سلام خدمت دوستان عزیز امروز قراره یه بررسی کاملا دلی و شخصی از بازی رزیدنت ایول 8 یا همون ویلیج براتون داشته باشم امیدوارم که لذت ببرید و اگه نظر پیشنهاد یا انتقادی داشتید حتما بهم بگید یه نکته دیگه اینکه این بررسی کاملا بدون اسپویله و اگه بازی نکردید اصلا نترسید.
خب اول بریم سراغ داستان,سه سال از وقایع بازی هفتم گذشته و ایتن و میا به درخواست کریس ردفیلد به یک مکان نامعلوم در اروپا مهاجرت کردن و صاحب یه دختر به اسم رزماری شدن.هم میا و هم ایتن هنوز تحت تاثیر اتفاقات بازی هفتم هستن و با وجود اینکه سعی میکنن فراموش کنن ولی هنوز از نظر روحی آسیب دیده هستن تا اینکه.........
بخش اول داستان :خب بزارید شروع کنیم مهم ترین نقطه قوت بازی داستانشه. از نظر من واقعا یکی از بهترین داستان های سری رزیدنت ایول رو داخل بازی ویلیج میشه تجربه کرد.سیر اتفاقات کاملا منطقیه و مطمئن باشید هر چیزی که داخل بازی میبینید یه توضیح کاملا منطقی و درست براش هست (فکر کنم همتون صحنه ای که ایتن دستشو با الکل میچسبونه رو دیدید! چون خیلی ترند شده)
داستان کاملا به همه سوالایی که تو همین بازی و بازی قبلی برامون پیش اومده جواب های منطقی و عجیب میده و باعث میشه سه چهار جا کاملا شوکه بشید
همونطور که گفتم داستان غافلگیری زیاد داره و باعث میشه میخکوب بشید.
بخش دوم شخصیت پردازی:شخصیت پردازی کاراکترا به نظر من متوسطه . مثلا شخصیت ایتن نسبت به قسمت قبل خیلی پیشرفت کرده و احساسات بیشتری رو داخل کاراکترش میبینیم . باس فایتا تقریبا خوب کار شدن و میشه درکشون کرد ودلیل کارایی که میکنن قابل پذیرشه مخصوصا هایزنبرگ و مورانو و البته خود مادر میراندا .ولی دوتا از شخصیتا یعنی لیدی دیمتریس معروف و البته دانا بنوینتو خیلی خوب پرداخت نمیشن و دلایل کار هاشون و انگیزشون خیلی معلوم و بدردبخور نیست و البته باحال ترین شخصیت از نظر خودم دوک بود که هم قیافه و صدای باحالی داره هم خیلی مرموزو عجیبه.
بخش سوم گیمپلی : گیم پلی بازی تنوع زیادی داره و هر بخش دشمن های معمولی متفاوت گیمپلی متفاوت و آیتم های متفاوت داره که باعث میشه اصلا خسته نشید معما ها تقریبا آسون ساخته شدن و با یه کوچولو فکر کردن حل میشن ولی مشکل اصلی پیدا کردن معما هاست چون محیط بازی خیلی پیچیدست و احتمال گم شدن توش زیاده که اینم به نظر من ترفند باحالیه و روش جدیدی برای ساخت معماهاست .کمبود تیر و مدیریت منابع که همیشه مورد علاقه طرفدارای رزیدنت ایول بوده به خوبی رعایت شده و واقعا اذیتتون میکنه بعضی وقتا. و البته بخش کرفتینگ یا همون ساختن تجهیزات هم اضافه شده که واقعا بدر بخوره .البته یه بخشی از بازی کاملا به سمت اکشن شدن پیش میره که فکر میکنم باب میل طرفدارای دو آتیشه سری نباشه
بخش چهارم فضا سازی: خب بریم سراغ یکی دیگه از المان های اصلی رزیدنت ایول یعنی ترس.بازی بیشتر بر پایه استرس ساخته شده تا ترس یعنی واقعا نمیزاره احساس آرامش کنید.محیط های تنگ تاریک موجودات عجیبی که یهو دنبالتون میکنن و همش استرس اینو دارید که نکنه بگیرنتون یا یهو از روبروتون ظاهر بشن و چیزای دیگه. هر باس منطقه مخصوص خودشو داره که فضا سازی و محیط کاملا متفاوتی نسبت به مناطق دیگه داره و کلی چیز جدید براتون رو میکنه
بخش آخر جمع بندی: بازی از نظر من یه بازی فوق العادست که یکم به مذاق طرفدارای اصلی سری یعنی اونایی که از اولین نسخه بازی رو دنبال میکنن خوش نمیاد ولی به نظر من واقعا روی بازی وقت گذاشته شده و داستان واقعا به شدت روش کار شده و به نظرم یکی از بهترین بازی های چندوقت اخیره.
نمره من به بازی:9
ببخشید که طولانی شد اگه دوست داشتید حتما نظرتون رو بهم بگید و البته اگه استقبال بشه تو بخش بعدی داستان کامل بازی رو بررسی و میکنم و سعی میکنم ابهامات پیش اومده رو براتون حل کنم
خوش بگذره.......
