ویرگول برای من یعنی فرصتهای ازدسترفته، آرزوهای شکسته و یه «ای کاش»
یه زمان با خودم میگفتم شاید یه روز مثل نویسندههایی که تو مدیوم مینویسن و ازش درآمد دارن، منم بتونم از نوشتن تو ویرگول یه نونی در بیارم. چه رویای سادهای.
ویرگول برای ماهایی که ساعتها از زندگیمون رو دادیم و قلبممون رو گذاشتیم توی هر کلمه، چیکار کرد؟ حالا حتی برای یه گذاشتن یه لینک ساده هم باید پول بدیم. میدونم که پلتفرمها هزینه دارن؛ ولی برای ما نویسندهها سخته.
آرزو دارم یه روز ویرگول هم مثل مدیوم یه Partner Program راه بندازه. آرزو دارم یه روز از کسایی که تو پلتفرمش مینویسن، بیشتر حمایت کنه.
شاید این آرزوها هیچوقت برآورده نشه؛ ولی هنوز امید دارم. راهحلهای سادهای وجود دارن که ویرگول میتونه پیادهسازیشون کنه:
۱. سیستم حمایت مالی از خوانندهها: ویرگول میتونه دکمه «قهوه تعارف کن» رو اضافه کنه تا خوانندهها بتونن بهصورت مستقیم به نویسنده پول بدن
۲. سیستم امتیازدهی: برای هر ۱۰۰ تا بازدید، یه امتیاز بده که بشه برای ایجاد لینک، استفاده از امکانات دیگه یا گرفتن کد تخفیف برندها ازش استفاده کرد
۳. مسابقات ماهانه با جایزه نقدی: جایزهای برای بهترین مطالب در نظر بگیرن
۴. برنامه افیلیت مارکتینگ: ویرگول با برندها همکاری کنه و نویسندهها بتونن لینک افیلیت بذارن. اگه محصولی از طریق اون لینک خریداری بشه، نویسنده درصدی بگیره.
اینها همه راهحلهایی قابلاجرا هستن. هنوز دیر نشده.
