از دیروز و امروز

اولین آشنایی من با منبعی که خودش خبر می‌گرفت و می‌نوشت و ما می‌توانستیم حاضر و آماده و البته خرسند در صفحات روزنامه جای دهیم، سال‌ها پیش بود؛ تلکس. گاهی ساعت‌ها صدای چاپ شدن اخبار روی کاغذ‌هایی که دو سمتش یک ردیف سوراخ داشت، توی تحریریه می‌پیچید. رابط خبر و فنی، خبرها را دسته‌بندی می‌کرد و خبر هر سرویس را تحویل می‌داد. چند سال بعد تحریریه‌مان در روزنامه دو کامپیوتر داشت که رابط خبر و فنی با اتصال به اینترنت اخبار را پرینت می‌گرفت و تحویل‌مان می‌داد. بعدتر فقط دبیران سرویس‌ها می‌توانستند در ساعتی مشخص اخبار مربوط به خودشان را پرینت بگیرند... تا رسید به امروز.

حالا روزنامه‌نگاران پشت لپ تاپ خود می‌نشینند. بعضی از آنها مودم همراه دارند و نیازی به پرینت گرفتن هم نیست. حالا روزنامه‌نگاران پشت لپ تاپ خود می‌نشینند. بعضی از آنها مودم همراه دارند و نیازی به پرینت گرفتن هم نیست.

شاید این روزها که دسترسی به اینترنت محدود است، روزنامه‌نگاران بتوانند میزشان را ترک کنند. به عبارت دیگر از میزشان دل بکنند.