الانی که دارم این متن رو می نویسم خیلی ناراحتم. خیلی ناراحتم
اما خوشحالم که می تونم با استفاده از این ناراحتی به خدا برسم
ناراحتی هایی که به ما انسان ها می رسه از این چند حالت خارج نیست
1: حاصل عمل اشتباه خودمون هست
2: تقدیر خداوند است
2(1): گناهی در گذشته مرتکب شدیم (حتی ممکن است چندین سال پیش باشد) و الان داریم تاوان پس میدیم
2(2): در بطن این اتفاق به ظاهر ناراحت کننده، خیری نهفته است
2(3): خداوند با این بلا می خواهد مقام و منزلت ما را بالا ببرد
(هر که در این بزم مقرب تر است / جام بلا بیشترش می دهند)
من قبلا به خاطر ناراحتی هایی که بهم می رسید خیلی بی تابی می کردم
و به خاطر اون مرتکب گناه غیبت می شدم
که البته خیلی اشتباه می کردم
اما الان دیگه این کار رو نمی کنم
الان بیشتر سعی می کنم گذشت کنم
دربارش با خدا صحبت می کنم
از خدا می خوام این بزرگی رو بهم بده که بتونم بدی هایی که دیگران به من و خانواده ام کرده اند رو ببخشم
می دونم وقتی پا رو نَفسَم می ذارم به خدا نزدیک تر از قبل می شم
نَفس یعنی خشم
نَفس یعنی طمع پول بیشتر (به حرام)
نَفس یعنی گناه جنسی
نَفس یعنی تمایل به غیبت کردن
نَفس یعنی تمایل به دروغ گفتن
و...
نمیگه هر کس که از خدا می ترسه فقط گناه نمی کنه. اون که صد در صد
میگه هر کس از خدا می ترسه نَفسش رو از هوا و هوس باز می داره
هوا و هوس هم می تونه گناه باشه (بالاتر عرض کردم)
و هم می تونه گناه نباشه (هوس فلان خوردنی و... یکی از حکمت ها روزه ماه رمضان تمرینی برای همین هست)
مشخصه که با پا گذاشتن رو این نَفسانیات می تونیم به خدا نزدیک و نزدیک تر بشیم
مشکل ما اینه که قدر تعالیم اللهی رو نمی دونیم
مثل ماهی هایی می مونیم که در دل دریا هستیم اما دنبال آب می گردیم!
اخیرا متوجه اثرات خواندن سُوَر قرآن شدم
این که چجوری حتی منِ کم در درگاه اللهی می تونم با خواندن هر سوره ای از قرآن نتیجه اش رو ببینم
یقین دارم که خدا زورش از همه بیشترِ
یقین دارم که خدا من رو خیلی دوست داره. چرا کاری کنم که تنها دارایی ام که خداست رو از دست بدم؟!
تمام آن چه که در این عالَم که نامش دنیا است داریم زودگذر و فانی هستند
اما این خداست که برای من می ماند
و این خداست که می توانم با یادش و انجام آن چه که دستور داده آرامش بگیرم
خداوند در آیه 28 سوره رعد می فرماید: أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
این یک حرف برای صرفا مومنان نیست
خدا داره یک قانون کلی رو برای نوع بشر سوا این که چه قدر ایمان دارد بیان می کنه
تنها روش داشتن آرامش یاد خداست
یاد خدا یعنی انجام واجبات
یعنی ترک محرمات
یعنی صحبت با او
یعنی درد دل با او
یاد خدا یعنی ای خدا من تسلیم امر تو هستم
درود بر خدا که برای ما خدایی می کند
درود بر خدا که پُشت و پناه همه است. حتی منِ گنهکار که در درگاهش خیلی کم هستم
خدا من رو دوست داره. هیچ وقت تنهام نگذاشت. هیچ وقت رهایم نکرد
به قول دعا جوشن کبیر: یا رَفَیقَ مَن لا رَفیقَ لَه | یا اَنیسَ مَن لا اَنیسَ لَه
اِی هَمدَم کَسی که هَمدَمی نَدارد
به قول یک بزرگی می فرمود فکر نکنید اگر کسی شما رو ناراحت کرد همین جوری بی حساب تموم میشه
اون عمل ناراحت کننده برای شما ثواب حساب میشه
برای شما کفاره گناهاتون حساب می شه
ضمن این که خداوند کار زشت اون رو هم در پرونده اعمالش می نویسه
اثرات خواندن سُوَر قرآن رو می تونید این جا ببینید. مطمئن باشید نتیجه می گیرید
امیدوارم با نگاه کردن به خدا، با گوش کردن به خدا، با حرف زدن با خدا؛ لحظه لحظه زندگیتون آرامش و آرامش باشه
یا علی. در پناه خدا باشید
