دربارهٔ نوشتن متن اداری و معنای احترام در تعامل اداری جا افتاده که «موجب» درآمدن حرص «اینجانب» «می‌گردد». 😬🥴🧐😁
اگر شما منبعی می‌شناسید که بگه این مدل نامه‌نوشتن، بیان درخواست یا تعامل اداری اصل و پایه ادبی و فرهنگی داره به من معرفی کنید.
گذشته از این ما توی نگارش و ویرایش به مجموعه‌ای از توافق‌ها رسیدیم؛ مثل اینکه به‌کاربردن بعضی کلمات، عبارت‌ها یا ساخت‌ها مثل «می‌باشد»، «می‌گردد»، «نسبت‌به چیزی اقدام‌کردن»، شکل مجهول فعل و... غلطه یا بهتره نیاد یا دیگه رایج نیست و گزینه‌های بهتری براشون داریم. چرا اصرار داریم همچنان توی نامه‌های اداری این اشتباه‌ها رو ادامه بدیم؟ و اگر کسی خلاف این رویه عمل کنه بهنظرمون بی‌ادب، ناآشنا به دیسیپلین اداری یا بی‌سواد میاد؟
مثلاً چرا باید به جای من بگم «اینجانب»؟ چرا جوری حرف می‌زنم که انگار دارم درباره یه نفر دیگه که خیلی هم باهاش رودربایستی دارم 😂 حرف می‌زنم؟ «اینجانب» آخه؟ «به استحضار می‌رساند» آخه چرا؟ 😂😂😂 وقتی می‌تونم بگم:
با سلام و احترام
اینجانب: من، شیدا حسین‌زاده
بدین‌وسیله به استحضار می‌رساند: حذف بشه
پیرو: به‌دنبال
باتوجه‌به جلسه مورخ: نشست یا گفت‌وگویی که در تاریخ فلان داشتیم
خواهشمند است: تقاضا دارم
نسبت به اجرای موارد ذیل اقدام لازم را مبذول بفرمایید: برای اجرای موارد زیر اقدام بفرمایید.
یا «تقاضا دارم» رو برداریم و آخرش بگیم: اجرای موارد زیر را درخواست می‌کنم.
به‌همین‌راحتی
به‌همین‌خوشمزگی🙂
خلاصه که زبان خیلی انعطاف‌پذیرتر از این حرف‌هاست که ما با یه‌سری قواعد نانوشته دست‌وپای خودمون رو ببندیم و بعضی‌وقت‌ها از شدت استرس رعایت‌نکردن ادب اداری! از نوشتن یه نامه ساده ناتوان بشیم!
