نام‌داران و نام‌گذاران سلام (بخش سوم)
بعد از ضربه شدیدی که از اسامی خشن فست فود‌ها، به روح لطیفم وارد شد، برای التیام دردم، گفتم برم تو یه کافه بشینم یه هوایی‌ام به سرم بخوره
و دیگه نگم براتون از اسامی منو...
عمق فاجعه این بار در حدی بود که حتی نمی‌تونستم اسم‌ها رو تلفظ کنم، حس می‌کردم آدم فضایی‌ها این منو رو نوشتن
بوسر رو که دیدم کلا لکنت زبون گرفتم، گفتم یکی از اینا لطفا!
راستی چرا بوسر کافه‌ها از مهاندارهای هواپیما هم جذاب‌ترن؟؟ آدم روش نمی‌شه بگه آقا از اینا که دارم سفارش می‌دم اصن چی هست؟ سیر می‌کنه یا نه؟
قیافم واقعا دیدن داشت وقتی سفارشم رو گذاشت رو میز!
محتویات شامل چهارتا اسکوپ های گردالی بستنی، دوتاش وانیلی دوتاش هم توت‌فرنگی و یه بیسکویت خسته در مرز بین این گردالی ها و گارنیش شده با یک برگ نعنا بود!
یعنی یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های عشقیم رو همون لحظه خوردم!
خلاصه سر جدتون اگه اسم‌های تخیلی رو منوهاتون می‌ذارید، حداقل محتویاتشم زیرنویس کنید، به خدا ما راضی به این حد از سوپرایز شدن نیستیم!
این داستان هنوز ادامه دارد...
پ.ن: دقت کردین مرزهای فوتوشاپ رو دارم با ادیت‌هام جابه‌جا می‌کنم!!
#انتخاب_اسم #منو
