عشق دو نوع داره ، به یه نوعش میگیم حیونی که نتیجه هورمون های خودمونه و برای بقامون به وجود میاد و معمولا از اول رابطه تا اخر رابطه به فکر سکس هستن ، یا چیزای بی معنی تر که همشون اخرش دعوا یا اختلاف به وجود میارن . این نوع رابطه همیشه هست ، طرفو برای بقا و نیاز های لحظه ایت میخوای ، حالا حتما نباید سکس باشه میتونه یه چیزی مثل کسی که بتونی همیشه خشمتو روش خالی کنی یا کسی که همیشه ازت تعریف کنه یا کلا کسی که یه نیازی رو از تو بر طرف کنه .
تو این مورد از عشق که از اسمش هم پیداست نر ، معمولا برای جلب نظر ماده شروع به خود نمایی میکنه و سعی میکن نظرش رو جلب کنه و بعد وقتی که خامش شد با اون جفت گیری میکنه و نیاز هاش رو ازش بر طرف میکنه ( حالا چون ما انسان هستیم ممکنه ماده هم این کار رو انجام بده )
اما یه عشق دیگم هست که اسمش عشق انسانیه ، تو این عشق چیزی از سکس و نیاز از این جور چیزا دیده نمیشه ، نه این که نباشه اما خیلی کم رنگه . این عشق خیلی پاکه اما متاسفانه ما خیلی جا ها عشق حیونی رو با عشق انسانی یکی میدونیم ! تو عشق انسانی من ( نر ) از خودم میگذرم تا تو ( ماده ) خوشحال و خوشوقت تر بشی . این یعنی ممکنه حتی برای خوشحال بودنت از خانوادم ، پولم ، زندگیم ، خودم و همه چی بزنم تا تو خوشحال باشی . البته این عشق انسانی یک طرفست ! دو طرفش این طوریه که هم من و هم تو برای ما از خودمون میگذریم ،چه زیباست . این عشق خیلی کمیابه ولی در این حال خیلی قویه .
عشق ها رو میسازیم ! از اول خودشون که به وجود نمیان . دنبال کمال هم نباشید ! مرد و زن هر دو نقص هایی دارن که با هم دیگه اون ها رو برطرف میکنند ، پس به جای کمال دنبال کسی باشید که کاملتون میکنه و شما هم کاملش میکنید .
