ویرگولیسم
چه خوش باشَد آنکه هَمیشه مَحَلی برای نِوشتَن داشته باشیم... گُذَشته ها که قَلَم، نِی بود و کاغَذ، پوستی! امّا آنچه بود و آنچه اَز آن ماند هَنوز هَم طَراوت و تازگی دارَد، که از ادبیّاتش هَرچه مَن گویم کَم اَست... چه خوش گُفت فردوسی پاک زاد که گُفته هایَش سینه به سینه نَقل گَشت و به ما رسید...وَ چه خو...