پترا نوازندهٔ ساکن آلمان است که باغلاما می‌نوازد. به دنبال کشف ریشهٔ سازی که عاشقانه آن را آموخته است از برلین تا خراسان سفر می‌کند.
اما این فقط سفر ساز نیست. در این سفر پیوند عمیق و تغییر تدریجی فرهنگ و زبانی که ساز از دل آن برآمده را هم می‌بینیم.
پترا پای صحبت هر کدام از نوازنده‌های این ساز و با دیدن محیطی که سازش در آن ویژگی‌ها و کاراکتر خودش را دارد بیشتر به درون خودش کشیده می‌شود.
یک نکتهٔ شگفت‌انگیز این مستند تسلط کامل پترا به زبان ترکی و «تورکو»های موسیقی ترکی است. مادر او لهستانی و پدرش اهل چک بوده‌اند و در آلمان بزرگ شده است اما این تسلط تا آنجاست که وقتی در محضر استادهای موسیقی ترکی می‌خواند، تحسینش می‌کنند.
اردال ارزنجان در جایی از مستند می‌گوید این ساز اگر قوی نبود زنده نمی‌ماند... وقتی می‌تواند تا برلین بیاید و درد کسی را در آنجا بفهمد... یعنی قوی است.
خلاصه که من هم انگار با پترا از ترکیه تا دشت‌ها و کوه‌های زادگاهم خراسان و صدای دو تار محمد یوسفی و شنیدن ترکی خودمان سفر کردم.
مستند ساز و ویدئوهای جانبی آن در این لینک www.sazfilm.com
