از زمان آغاز به کار بیتکوین بهعنوان اولین ارز همتا به همتا (P2P) در سطح جهان، این ارز به یک قاعده مرسوم برای نمونهسازی داراییهای دیجیتال در شبکههای بلاکچین تبدیل شد. داراییهای دیجیتال میتوانند مانند بیتکوین مبتنی بر پروتکل باشند یا از طریق قراردادهای هوشمند بهعنوان توکنهای قابل معاوضه یا غیر قابل معاوضه (NFT) راهاندازی شوند. درهرصورت، امروزه مجموعه عظیمی از ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر شبکههای بلاکچین مختلف وجود دارد.
قبل از صحبت درباره شبکههای انتقال ارز دیجیتال بهتر است تفاوت سکه و توکن را بدانید.
در حوزه ارزهای رمزنگاری شده، اصطلاح «کوین» و «توکن» بسیار مورداستفاده قرار میگیرند و اغلب بهجای یکدیگر استفاده میشوند. برخی از مردم "توکن" را بهعنوان "سکه" مینامند و برخی از کلمه "توکن" برای آنچه دیگران بهعنوان "سکه" یاد میکنند استفاده میکنند.
درک تفاوت بین سکه و توکن به شما درک بهتری از بازارهای ارزهای دیجیتال میدهد؛ بنابراین در اینجا در این پست تصمیم گرفتیم این موضوع را پوشش بدیم.
ورود به فضای کریپتوکارنسی میتواند برای مبتدیان یک کار پیچیده باشد. آنها با بیتکوین شروع میکنند و وقتی متوجه میشوند هزاران سکه و توکن دیگر بهعنوان ارزهای رمزنگاری شده در نظر گرفته میشوند، همه چیز گیجکننده میشود. درحالیکه همه آنها بهعنوان ارزهای رمزنگاری شده طبقهبندی میشوند، اما تفاوت فنی بین سکهها و توکنها وجود دارد.
طبق تعریف، ارز یک ذخیره ارزش و واسطه مبادله است. هزاران سکه و توکن کریپتو وجود دارد. هم سکهها و هم توکنها میتوانند ذخیرهکننده ارزش باشند و معامله شوند. ازاینرو چرا آنها را بهعنوان ارز دیجیتال در نظر میگیرند. درحالیکه، همه آنها قرار نیست بهعنوان یک ارز عمل کنند.
بنابراین دقیقاً تفاوت بین سکهها و توکنها چیست؟ و چگونه ایجاد میشوند. در اینجا ما به شما توضیح خواهیم داد. حالا قبل از اینکه به تفاوتها نگاه کنیم، ابتدا ببینیم که هر دو چه چیز مشترکی دارند.
شباهتهای اصلی بین توکنها و سکهها این است که هر دو به یکشکل معامله میشوند و بیشتر ارزهای دیجیتالی که با آنها روبرو میشوید بر پایه تکنولوژی بلاکچین هستند.
در یک جمله بلاکچین یک دفتر کل دیجیتال، عمومی، توزیع شده و غیرمتمرکز است که توسط مجموعهای از گرهها که به هم متصل هستند اجرا میشود هر بلوک در بلاکچین دارای یک فاصله زمانی است که مجموعه خاصی از تراکنشها را شامل میشود.
یک نکته جالب در مورد بلاکچین این است که میتوان هر اطلاعاتی را روی آنها ثبت کرد. نه فقط نقل و انتقالات ارز، بلکه اطلاعاتی مانند مالکیت اشیا و منابع و غیره. درحالیکه سکهها مانند یک پول نقد دیجیتال عمل میکنند که بهمنظور تسهیل پرداختها است. از سوی دیگر توکنها کاربرد کاملاً متفاوتی دارند.
کوینها ارزهای رمز پایهای هستند که در شبکه بومی خودشان ایجاد میشوند و بر روی بلاکچینهای مستقلی کار میکنند.
بهعنوانمثال، بیتکوین (BTC) یک سکه است که روی بلاکچین خود عمل میکند به همین ترتیب اتر (ETH) در بلاکچین اتریوم عمل میکند. لایتکوین (LTC) در بلاکچین لایتکوین و مونرو(XMR) در بلاکچین مونرو وجود دارد. همه سکهها دارای یک بلاکچین منحصربهفرد هستند و مجموعهای از ماینرها را برای تأیید تراکنشهای خود دارند.
سکه - همانطور که از نام آن پیداست، آنها مانند سکههای واقعی کار میکنند و عملکرد اصلی آنها تسهیل پرداخت و انتقال ارزش است. سکهها دارای ویژگیهای مشابه پول سنتی هستند. آنها قابل تعویض، قابلحمل، تقسیمپذیر و بادوام هستند. سکههای کریپتو با استفاده از تکنیکهای رمزگذاری ایجاد میشوند و اکثر آنها عرضه محدودی دارند.
اساساً سکههای رمزنگاری پول نقد دیجیتالی هستند که میتوانید مانند پول نقد فیزیکی برای پرداخت چیزها و خدمات از آنها استفاده کنید.
بیتکوین بهترین نمونه از یک سکه ارز دیجیتال است. بهعنوان یک ذخیره ارزش مقاوم در برابر سانسور و یک وسیله مبادله عمل میکند. بهعلاوه یک سیاست پولی ثابت دارد. بیتکوین نقدشوندهترین سکه است و بالاترین ارزش بازار را در فضای کریپتو دارد.
اتریوم(Ethereum)، Polkadot، Litecoin، بایننس کوین(Binance Coin)، EOS، Tezos، Monero، NEM، ZCash، Dash، Dogecoin برخی از نمونههای کوین هستند. بهغیراز اینها، هزاران سکه دیگر در اکوسیستم ارزهای دیجیتال وجود دارد که معمولاً به آنها آلت کوین میگویند.
درحالیکه یک سکه دارای بلاکچین خاص خود است، یک توکن برعکس است. روی بلاکچین دیگری کار میکند؛ بنابراین آنها روی کدام بلاکچین کار میکنند؟
همانطور که میدانید پلتفرمهای بلاکچین خاصی وجود دارد که به پروژههای دیگر اجازه میدهد تا برنامههای خود را بر اساس پروتکل آنها بسازند. بهترین مثال شناخته شده اتریوم است که به کاربران امکان ایجاد، صدور و مدیریت توکنها را میدهد. به دلیل ویژگیهای قرارداد هوشمند، اتریوم به رایجترین پلتفرم برای ایجاد و صدور توکن تبدیل شده است. محبوبترین توکنهایی که امروزه پیدا میکنید، توکنهای ERC-20 هستند که در بلاکچین اتریوم ایجاد میشوند و از شبکه اتریوم برای انتقال استفاده میکنند. صبر کنید؟! آیا اتریوم یک سکه است یا یک توکن؟
اتریوم نه سکه است و نه توکن. شبکه اتریوم میزبان چیزی است که بهعنوان قراردادهای هوشمند شناخته میشود و برای ایجاد برنامههایی باهدف غیرمتمرکز بودن است. اتر(ETH) سکه بومی اتریوم است.
اتر (ETH) برای مدیریت، ارسال و دریافت داراییها، پرداخت هزینه تراکنش و تعامل با DApps (برنامههای غیرمتمرکز) در شبکه اتریوم استفاده میشود.
درحالیکه کوینها از سکههای بومی خود بهعنوان هزینه تراکنش استفاده میکند. انتقال توکن مستلزم پرداخت هزینه با سکههای موجود در شبکهای است که روی آن کار میکنند. بهعنوانمثال، انتقال توکن ERC20 مستلزم کارمزد در اتر است زیرا به شبکه اتریوم متکی است.
بهغیراز اتریوم، پلتفرمهای دیگری نیز وجود دارند که میتوان توکنها را روی آنها ساخت، مانند زنجیره بایننس(Binance chain)، TRON، NEO، Omni، Waves، Qtum و غیره.
درست مثل یک سکه؛ توکن همچنین میتواند بهعنوان وسیله مبادله استفاده شود. اما جدا از اینکه فقط بهعنوان وسیله پرداخت استفاده شود. توکنها همچنین طیف گستردهای از عملکردها را ارائه میدهند. موارد استفاده آنها تقریباً نامحدود است.
به یک دلیل بسیار موجه فراهمکردن امکان انتقال یا جابهجایی این توکنها بین بلاکچینهای مختلف میتواند دشوار باشد، بهخصوص باتوجهبه اینکه شبکههای بلاکچین یک اکوسیستم مجزا هستند.
بلاکچینها بهگونهای طراحی شدهاند که برای حفظ رضایتی که از دقت و امنیت شبکه حمایت میکند، مستقل باشند. بهاینترتیب هر سیستم برای همکاری بین بلاکچینها باید بادقت اجرا شود.
وقتی صحبت از توکنهای مبتنی بر زنجیرههای مجزا میشود، دو مسیر وجود دارد - معامله یک ارز دیجیتال در یک شبکه با یک ارز دیجیتال دیگر در یک شبکه دیگر و انتقال ارزها از یک بلاکچین به دیگری. این دو عملیات متفاوت هستند و باید به روشهای مختلف اجرا شوند.
توکن یک دارایی دیجیتال است که توسط پروژهها صادر میشود تا بهعنوان وسیله پرداخت در اکوسیستم پروژهها استفاده شود. بهغیراز این یک توکن به دارندگان حق مشارکت در شبکه را میدهد. یک توکن میتواند نشاندهنده سهم یک شرکت باشد و میتواند بهعنوان یک نمایش دیجیتالی از یک دارایی فیزیکی عمل کند و موارد استفاده بیشتری از آن وجود دارد.
در حال حاضر بیشتر توکنهای مبتنی بر بلاکچین که امروزه پیدا میکنید در هر یک از این دستهبندیهای زیر قرار میگیرند:
توکنهای سودمند، توکنهای امنیتی، توکنهای دارایی، استیبل کوینها، توکنهای پرداخت، توکنهای سهام و توکنهای غیر قابل تعویض(NFT).
نمونههایی از توکن ها
Tether(USDT),Chainlink (LINK),Crypto.com coin (CRO),USD Coin (USDC), Huobi Token,UMA,Yearn.Finance(YFI),Aave(LEND),Maker,DAI
موارد بالا نمونههایی از توکنها هستند. همه این توکنها بر اساس اتریوم ساخته شدهاند و همه این توکنها با درنظرگرفتن موارد استفاده خاص ساخته شدهاند.
بهعنوانمثال تتر (USDT) یک توکن پایدار است که ارزش دلار آمریکا را منعکس میکند. به همین ترتیب USDC یک استیبل کوین است
ازآنجاییکه USDT بر روی بلاکچینهای مختلف منتشر میشود، باید اطمینان حاصل کنید که آن را به شبکه اشتباهی انتقال ندهید بهعنوانمثال، اگر به صفحه بایننس USDT بروید، پنج گزینه شبکه مختلف برای انتقال به آن پیدا خواهید کرد: زنجیره بایننس (BEP2)، زنجیره هوشمند بایننس (BEP20)، اتریوم (ERC20)، تتر (OMNI) و ترون (TRC20)
اصطلاح BEP2، BEP20 وERC20 استانداردهای توکن بلاکچین هستند - یعنی مجموعه قوانینی برای صدور توکنهای جدید - به ترتیب برای پلتفرمهای BNB ، BSC و اتریوم(ETH) این مقاله به معرفی و مقایسه هر یک از این استانداردها میپردازد.
استانداردهای توکن قوانینی را برای صدور و اجرای توکنهای جدید تعریف میکنند. استانداردها معمولاً شامل الزاماتی برای تعیین مواردی مانند حد عرضه کل توکن، فرایند سوزاندن توکن، فرایند انجام معاملات با توکن و غیره است. این استانداردها برای کمک به جلوگیری از تقلب، ناسازگاریهای فنی بین توکنها و انتشار توکنهایی که با اصول بلاکچین همسو نیستند، طراحی شدهاند. بهعنوانمثال، قوانین مربوط به عرضه کل به ارزش بالقوه توکن کمک میکند.
استانداردی است که توسط بلاکچین اتریوم برای توکنهای قابل تعویض استفاده میشود. از این نظر، توکنهای قابل تعویض با توکنهای غیر قابل تعویض (NFT) متفاوت هستند، اتریوم استاندارد دیگری برایNFTها به نام ERC721 دارد. استاندارد ERC20 به طور گسترده برای توسعه قراردادهای هوشمند برای DApps در اتریوم استفاده میشود. باتوجهبه محبوبیت ERC20، تراکنشهای توکن ERC20 توسط تعداد زیادی کیف پول از جمله MyEtherWallet،MetaMas و Trust Wallet پشتیبانی میشوند.
توکنهای ERC-20 توکنهای مبتنی بر اتریوم هستند. به این معنی که آنها بر روی بلاکچین اتریوم ایجاد و میزبانی میشوند.
Tether (USDT)، Chain Link (LINK)، Aave (LEND)، OMG، Maker (MKR)، Basic Attention Token (BAT)، Compound،DAI و YFI
برخی از توکنهای محبوبی هستند که روی بلاکچین اتریوم اجرا میشوند.
استاندارد توکن مورداستفاده پلتفرم(Binance Coin) BNB است. این استاندارد مشخصاتی را برای صدور توکن در این بلاکچین ارائه میکند. تراکنشهای توکن BEP2 توسط بسیاری از کیف پولهای محبوب مانندTrust Wallet ، Ledger و Trezor Model T پشتیبانی میشوند. اگر میخواهید با استفاده از توکنهایBEP2 تراکنش انجام دهید، باید از سکههایBNB برای پرداخت کارمزد تراکنشها استفاده کنید. مزیت BEP2 راحتی تجارت بین ارزهای دیجیتال مختلف در قالب صرافی غیرمتمرکز (DEX) است. بااینحال،BEP2 از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمیکند، زیرا بسیاری از توکنها و DAppها برای عملکرد خود به آن تکیه میکنند. توکنهای LINK, USDT از توکنهای این استاندارد است.
بلاکچین جدید برای سازگاری با ماشین مجازی اتریوم(EVM) طراحی شده است. BEP20 استاندارد توکن مورداستفاده (Binance Smart Chain) BSC است و استانداردی همهکاره است که برای سازگاری باBEP2 و ERC20 اتریوم طراحی شده است.
مشابه BEP2، انجام تراکنش با توکنهای BEP20 به سکههای BNB برای پرداخت کارمزد تراکش نیاز دارد. BEP20 در حال حاضر توسط هشت کیف پول از جمله Arkane Wallet و Math Wallet پشتیبانی میشود
شما همچنین میتوانید بینBEP2n و BEP20 با استفاده از "پل" معامله کنید. این یک واسط برای تسهیل قابلیت همکاری بین چندین بلاکچین از جمله اتریوم وTRON (TRX) طراحی شده است.
TRC-20 استاندارد مورداستفاده برای صدور توکنهای جدید در بلاکچین ترون است. ازآنجاکه ترون یک بلاکچین عمومی است، اجازه میدهد تا هرکسی توکنهای خود را باتوجهبه قوانین مشخص شده در استاندارد TRC-20 ایجاد کنند. تمام توکنهای TRC-20 میتواند بهصورت یکپارچه با تمام توکنها و برنامههای ایجاد شده در شبکه ترون ارتباط برقرار کند.
برخلاف ETH که از الگوریتم اثبات کار (POW) استفاده میکند، شبکه ترون از روش DPoS استفاده میکند که از لحاظ سرعت معاملات، سریع و کمهزینهتر است. شبکه ترون دارای زمان بلوک متوسط 3 ثانیه در هر بلوک است که بسیار بهتر از زمان بلوک 15 ثانیه اتریوم است.
تفاوت اصلی بین سه استاندارد توکن محبوب شبکه آنها است. توکنهای ERC20 بر اساس بلاکچین اتریوم، توکنهای BEP20 بر روی BSC ساخته شده است، و توکنهای TRC20 بر اساس بلاکچین ترون است.
هر سه شبکه از همان زبان سالیدیتی استفاده میکنند که به این معنی است که آنها عمدتاً سازگار با یکدیگر هستند و همچنین، فرایند ایجاد توکنها تقریباً در هر سه شبکه مشابه است، به جز در کارمزد و سهولت در استفاده. از لحاظ کارایی، شبکه BSC بهترین برای توسعه توکن است و پایینترین کارمزد را ارائه میدهد.
ترون اساساً یک کلون از اتریوم است، همراه با افزایش کارایی و کاهش هزینه. ازآنجاکه استخراج بر روی شبکه اتریوم هزینه بالایی دارد، جایگزینهایی مانند ترون و BSC ساخته شدند که راهحلهای کارآمد و مقرونبهصرفهتر همراه با تمام ویژگیهای بلاکچین اتریوم را ارائه میدهد.
ازآنجاکه شبکه BSC با ERC20 و TRC20 سازگار است، میتوانید یک توکن ERC-20 / TRC-20 را با استفاده از شبکه BEP-20 ارسال یا برداشت کنید.
درحالیکه شبکه اتریوم هنوز از الگوریتم اثبات کار استفاده میکند، BSC از مکانیزم POSA استفاده میکند که گفته میشود دارای 3 ثانیه زمان پردازش بلوک در مقایسه با 15 ثانیه زمان بلوک اتریوم است؛ بنابراین، بهوضوح، شبکه بایننس حدود 5 برابر کارآمدتر از شبکه اتریوم است. مکانیزم DPOS که یک نسخه سفارشی از POS است و زمان پردازش هر بلوک آن 3 ثانیه است که همانند BSC است.
در واقع، ناکارآمدی اتریوم دلیل اصلی ایجاد بلاکچینهای دیگر بود. باگذشت زمان، ترافیک و تقاضا افزایش یافت، اتریوم که بسیار پرهزینه بود، منجر به توسعه ترون در سال 2017 و سپس زنجیره هوشمند بایننس در سال 2019 شد.
زنجیره هوشمند بایننس (BSC) قطعاً بهعنوان برنده در رقابت بین این سه شبکه محبوب بلاکچین برای توسعه توکنها میشود. چرا؟ ازآنجاکه BSC کارآمد، مقرونبهصرفه و فوقالعاده سریع است. بر خلاف اتریوم، جایی که کارمزد تراکنش تنها باگذشت زمان رشد میکند، بایننس بهنوعی راهی برای حفظ کارمزد تراکنش با افزایش استفاده از آن را پیدا کرده است. باور کنید یا نه هزینه روزانه در شبکه اتریوم تقریباً 200 برابر نسبت به هزینه متوسط روزانه در شبکه BSC است. این حتی بهتر از شبکه ترون است و این بهترین دلیل برای انتخاب زنجیره هوشمند بایننس برای پروژه توسعه توکن شما است.