هر کس که قرآن را کامل مطالعه کرده باشد، به نکته مهمی می رسد:
سایر ولایت ها ذیل یکی از این دو ولایت تعریف می شود.
خداوند در قرآن کریم (سوره بقره آیه 43) به مسلمانان دستور می دهد که:
نماز را برپا دارید، زکات را پرداخت کنید و با رکوع کنندگان به رکوع بروید.
توجه داشته باشید که همیشه خداوند در قرآن برای نماز از لفظ بر پا داشتن استفاده کرده است. نماز هیچ گاه خواندنی نیست بلکه بر پا داشتنی است. اهل بیت علیهم السلام از جمله آقام و مولام امیرالمومنین بار ها فرمودند که مُراد از صَّلَاة در قرآن ولایت ما اهل بیت است.
(به همین دلیل است که نماز اهل سقیفه هیچ گاه پذیرفته نیست. چون آن ها فقط جسد عبادت که همان خم و راست شدن است را انجام می دهد وگرنه این عبادت روح ندارد. مانند جسدی که جان ندارد.)
خداوند در قرآن کریم (آیه 45 سوره بقره) می فرماید که:
از صَّبْر و صَّلَاة کمک بگرید. پس قطعا صَّلَاة امری بسیار بزرگ و دشوار است مگر برای کسانی که اهل تواضع و فروتنی هستند.
برای ما انسان ها خواندن چند رکعت نماز سخت تر است یا صبر کردن در بلا ها و مصیبت ها نظیر از دست دادن عزیزان، فقر، بیماری و...؟! کدام یک برای ما سخت تر است؟
قطعا همه ما پاسخ می دهیم که صبر کردن در بلا ها و مشکلات سخت تر از خواندن چند رکعت نماز است.
اما همان گونه که در آیه بالا می بینید، قرآن می گوید که صَّلَاة (نماز) سخت تر است. (عبارت إِنَّهَا نشان دهنده آن است که از دو واژه صَّبْر و صَّلَاة، آن واژه ای منظور است که مونث آمده)
پس کاملا مشخص است که مُراد از صَّلَاة همین چند رکعت نمازی نیست که این همه مثلا مسلمان در سراسر جهان آن را می خوانند.
آقام و مولام امیرالمومنین فرمود:
مُراد از صبر پیغمبر است. (این افراد به ظاهر مسلمان) توانستند پیغمبر را بپذیرند اما به من علی که رسید جز افراد خاشع، خاضع و فروتن کسی دیگری نتوانست ولایت من را بپذیرد.
دعوا اول و آخر ابلیس (شیطان) هم بر همین است. آن روزی که خداوند دستور سجده داد، ابلیس از این دستور سر باز زد. توجه داشته باشید که مطابق آیات قرآن، ابلیس هم یگانگی خدا را قبول دارد و هم معاد (قیامت) را.
آیه 22 سوره ابراهیم و دیگر آیات قرآن بیان گر آن هستند که حتی ابلیس هم یگانگی خدا را قبول دارد.
هنگامی که ابلیس به دوزخیان می گوید "خدا به شما وعده حق داد و من وعده باطل. شما (دوزخیان) وعده حق خدا را رها کردید و وعده باطل من را اجابت کردید."
آیه 36 سوره حجر نیز نشان می دهد که ابلیس روز قیامت (معاد) را قبول دارد.
هنگامی که ابلیس از خدا می خواهد که تا روز قیامت به او مهلت بدهد. (و در ادامه نیز خداوند به او می فرماید که تا آن روز معلوم به تو مهلت دادم. در تفاسیر اسلام اهل بیت (اسلام راستین) آمده که مُراد خداوند از روز معلوم، روز ظهور آقا صاحب الزمان است. که ایشان پس از ظهور خویش، گردن ابلیس را خواهند زد. به نقلی در کوفه و به نقلی دیگر در بیت المقدس.)
پس می بینید که ابلیس هم یگانگی خدا را قبول دارد و هم روز قیامت (معاد) را.
آن چیزی که ابلیس را ابلیس کرد این بود که نتوانست ولایت خلیفه الله را بپذیرد. مطمئمن باشید برای ابلیس آب زیر کاهی که از جنیان است (جنیان برعکس فرشتگان دارای اختیار هستند) سخت نبود که یه سجده ساده بکند و به قول معروف رفع تکلیفی انجام دهد. منتها خداوند وقتی می فرماید که سجده کنید، این سجده کردن یعنی پذیرفتن ولایت. فرشتگان ولایت آدم خلیفه الله را پذیرفتند اما ابلیس نتوانست ولایت خلیفه الله را بپذیرد به همین جهت نیز از بهشت رانده شد و مورد غضب خدا قرار گرفت.
(امیرالمومنین در نهج الباغه می فرمایند که فقط یک سجده ابلیس 6000 سال طول کشید!. مطمئن باشید هیچ کدام از اهل سقیفه و علما اهل سقیفه به اندازه همان یک سجده ابلیس هم عبادت خدا را نکردند. ابلیس با آن همه عبادت به دلیل نپذیرفتن ولایت خلیفه الله از بهشت رانده شد و مورد غضب خدا قرار رفت. اهل سقیفه چگونه انتظار دارند که عبادت هایشان مورد قبول خدا قرار گیرد وقتی که آن ها نیز ولایت خلیفه الله را نپذیرفتنه اند؟!
مگر پیغمبر (در منابع شیعی و سُنی) نفرمود که هر کس بدون بیعت امام زمانش بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است؟! الان امام زمان اهل سقیفه چه کسی است؟! در حال حاضر آن ها بیعت چه کسی را بر عهده دارند؟!
مگر پیغمبر (در منابع شیعی و سُنی) نفرمود که من بعد از خودم برای شما دو ثقل قرار می دهم، کتاب خدا و عترتم؟! اهل سقیفه چه رفتاری با عترت پیامبر نشان دادند؟! آیا اهل سقیفه خود را پیرو اسلام اهل بیت می دانند؟!
مگر امیرالمومنین نفرمود که همواره در هر زمانه ای حجتی از سوی خدا بر زمین قرار دارد؟! آیا اهل سقیفه می توانند بگویند بعد از پیغمبر چه کسی یا چه کسانی به عنوان حجت خدا بر زمین حضور داشته اند و دارند؟!
مگر پیغمبر (در منابع شیعی و سُنی) نفرمود که تعداد جانشینان من به تعداد نقباء بنی اسرائیل (12 نفر) است؟!
آن 12 جانشین پیغمبر از نظر اهل سقیفه چه کسانی هستند؟!)
سوره مبارکه ص آیات 67 تا 69، آیات بسیار ویژه ای هستند.
سوره ص آیه 67: (ای پیامبر) بگو آن مرد خبری بزرگ است. (هُوَ در زبان عربی به مرد(مذکر) مفرد گفته می شود. نه خبر نه قرآن نه قیامت، به هیچ کدام هُوَ گفته نمی شود. همان گونه که خداوند در آیه 2 سوره بقره به قرآن می گوید ذَٰلِكَ).
در حقیقت امیرالمومنین خبر بزرگ هستی است. این جاست که در دعا ندبه به آقا صاحب الزمان می گوییم یَابْنَ النَّبَأِ الْعَظیمِ یعنی پسرِ خبر بزرگ (پسرِ امیرالمونین).
و در آیه بعدی یعنی آیه 68 سوره ص، خداوند می فرماید:
شما از پذیرفتن آن خبر بزرگ (علی بن ابیطالب) اعراض می کنید!
آیا اهل سقیفه از پذیرفتن ولایت امیرالمومنین اعراض نکردند؟!
کسانی که به هر دری می زنند تا بتوانند اولی و دومی و سومی و... را ثابت کنند اما این همه آیه و حدیث و روایت در شان ولایت و امامت امیرالمومنین را نمی پذیرند.
این آیه دقیقا به اهل سقیفه اشاره می کند.
در آیه بعدی یعنی آیه 69 سوره ص خداوند صراحتا از فعل مضارع يَخْتَصِمُونَ استفاده می کند. یعنی هنوز هم دعوا بر سر علی بن ابیطالب ادامه دارد...
این سوال همیشه برای مسلمانان وجود داشته.
تا اینکه در اواخر عمر شریف پیامبر گرامی اسلام سوره مائده نازل شد. برخی اعتقاد دارند که این سوره آخرین سوره ای است که نازل شده و برخی دیگر نیز اعتقاد دارند که یکی از آخرین سوره هایی است که نازل شده اما به هر حال همگی متفق القول هستند که سوره مائده از اخرین سوره های نازل شده است.
خداوند دو گزاره از آیه 43 سوره بقره را در آیه 55 سوره مائده تبدیل می کند.
أَقِيمُوا الصَّلَاةَ تبدیل می شود به يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ
آتُوا الزَّكَاةَ تبدیل می شود به يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ
در نهایت نیز آن دستوری که داد وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ، مشخص می شود که منظور از رکوع کنندگان چه کسانی هستند => وَهُمْ رَاكِعُونَ
به اتفاق تمام مفسران و علما شیعه و اهل سقیفه، مُراد از این آیه علی بن ابیطالب است.
نماز بالاخص نماز جماعت نمادی از بر پایی ولایت اهل بیت علیهم السلام بالاخص امیرالمومنین است.
در آیه بعدی یعنی آیه 56 سوره مائده، خداوند صراحتا می فرماید:
کسانی که ولایت خدا، پیامبر و آن مومنان (اهل بیت در راس همه علی بن ابیطالب) را بپذیرند، این افراد در گروه منِ خدا قرار دارند و من خدا تضمین می دهم که آن ها قطعا پیروز هستند.
(نکته جالب: سردار سلیمانی فرمود اسرائیل به دست فرزندان شیعه امیرالمومنین نابود خواهد شد!)
در آیه بعدی یعنی آیه 57 سوره مائده، خداوند صراحتا به مسلمانان می فرماید:
ولایت اهل کتاب (یهود و مسیحی) و کفار را نپذیرید.
در آیه بعدی یعنی آیه 58 سوره مائده، خداوند چنین می فرماید:
و هنگامی که به نماز(ولایت علی بن ابیطالب) فراخوانده شدید آن را به بازی و مسخره گرفتید. (وقفه). به خاطر آن است که آن قوم عقل نداشتند!.
بله. 1400 سال است که عده ای به جسد دین اکتفا کرده و فکر می کنند دور دور کردن دور سنگی به نام کعبه بدون آن که متوجه روج کعبه (علی بن ابیطالب) شوند یعنی دینداری!!
1400 سال است عده ای گمان می کنند که خم و راست شدن یعنی نماز! در حالی که اکنون متوجه معنا واقعی قرآن می شویم. نماز یعنی ولایت علی بن ابیطالب و نماز خواندن نمادی از بر پایی این ولایت است (همان گونه که قرآن همواره از بر پایی برای نماز استفاده می کند)
این متن، پیاده شده ویدیو زیر بود.
به امید آن که همه ما به عنوان شیعه علی و در راه علی بمیریم
بخش دوم را می توانید در این لینک از ویرگول مطالعه نمایید.
