چندیست نام دانشگاه اراک را زیاد می شنویم. در کانال های خبری تلگرامی، در صفحه های رسمی هنرمندان در توییتر و اینستاگرام و حتی در خبرگزاری های داخلی و ایرانی...
اما به راستی در دانشگاه اراک چه می گذرد؟
برداشت اول!
زمان: 6آذر 1397
چند روزیست تب خاصی بین همه ی دانشجویان دیده می شود. عده ای خوشحالند از اینکه دانشگاه سطح سومیشان در رسانه های مجازی خودی نشان داده است و اسمش مدام در پیج های مختلف تکرار می شود. داستان چیست؟کدام دانشجو به کشف مهمی در زمینه ی انرژی های نو رسیده است؟کدام فعال فرهنگی در خصوص بهبود آب شرب شهر های جنوبی کشور طرحی ارائه کرده است؟ کدام مقاله ی موفق در ژورنال های خارجی به چاپ رسیده است؟
پیگیر که می شوی یک عبارت زیاد به گوشت می خورد :« به دانشجو توهین شده است.»
همه چیز از اکران فیلم دارکوب در دانشگاه اراک توسط انجمن اسلامی دانشجویان مستقل شروع شد. وقتی همه در انتظار اکران فیلم هستند، برگزارکنندگان متوجه می شوند که قرار است فیلم با چراغ روشن اکران شود.
بعد از خاتمه برنامه تصاویری از این برنامه منتشر می کنند و بدون اینکه اصل داستان را از طریق امور فرهنگی پیگیری کنند، سعی می کنند همه چیز را به رسانه ها بکشانند.
توجهتان را به عکسی که از سمت خود این عزیزان منتشر شده جلب می کنم. آیا صندلی خالی می بینید؟ افرادی که در حال ترک محل باشند چطور؟
اگر به عکس ها توجه کنید متوجه خواهید شد که اولا پرده پروژکتور کاملا مشخص است، دوما فقط لامپ های تعبیه شده در اطراف سقف سالن آمفی تئاتر روشن است نه همه ی لامپ ها.
طبق گفته ی مدیر امور فرهنگی دانشگاه:«در اتاق فرمان این سالن ابزاری به نام "دیمر" وجود دارد که با استفاده از آن می توان نور چراغ های متصل به آن را در این سالن کنترل و کم و زیاد کرد. از آنجاکه یک قطعه این دستگاه سوخته و از مهرماه تاکنون در تعمیرگاه است و قطعه جایگزین نیز هنوز فراهم نشده پس در زمان اکران این فیلم امکان استفاده از این ابزار در سالن وجود نداشته و در زمان اکران دارکوب، نور چراغ های اطراف سقف در مقایسه با اکران های قبلی مقداری بیشتر بوده است.»
هم قبل از این مراسم و هم بعد از آن مراسم های زیادی با حضور همزمان پسر و دختر در همین سالن برگزار شده است، پس مسلما دانشگاه مشکلی با این موضوع ندارد.
صرف نظر از اینکه اصل موضوع چه بوده و چرا دانشجویان به این شدت واکنش نشان داده اند، نکته ی قابل تامل این است که چرا رسانه ها،موضوعات داخل دانشگاه را طبق سلیقه خود گلچین می کنند؟
برداشت دوم!
زمان: 18 اردیبهشت 1397
18 اردیبهشت 97 برای دانشجویان دانشگاه اراک روز متفاوتی بود. همه مشتاق رسیدنش بودند: مرحله ی فینال مسابقه ی استندآپ کمدی!
کمی آن طرف تر،تنها به فاصله ی یک دانشکده،عده ی کمی در تب و تاب اکران مستند نان گزیده ها و حضور کارگران در دانشگاه بودند. می خواستند این حرکت در همه ی استان ها و برای مطالبه ی حقوق کارگران در سراسر کشور ادامه دار باشد. هر کس به دنبال این بود که توجه رسانه ها را هر چند اندک به این ماجرا جلب کند اما...
صدای تشویق و خنده ی حضار در مسابقه ی استندآپ کمدی نگذاشت صدای کارگران اراکی شنیده شود...
از رسانه ها و هنرمندان صدایی در نمی آید...
کاش کسانی که در دانشگاه قدرت رسانه ای کردن موضوعات را دارند، کاری می کردند...
برداشت سوم!
زمان: امروز 18 آذر 1397
صرفنظر از اینکه چه تشکلی مسئول برگزاری یک مراسم است، وقتی نماینده ی مردم و استاندار آنها به دانشگاه دعوت می شود، انتظار داریم که مشکلات مردم پیگیری شود.
دانشگاه تریبونی است که در اختیار قشر نخبه ی جامعه قرار می گیرد تا فریاد مردم باشد اما تنها چیزی که در این مراسم ها بیان نمی شود، مشکلات مردم است...
آخر هیچ چیزی به اندازه ی کل کل های سیاسی، دانشجویان را سر ذوق نمی آورد...
مراسم هایی به اسم مطالبه ی دانشجویی، با حضور نماینده مردمی(!) ولی به کام سیاسیونی که می آیند عکس هایشان را می گیرند و می روند.
در این اوضاع نا به سامان اقتصادی،چه کسی قرار است صدای مردم باشد؟
نمایندگان مجلس؟؟؟
صدا و سیما؟؟
یا دانشجویانی که قرار بود موذن جامعه باشد؟؟
