تجربه‌های اولم در نوشتن بین دوستان دانشگاه بود که می‌خواستیم آگهی بنویسیم برای فراخوانی اولین سری مسابقات پانتومیم دانشگاه آزاد که قرار بود اولین برگزار کننده‌های اون باشیم، هرچی که می‌نوشتم از شدت جذابیت بیشتر یاد تبلیغ شامپو می‌افتادیم و به این نتیجه می‌رسیدیم که ننویسم بهتره، کم کم که پیش رفتم و بیشتر جلو رفتم، یاد گرفتم که افکارم رو، برای اینکه فراموش نکنم مثلا توی بیست سالگی به چه چیزایی فکر می‌کردم (فکرای هر کس برای خودش خیلی با ارزشه دیگه)بنویسم، باید بگم که نوشتن افکارم خیلی وقتا کمکم کرد تا بتونم خیلی منسجم‌تر بنویسم.
توی این مسیری که حرکت می‌کردم رسیدم به نوشتن محتوا یه سری دوربین مداربسته که تازه اونجا بود با چیزی به اسم کپی‌رایتری آشنا شدم ولی خوب موضوعی که مجبور بودم براش بنویسم خیلی موضوع جذابی نبود و چارچوب‌های سخت و محکمی داشت، تصمیم گرفتم تغییر کنم و خودمو از اونجایی توش گیر کرده بودم حرکت بدم.
این گردش ممتد نوشتن محتوا پیش رفت و پیش رفت تا رسید به نوشتن برای کودک و نوجوان، اینجا بود که یاد گرفتم برای نوشتن برای هر قشری از آدما باید سعی کنی هم دنیاشونو بشناسی هم ادبیاتشون رو، همین باعث شد برم سراغ شناخت دنیا و ادبیات قشنگ کودک و نوجوان و خوندن کتابایی که باعث میشد هی یه قفسه به کتابخونه‌ام اضافه کنم.
این روزا هنوزم مینویسم گاهی برای بچه ها ، گاهی یه پست اینستاگرامی ، یه وقتایی برای یه شرکت با محصولای فیزیکی و خلاصه هر چیزی ولی چیزی که هنوز دارم ادامه‌اش میدم نوشتن افکارمه که خیلی توی این راه کمکم کرد، این مسیرو با دوستا و استادهای زیادی طی کردم و هنوزم کیف میکنم یه آدمی از تجربه نوشتنش باهام حرف بزنه و بهم کمک کنه.
کپی‌رایتر شدن قله‌ای نیست که یه روز موفق بشیم فتحش کنیم و برای همیشه توش موفق بشیم. ممکنه دقیقا توی اوجی که ایستادیم و ادعای نویسندگی می‌کنیم کسایی پیدا بشن که بگن داری مزخرف مینویسی و اینارو مگه کسی ام میخونه!
مهم به نظرم اینه که توی هر کجای این جاده ایستادیم سعی کنیم یاد بگیریم و از چیزی که یاد گرفتیم اول لذت ببریم و دوم ازش برای پیشرفتمون استفاده کنیم.
کلی حرف زدم که بگم هنوز که هنوزه یه وقتایی چیزایی که مینویسم مثل همون تبلیغ شامپواس ولی خودم کیف میکنم از پیشرفتم و چیزایی که یاد میگیرم و این سوالو از خودم میپرسم که پس من بالاخره کی یه کپی‌رایتر فوق‌العاده میشم؟
از تجربۀ نوشتنتون برام بنویسید مطمئنا هم برای من و هم برای بقیه خیلی الهام بخش میشه که بدونیم شما چه مسیریو طی کردین تا امروز می‌تونین بنویسین.
