شاید این یکی از نامه های کشف شده ی مجنون به لیلا باشد. :)
.
نامه ای پر از تکرار نامت مینویسم لیلا، مینویسم نامت را تا بدانی همین یک نام تو برای من از هر زیبایی جهان کافی باشد.
????
لیلا جان؟
هستی که باز جواب بدهی «جانم»؟
لیلای من،گل زیبای من بگذار دوباره لب هایت به گفتن نام من شکوفا شود...
آن پارچه ی منفور را از روی موهایت بردار گیسو کمند من...
من هوس کرده ام با زلف تو گناه کنم...
باور کن اعتراف به گناهی که تو باعثش باشی و من جورکشش ،شیرین ترین تلخی زندگی من است!
لیلی جان این همه نگاه به این دنیا و از من روگیری؟؟...
به من نگاه کن لیلی،هر چند گذرا،هر چند خالی از هر احساسی...
بگذارد با این گوشه چشم تو بله را به وصال پیوندمان در رویاهایم بدهی...
لیلا من مجنون توام...
نه از آن مجنون هایی که جوون و جان به ریشت می بندند برای گرم کردن بسترشان...
من جنون تو را دارم نه جنون تن و چهره ات را ! میفهمی که؟
لیلا من عشق را آرامش میدانستم اما چرا پس تو آتش زده ای به من و زندگی ام؟
لیلا جان آیا تو واقعا عشقی؟
بگو لیلا،بگو که این موضوع خوره شده بر جان نمیه جانم،بگو
که تردید آفت عشق است....
?
?
نویسنده: سیما دهقان
