همه ما آدما از بچگی و درست ار همون موقع که تقریبا فهمیدیم آرزو و رویا فقط اسم دختر نیست، شروع کردیم تو ذهنامون آینده رو تصور کردن.
این آرزوها از پفک نمکی و ماشین و عروسک باربی گرفته تا ازدواج با خانوم معلمامون و پلیس و خلبان شدن، بودن.
وقتی موقع دانشگاه رفتن و شکوندن غول بی شاخ و دم کنکور شد، یا باید آقا مهههههههندس میشدیم و یا خانوم دککککتر( البته اگه هم سن و سال من باشین کاملا منظورمو درک میکنین ). ولی خب من یکی که به 60 درصد آرزوهام نرسیدم لااقل تا الآن. کاریشم نمیشه کرد شرایط اینجوری بوده. نه ریچ‌کیدز بودم و هستم و نه ژن خوب دارم!
بگذریم ...
اینجا قراره از مد بنویسم خیلی کامل‌تر از اینستگرامم. خوشحال میشم بخونین و نظر بدین و نقدم کنین.
پس به زندگی من خوش اومدین.
مخلص تک‌تکتون
سینیور اسپرسو
#باشه_خدافظ
