خوبیه ویرگول اینه که با این جمله شروع میشه
هرچی دوس داری بنویس
خوب منم دوس دارم یه چیزی که تازه یاد گرفتم رو اینجا بنویسم ساده و کاربردی، البته از آقای شعبانعلی یاد گرفتم ولی برای خودم خیلی کاربردی بود.
داستان چیه؟
این روزا داریم از پیام رسان های مختلف استفاده میکنیم و الان که دارم این متن رو مینویسم هنوز واتساپ داره کار میکنه!
وقتی که مطلب زیاد میشه یا شرایط نوشتن نیست معمولا میایم و از پیغام صوتی استفاده میکنیم، هم سریعتر هست، هم حجم مطلب بیشتری رو میتونیم بیان کنیم هم بیان و لحن و صدامون همراه پیغام داره ارسال میشه و از خیلی از سوء تفاهم های متنی هم دیگه پیش نمیاد.
اما یه لحظه به این دو تا سناریو فکر کنین
یه پیغام صوتی براتون میاد و در شرایطی نیستین که بتونید بهش گوش بدین! ( مثلا توی یه جلسه هستین، یا بدتر از اون پیش همسرتون نشستین و یهو یه ویس میاد!!! )
یا اینکه توی یه گروه مخصوصا کاری، چندین ویس رد و بدل شده و حالا میخواید به یکیش ارجاع بدید!
اینجا هست که ارزش داره بتونید قبل از اینکه ویس رو بشنوید از محتواش باخبر بشید یا یتونید توی سرچ ها پیداش کنید.
اما راه حل چیه؟؟؟
یکی از راه های خیلی خوشگل و راحت این هست که وقتی یه ویس یا پیغام صوتی رو ارسال میکنید، پشت بندش روی همون پیغام یک پاسخ مرتبط ارسال کنید و از هشتگ برای نشون دادن محتوای اون پیغام استفاده کنید.
یعنی در ادامه پیغام صوتی بنویسید #آشنایی #احوالپرسی #جلسه #مناقصه #مهمونی
اینطوری مخاطب قبل از باز کردن پیام میتونه از محتوای اون باخبر بشه یا اگه نیاز بود که یه پیغام رو پیدا کنه بتونه توی محیط پیام رسان اون رو جستجو کنه.
اولش شاید کمی برای فرستنده پیام سخت باشه اما به مرور میتونه تبدیل به فرهنگی بشه که ما یاد بگیریم به مخاطبمون بیشتر احترام بزاریم.
ممنونم از شما که زمان گذاشتید و امیدوارم که این روش رو توی پیغام هاتون استفاده کنید.
