خیلی وقت بود که راجع به فونت اینجا ننوشته بودم. پس حالا میرم سراغ ۲ تا از فونتهای فارسی «سیاوش». باشد که رستگار شویم! خیلی خلاصه و موجز یه نگاهی بهشون می‌کنیم و ببینیم که داستان از چه قراره :)
این فونت اسمش هست مَش نازنین. این مش مثل مش قاسم نیستا! این همون Mash هست که میشه درهم و برهم و یا قاطی و مخلوط و لِه خلاصه! فونتهای دیگهٔ من رو اگه دیده باشین، معمولا فرق دارن با فونتهای رایج. توی فونت مش نازنین هم سعی کردم با الهام از فونت محبوب نازنین، یه فرم مغشوش و در عین حال مستحکم از حروف فارسی درست کنم که بره تو گروه فونتهای سنگین و سیاه.
اگه به گلیفها و نقطه‌های حروف این فونت نگاه کنین، می‌بینین که حتی نقطه‌های فرم‌های مختلف یه حرف (مثلن ش) تو موقعیت‌های مختلف، مثل هم نیستن، حروف شبیه به هم مثل خ و ج و د و ذ هم همین طور و این همون چیزیه که من سعی کردم توی فونتهام جا بندازم. رندوم و تصادفی و لحظه‌ای بودن. طوری که اگه باهاش بنویسین یه حالت دستکاری شده بودن رو القا کنه. فونتهایی که میشه برای طراحی لوگو و یا تایپوگرافی و یا در ابعاد دلخواه تو پوستر و کارهای دیگه استفاده بشه. فونتهای سیاوش ممکنه کلن به درد سایزهای خیلی ریز مثلن ۸ پوینت نخورن، ولی توی کارهای دیگه می‌تونن خودشون رو نشون بدن. من اعتقاد دارم که این فونت حتی تو وب هم برای تیترها و تایتل‌ها و هدینگ‌ها می‌تونه استفاده شه.
این فونت با اختلاف احتمالن زیاد، تر و تمیزترین فونت من به حساب می‌آد. اگه فونتهای منو دیده باشین، متوجه می‌شین که منظورم چیه. تو بقیهٔ فونتها، معمولن حروف و ساختارشون به طور کلی تغییر می‌کنه و جابجا میشه و یا از شکل عادیش می‌افته که یه اثر متفاوت از آب دربیاد. این فونت هم البته شیرین‌کاری‌های خودش رو داره.
اسم فونت هست «رویای سیاه» یا همون بلک رویا که میشه نسخهٔ سیاه و فوق‌ضخیم فونت رویا. اما این فونت با رویا، فرق‌های زیادی داره. اولش اینه که سنگین و ضخیمه و مهم‌ترینش اینه که اولین فونت فارسی هست که به صورت فوق‌عریض یا پهن‌نویس طراحی شده. یعنی برای اینکه هم یه کار متفاوتی تو این فونت کرده باشم و هم بتونم وزن و تراکم حروف رو در این نسخهٔ سنگین متعادل کنم، حروف به طور خودکار و بدون اعمال Justify و یا ترازبندی پاراگراف، عریض نوشته می‌شن. بنابراین توجه داشته باشین که فرم پیش‌فرض حروف این طور هست و این فونت دقیقن همین طور که در تصاویر می‌بینین می‌نویسه و بین حروف هیچ تطویل و یا خط فاصله‌ای استفاده نشده. اینجوری فونت می‌تونه یه فرم کشیدهٔ عریض و در عین حال با وزن سنگین و فرم ضخیم رو ارائه کنه که فضای خالی حروف و اعدادش هم حذف شده. یه انتخاب متفاوت و خاص هم برای طراحی گرافیک مثل تایپوگرافی و پوستر و لوگو و… و هم برای وب.
