سلام عزیزان 👋 امیدوارم ایام به کام باشه و حال دلتون حسابی خوب باشه. تو این مقاله قصد دارم به برخی از Utility Type های کاربردی Typescript که در لیست زیر آورده شدن بپردازم و پیشاپیش امیدوارم که براتون مفید باشه.
تایپ Partial تمام پراپرتی های یک تایپ رو اختیاری میکنه. به مثال زیر توجه کنید:
در مثال بالا با Partial کردن تایپ مورد نظر، در واقع تمام پراپرتی ها optional در نظر گرفته شدن. در واقع Partial مشابه کد زیر عمل میکنه، با این تفاوت که با وجود Partial، دیگه نمیتونیم بصورت دستی پراپرتی های تایپ User رو بصورت اختیاری تعریف کنیم!
تایپ Required برخلاف Partial عمل میکنه و تمام مقادیر رو اجباری میکنه، حتی اگر پراپرتی ها optional در نظر گرفته شده باشن. مثال:
همونطور که از اسم این تایپ مشخصه، به کمک Readonly میتونیم پراپرتی های یک interface یا یک type رو بصورت Readonly تعریف کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
به نکته ی مهمی که در اینجا باید بهش توجه کنیم این هست که فقط برای interface ها و type ها میتونیم از Readonly استفاده کنیم و برای متغیرها قابل استفاده نیست! به عنوان مثال در قطعه کد زیر با وجود اینکه برای تایپ متغیر از Readonly استفاده کردیم، هیچ اتفاقی نمیفته و متغیر firstName همچنان قابل تغییر هست:
همونطور که میدونید برای رفع این مشکل باید برای تعریف متغیر از const استفاده کنیم:
تایپ Record یکی از پرکاربردترین Utility Type هاست. به اینصورت که دو تایپ رو به عنوان ورودی دریافت میکنه و اونهارو باهم ترکیب میکنه! به عبارتی اگر بخوایم تایپی داشته باشیم که با اون بتونیم نوع دقیق Key و Value پراپرتی های یک آبجکت رو مشخص کنیم، تایپ Record به کمکمون میاد! این تایپ به عنوان پارامتر اول، تایپ Key ها و به عنوان پارامتر دوم، تایپ Value ها رو دریافت میکنه. برای درک بهتر، به مثال های زیر توجه کنید:
مثال دوم:
با استفاده از تایپ Pick میتونیم یک تایپ شخصی سازی شده جدید بر اساس پراپرتی های دلخواه مون تعریف کنیم. تایپ Pick دو تا ورودی میگیره. ورودی اول تایپ موردنظرمون هست که میخوایم پراپرتی هاش رو انتخاب کنیم و ورودی دوم هم شامل کلید پراپرتی هایی هست که میخوایم توی تایپ جدید حضور داشته باشن. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید:
توی کد بالا گفتیم که از تایپ User میخوایم یک تایپ جدید با پراپرتی های id و name داشته باشیم.
تایپ Omit هم یکی از پرکاربردترین Utility type هاست. Omit مشابه Pick عمل میکنه، با این تفاوت که برای پارامتر دومش، باید فیلدهایی رو تعریف کنیم که نمیخوایم در تایپ جدید وجود داشته باشن. به مثال زیر توجه کنید:
تایپ Exclude دو تا ورودی میگیره. ورودی اولش یک Union Type هست که میخوایم ازش یک تایپ جدید بسازیم و ورودی دومش هم شامل تایپ هایی هست که میخوایم اونهارو از تایپ اول حذف کنیم! در واقع نحوه ی عملکرد Exclude به اینصورته که مقادیر پارامتر دوم که با پارامتر اول یکسان هستن رو حذف میکنه! برای درک بهتر به مثال های زیر توجه کنید:
در قطعه کد بالا ما یک تایپ جدید از AllTypes ساختیم که توی اون Function حذف شده. دقت کنید که ما Boolean رو هم مشخص کردیم، اما چون توی AllTypes مقدار Boolean نداشتیم، نادیده گرفته شده!
مثال دوم:
نحوه ی عملکرد Extract به اینصورته که به عنوان پارامتر اول، تایپ موردنظر رو میگیره و به عنوان پارامتر دوم هم تایپی که میخوایم از تایپ اول استخراج کنیم رو دریافت میکنه. مثال:
به لاین ۳ دقت کنید. در این لاین خواستیم a , f رو از تایپ اول بگیریم اما چونکه f در UnionType وجود نداره، فقط a به عنوان تایپ نهایی انتخاب میشه.
از NonNullable برای حذف مقادیر null و undefined استفاده میکنیم. مثال:
با استفاده از ReturnType، تایپ خروجی یک تابع رو مشخص میکنیم. مثال:
برای درک بهتر، در مثال زیر حالت های مختلف ReturnType رو میتونید بررسی کنید:
اگه بخوایم یک آرایه Readonly داشته باشیم (یعنی کاری کنیم که اعضای آرایه ثابت و بدون تغییر باقی بمونن)، میتونیم از این تایپ استفاده کنیم:
همونطور که میبینیم با این کار امکان تغییر اعضای آرایه و حتی اضافه و حذف کردن آیتم ها وجود نداره!
اگر یک تایپ از نوع خروجی یک Promise لازم داشته باشیم، میتونیم از Awaited استفاده کنیم. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید:
همونطور که میبینیم میتونیم نوع Promise های تو در تو رو هم بدست بیاریم :)
همونطور که میدونیم توی تایپ اسکریپت در حالت عادی نوع this توی یک تابع any هست و اگه بخوایم نوع this رو صراحتاً مشخص کنیم میتونیم از روش زیر استفاده کنیم:
حالا اگه بخوایم یک تایپ از نوع this یک تابع داشته باشیم، میتونیم از ThisParameterType استفاده کنیم:
تایپ های Template Literal مشابه فرمت template strings در جاوااسکریپت نوشته میشن و این امکان رو به ما میدن که نوع های ترکیبی union ایجاد کنیم! مثال:
برای کمک به ساخت تایپ های template literal، چند نوع utility type کاربردی در تایپ اسکریپت وجود داره که در ادامه باهاشون آشنا میشیم.
این تایپ همه کاراکتر های یک رشته رو به حروف بزرگ تبدیل میکنه. مثال:
این تایپ همه کاراکتر های یک رشته رو به حروف کوچیک تبدیل میکنه. مثال:
این تایپ اولین حرف یک رشته رو به حرف بزرگ تبدیل میکنه. مثال:
این تایپ اولین حرف یک رشته رو به حرف کوچیک تبدیل میکنه. مثال:
خوب عزیزان به پایان این مقاله رسیدیم. امیدوارم براتون مفید بوده باشه و استفاده ی لازم رو برده باشین :)
این تایپ به عنوان پارامتر اول تایپی از نوع function دریافت میکنه و تمام پارامترهای اون function رو در قالب یک آرایه برامون برمیگردونه. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید:
به لاین 5 دقت کنید. تابع ما پارامتر s با تایپ string رو به عنوان ورودی دریافت کرده، پس ما تایپ ["string"] رو خواهیم داشت که در مثال زیر ازش استفاده کردیم:
خوب دوستان به پایان این مقاله رسیدیم. امیدوارم براتون مفید بوده باشه. ممنون میشم اگر نکته ای داشتین در قالب کامنت باهام به اشتراک بزارین تا پست رو ویرایش کنم :) مخلصیم 🌱
