دانههای قهوه به دو صورت تَر و خُشک، خُشک میشوند. بشکلی که در روش تَر، مغز میوه پس از ۲۴ ساعت بعد از چیده شدن جدا شده و سپس دانهها به مدت ۱۲ الی ۲۸ ساعت درون تانک تخمیر ریخته میشوند. سپس دانهها در آفتاب و یا درون خشک کُنهای صنعتی ریخته میشوند تا خشک شوند. ولی در روش خُشک میوههای قهوه را پس از چیدن روی سطح زمین پخش میکنند تا زیر آفتاب خشک شوند سپس در فواصل معین آن را زیرو رو می کنند و این کار ۷ الی ۱۰ روز ادامه پیدا میکند تا زمانی که رطوبت کاهش یابد و پوسته خارجی میوه قهوه، قهوهای رنگ شود. اما مهمتر از نوع خشک شدن و پوست کنده شدن قهوه، نوع برشته کردن یا رُست کردن آن است که میتوان گفت نقش بسزایی در طعم و رنگ نهایی قهوه دارد و هر چه درجه رست قهوه بالاتر می رود طعم و عطر قهوه کم تر می شود. توجه داشته باشید که بطور کلی هرچقدر کیفیت دانههای قهوه بیشتر باشد، نیاز به رست شدن کمتری دارند. در واقع قهوه سبز با کیفیت به صورت طبیعی شیرین و مملو از طعمهای فوق العاده است و فلسفه درجه رست لایت برای آن کاملا منطقی به نظر میرسید.
بصورت کلی میتوان رُست کردن دانههای خشک شدهی قهوه را به چهار فرم light سپس medium بعد از آن medium dark و در نهایت dark تقسیم بندی کرد.
در برشته روشن یا Light Roast ، دانه های قهوه به رنگ قهوهای روشن در میآیند، سطح آنها خشک میشود و ته مزه ترشی دارند. در این مدل از قهوه میزان کافئین و همچنین اسیدیته بیشتر از سایر درجات برشتگی است که به موجب همین موضوع طعم دانه های قهوه بیشتر حفظ میشود. Light City, Half City, Cinnamon Roast مدل هایی از این فرم از رُست کردن قهوه هستند که بیشتر در آمریکا و کانادا مصرف میشود. به این مدل از تفت دادن American Roast نیز گفته میشود.
در برشتگی متوسط نیز هنوز دانه های قهوه خشک هستند و روغنی روی آن به چشم نمیخورد. اگرچه میزان کافئین دانه های برشته شده به این روش پایین تر از مدل Light Roast است ولی نسبت به قهوه های تیره تر کافئین بیشتری دارد. از مدلهای دیگر رست متوسط می توان به موارد زیر اشاره کرد:
Regular Roast, City Roast, Breakfast Roast
در این درجه رست کم کم نشانه هایی از روغن قهوه پدیدار می شود، قهوه سنگین تر و طعم آن به سمت تلخی بیشتر می رود. Full-City Roast, After Dinner Roast, Vienna Roast از مدلهای این فرم از رُست کردن هستند.
قهوه دارک رست رنگ تیره شکلات مانند و حتی میتوان گفت سیاه رنگی دارد که سطح آن آغشته به کمی روغن قهوه است و بسیار درخشنده است، کافئین آن به کمترین مقدار و تلخی به بیشترین مقدار خودش رسیده است. این مدل از قهوه بیشتر در اروپا طرفدار دارد و مدل های از قبیل French Roast, Italian Roast, Espresso Roast, Continental Roast, New Orleans Roast, Spanish Roast از این دسته رُست به حساب میآیند.
در طی پروسه رُست کردن دانههای قهوه برشته و پوک میشوند که در نتیجه آن وزن دانههای قهوههای دارک کمتر از دانههای قهوههای لایت است که به همین علت تعداد دانه قهوههای دارکی که برای دم کردن یک فنجان قهوه لازم است بیشتر از تعداد دانههای لایت برای همان فنجان قهوه است، به این ترتیب کافئین یک فنجان قهوه دارک نسبت به یک فنجان قهوه لایت بیشتر خواهد بود.
در سالهای اخیر استارباکس از اصطلاح درجه رست طلایی یا بلوند برای معرفی لایتترین قهوههای خود استفاده میکند. این در حالی است که اساسا استارباکس را با محصولات روست دارک این کمپانی میشناسیم و رُست بلوند بیشتر یک برند جذاب و خوش آب و رنگ برای این غول قهوه جهان است و تفاوت زیادی با مدیوم و لایتها ندارند.