حافظ الگوی خوبی بود توی ایام کرونا!!!
حتما میگین چرا؟
بزارین یکم سعدیو با حافظ مقایسه کنیم.
سعدی بسیار اهل سفر بود، اول که در شیراز بود بعد از اینکه به شیراز حمله شد، در 14 سالگی از شیراز رفت، و شهر های مختلفی را گشت از جمله بغداد.
حافظ کل عمرش رو توی شیراز گذروند و از شهر شیراز حتی یک قدم پا فرا تر نگذاشت و از شیراز خارج نشد(یه جورایی انگار کل عمرش توی شیراز قزنطینه بود :)
هالا حرف من اینه شما تو خونه باشید، بیرون باشید، هر جا که باشید میتونید یه سری کارای اصلی و حقیقی زندگی رو انجام بدین.همونطور که گفتم نمونه عالی اون سعدی و حافظ که یکیشون کل شهر ها رو گشت و به عشق رسید و یکیشون فقط تو یه شهر موند و به عشق رسید.
از این حرف ها که بگذریم و بیایم به دنیای امروزی تر میبینیم که دورو برمون پر از دنیای بیرونه اصلا لازم نیست از جامون تکون بخوریم.
از خودم شروع میکنم توی ایام قبل قرنطینه یه جورایی از نظر فیزیکی ضعیف بودم خیلی ضعیف در واقع:( و یه جورایی نمیتونستم حق خودمو تو جامعه بگیرم:/
بعد که توی قرنطینه گیر افتادیم نشستم و فکر کردم دیدم دنیا به عدل نیست، پس باید خودم حقمو بگیرم...
رفتم و توی اینترنت گشت گزار کردم تا در نهایت به برنامه بدنسازی تو خونه رسیدم،خیلی خلاصه براتون بگم اولا که به شدت برای زندگی انگیزه گرفتم :) و شروع کردم به ورزش کردن،و ورزش کردم هر روز سر ساعت طبق برنامه ای که داده بود و به شدت استاندارد بود و منو به سمت درستی توی ورزش هدایت کرد.
وگذشت... جوری که حتی اطرافیانم تفاوت رو تو من میدیدن و اصل اینکه خودم تغییر کردم و قوی تر وشجاع تر شدم ، این بزرگترین لطفی بود که میتونست تکنولوژی در حق من انجام بده.
ولی یه چیزی که کم بود توی این روزایی که ورزش میکردم،این بود که برنامه درست و استانداردی برای آموزش هنر های رزمی وجود نداشت،و حتی اگه وجود هم داشت خیلی به ریخته و غیر اصولی بود.
