صنعت ساختمان در ایران برخلاف بسیاری از کشورهای دنیا که سازوکاری مشخص و مدون دارد و بیشتر، شرکت های سازنده نقش تامین کننده نیاز بازار را در فرآیند ساخت و ساز برعهده دارند، بر پایه رفتار سازندگان و میزان تعهدات آنها بر اصول و قواعد ساخت و ساز بنا شده است
فرآیندی که از جنبه های مختلف فنی و عملکردی قابل نقد و بررسی است، اما آنچه در ایم مطلب بدان خواهیم پرداخت توجه به زیرساخت های برندینگ در صنعت ساختمان ایران و نحوه فعالیت در این زمینه از سوی شرکت ها و سازمان ها و یا سازندگان مستقل است
برندینگ در صنعت ساختمان صرفا به معنای بزرگ شدن یک نام تجاری و یا نام یک سازنده در مناطق خوش نشین تهران نیست
برندینگ فرآیندی است که از نقطه صفر نیازسنجی و برنامه ریزی اجرای یک پروژه می بایست بدان پرداخت و تا روز تحویل پروژه و در ادامه در مسیر تجهیز و بهره برداری بدان پایبند بود. موضوعی که سالها بدان توجه نشده است و این روزها سازندگان و شرکت های مجری فقدان آن را در بازه زمانی فروش پروژه ها و تامین نقدینگی برای استارت پروژه های آتی لمس کرده اند.
برندینگ به سازندگان و مدیریت پروژه های تحت سرمایه گذاری و هدایت آنها این اطمینان را میدهد که به واسطه برنامه ریزی های از پیش تعیین شده و چشم اندازهای از پیش تدوین شده هر پروژه در چه بازه زمانی به نتایج از پیش تعریف شده سازندگان خواهد رسید.
فرآیندی ساده و تکرار پذیر که ناشی از تعهد سازندگان به قواعد اولیه ساخت و ساز و البته برندینگ می باشد.صنعتی که در آن مناطق و موقعیت پروژه ها و نوع متریال مصرفی در آنها متضمن فروش پروژه ها هستند، قطعا در حوزه برندینگ کوتاهی کرده است. این در حالی است که در صورت توجه به موضوع برندینگ، این نام تجاری شماست که میفروشد، فارغ از هر منطقه و لوکیشنی
شما به عنوان یک سازنده و یا یک شرکت سازنده پروژه های عمرانی و ساختمانی چقدر برای برندینگ فعالیت های خود برنامه ریزی کرده و اقدامات برندینگ انجام داده اید. قطعا بهره گیری از توان فنی و اجرایی تیم های متخصص در زمینه مشاوره و مدیریت برند در حوزه ساختمان شما را از بقیه متمایز خواهد کرد. موضوعی که در آینده شما و مجموعه تحت امر شما و نام تجاری شما را بیش از پیش تهدید خواهد کرد.
