خوب فعلا که نداریم
ولی بعضیا گفتن راه حلش توی دموکراسی هست
بعضیا میگن توی داشتن تکنولوژی
بعضی ها هم میگن که بهتره به اصل و ریشه و تاریخ و فرهنگ گذشتمون برگردیم
خب استفاده از همه این ها خوب هست ولی اینا فقط ابزار و راهکار هست مهم اینه که با یه دید درست از این ابزاراستفاده کنیم
وگرنه هیچ وقت به هیچ کجا نمیرسیم
یه مثلی قدیم میزدن
میگفتن
پول داشته باش رو سیبیل شاه نقاره بزن
یعنی پول که باشه خیلی از کارها انجام پذیر میشه
این یک واقعیتی هست که پول ابزار انجام کارها هست
ثروت یک زبان بین المللی هست و مقدار این ثروت تسلط ما رو به این زبان نشون میده
اما از یه جایی که ما راه رو اشتباه رفتیم
یا نشونمون دادن که ثروت مند بودن مترادف با بد بودن هست و فقر یک فضیلته
خب به نظرم میاد که الان دیگه واضح هست که این تفکر نادرسته
و جامعه ای میتونه پیشرفت کنه که افراد ثروتمند (نه از نوع ارثی)
بلکه از نوع (خود ساخته) داشته باشه
یعنی اینکه انسانها یاد بگیرن تولید ارزش کنن و اون ارزش رو بعد از عرضهِ درست، به پول تبدیل کنن
این دقیقا همون چیزی میشه که حافظ گفته
شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی مردی از خویش برون آید و کاری بکند
یعنی از روزمرگی در بیای
نظم و انضباط شخصی داشته باشی
و برای بیشتر از الان بودن خودت تلاش کنی ریسک کنی با ترس ها و سختیها روبرو بشی
از خوشی لحظه ای دست برداری
و جلو بری تا به نتایج بهتری برسی
مسلما وقتی شما شمع روشنی برای زندگی خودت بشی، دنیای اطرافت رو هم روشن میکنی
و ممکنه چند نفر دیگه هم ببینن و یاد بگیرن و اونها هم شروع کنن به تلاش کردن
اینجوری، جامعه متشکل از آدمهای توانمند میشه
این روزها فقط دارایی های منقول نشونه ثروت نیست
در عصر اطلاعات، به روز بودن دانش و تولید محتوای مناسب و استفاده درست از داشته ها هست که ارزشمند هست و ثروت آفرین میشه.
این داستان رو کاملتر در ادامه مطلب توضیح میدم.
