«فراموشی» یا «Oblivion» برای یکبار دیدن فیلم بدی نیست، اما موسیقی متنش به یاد موندنیه و باید بارها و بارها بهش گوش کرد. M83 در موسیقی متن این فیلم سبک الکترونیک خودش رو حفظ کرده، اما گریزی هم داره به فضای اکسترال و موسیقی فاخر و باشکوه کلاسیک، خصوصاً در بخش سازهای زهی. آواز سوزان ساندفور هم عالی روی این کار انرژیک نشسته و خواننده انتخاب هرکی بوده باید بهش تبریک گفت.
حتی لازم نیست متن شعر رو متوجه بشید، ملودی وکال زیبای خواننده نروژی به زیبایی خلق شده و شما رو تا آخر قطعه دنبال خودش می کشونه.
توی این ویدیو صحنه هایی هم از خود فیلم فراموشی رو می بینیم. جالب اینکه در ساخت فیلم کمتر از جلوه های ویژه کامپیوتری و بیشتر از روش های دستی و به اصطلاح آنالوگ استفاده شده. مثلاً تصور کنید پنجره بزرگی که بخش زیادی از فیلم جلوی اون می گذره، در حقیقت یک مانیتور بزرگه و فیلم هایی که قبلا توسط تیم جلوه های ویژه در طبیعت واقعی ضبط شدن رو به عنوان منظره پخش می کنه!
از موفق ترین کارگردان هایی که از روش های غیر دیجیتالی برای جلوه های ویژه فیلماشون استفاده کردن می شه به استنلی کوبریک اشاره کرد که فیلم تخیلی «۲۰۰۱: اودیسه فضایی» رو قبل از ابداع کامپیوتر به شکل امروزی ساخته .
تمام سفینه هایی که توی این فیلم می بینیم توسط کارگردان و برای استفاده در فیلم طراحی و تولید شدن. توجه داشته باشید که این فیلم در سال ۱۹۶۸ ساخته شده، یعنی بیشتر از ۵۰ سال پیش که نه هنوز کسی به فضا رفته بود و نه حتی کامپیوتر به مفهوم امروزی وجود خارجی داشت. توی این ویدیو چند دقیقه ای از مراحل ساخت جلوه های ویژه فیلم رو در پشت صحنه می بینیم.
یا کریستوفر نولان که در «اینسپشن» یک صحنه زد و خورد حسابی رو با روش مشابهی فیلمبرداری کرده بود.
همه این کارگردان ها به عنوان نمونه های وسواسی شناخته می شن که به شکل بیمارگونه ای جزئی ترین اجزای فیلم خودشون رو زیر نظر دارن. همه این کارگردان ها نمونه های موفقی هستن و نشون می دن اگه شما حرفی برای گفتن داشته باشید و برای گفتن اون زحمت بکشید مخاطب هم زحمات شما رو حس می کنه و بابتش قدردانه.
خیلی از مدیرهای محتوا وقتی غرق کار می شن این موضوع مهم رو فراموش می کنن و به دلایل مختلف روی کیفیت محتوای تولیدی خودشون سخت گیری کمتری می کنن. عوامل ساخت فیلم Oblivion هم می تونستن از جلوه های ویژه کامپیوتری استفاده کنن، اما به جاش سعی کردن چیزی که احتیاج دارن رو واقعاً بسازن، چون می دونن یه قشری هستن که ارزش تلاش اونها رو درک می کنن و با کمی توجه می شه اونها رو به عنوان مخاطب جذب کرد.
اگه می بینید توی بازار کشور کسی موقع تولید محتوا به شعور خواننده اهمیت نمی ده، شما با استفاده از این فرصت اولین نفر باشید و با کمی دلسوزی بیشتر مخاطبانی که کسی بهشون اهمیت نمیده رو به خودتون جذب کنید، مطمئن باشید راحت تر از جذب کساییه که تحت بمبارون تبلیغاتی و ملغمه ای از محتوای درست و غلط قرار دارن.
اما در ویدیوی پشت صحنه های فیلم Oblivion گروه جلوه های ویژه فیلم رو می بینیم که در تلاش هست با روش های غیر کامپیوتری صحنه های طبیعی تری رو خلق کنه. مثلاً در دقیقه ۱۵ گروه ۷ تا جعبه ی بزرگ پر از تجهیزات حرفه ای مورد نیاز برای یک فیلم هالییودی رو با هلیکوپتر به بالای کوه منقل می کنه تا از منظره های شبیه به اتمسفر سیاره های دیگه فیلمبرداری کنه. این منظره ها بعداً به عنوان نمای پنجره ی خونه ای که شخصیت های فیلم در فضا داخلش سکونت دارن به کار رفتن.
توی ویدیوی پشت صحنه ضمناً می بینیم که وسایل نقلیه و سفینه هایی مورد استفاده داخل فیلم هم همگی توسط تیم پشت صحنه طراحی و ساخته شدن و گرافیک کامپیوتری نیستن. اگر از فضای کلی فیلم خوشتون اومد پیشنهاد می کنم ببینیدش و از نتیجه تلاش تیم های سازنده لذت ببرید. داستان فیلم هم اونقدری جذاب هست که بتونید تا آخرش رو ببینید.
آهنگساز گروه M83 در مورد ساخت موسیقی متن این فیلم می گه:
وقتی گروه فیلمسازی از من خواستن موسیقی متن رو بسازم وسط برگزاری تور گروه خودمون بودیم. اما من مدتها آرزوی چنین موقعیتی داشتم و حالا که بالاخره فرصتش پیش اومده بود نمیشد از دستش بدم. ازم خواستن دو سه تا آهنگ به عنوان نمونه بفرستم که ببینیم چیکارا می تونیم بکنیم، منم ۱۷ تا نمونه فرستادم که خیالم راحت باشه. با اتوبوس بین شهرهای مختلف برای اجرای کنسرت سفر می کردیم و من پشت اتوبوس شبانه روز کار می کردم که بتونم این پروژه رو به بهترین شکل ممکن به انجام برسونم. شما وقتی موسیقی فیلم می سازید دیگه قرار نیست فقط خودتون راضی باشید، باید بتونید گروه فیلمسازی و کل استودیوی تهیه کننده رو هم تحت تاثیر قرار بدید. برای همین وقتی شنیدم من رو برای آهنگسازی انتخاب کردن هم خوشحال بودم که بالاخره به آرزوم رسیدم و هم نگران بودم که چطوری از پس کار به اون سختی توی اون شرایط سخت بر بیام. واقعاً هم فشار سنگینی بهم وارد شد
اما هرچه که بود نتیجه بسیار دلپذیر از آب درومده و نشون می ده این گروه فرانسوی کارش رو خوب بلده. توی یه اجرای زنده هنر خواننده رو ببینید که انگار این آهنگ از اول به شکل اختصاصی برای صدای خودش طراحی شده!
اگه از سبک آهنگسازی M83 برای فیلم فراموشی خوشتون اومده احتمالاً با کار Daft Punk هم برای فیلم Tron: Legacy حال می کنید. این گروه دو نفره که اونها هم فرانسوی هستن توی موسیقی متن این فیلم با ترکیب سبک های الکترونیک و کلاسیک فضای حماسی و پویایی ساختن که حسابی با فضای فیلم عملی تخیلی مطابقت داره.
برای مطالعه مقاله های من در مورد هنر و موسیقی اینجا رو ببینید. گزیده مقاله های من در سایت دیجیاتو رو اینجا بخونید. بقیه نوشته های منتخب هم اینجا هستند.
