اینستاگرام امروزه مانند یک دنیای بزرگ است که قوانین، الگوریتم و زبان خود را دارد.
اگر اصطلاحات رایج در این دنیا را ندانیم فعالیت در آن برایمان سخت یا محال می‌شود.
اصطلاحات اینستاگرامی معنای دقیقی دارند با علم به آن‌ها رشد در این شبکه اجتماعی برایمان راحت‌تر می‌شود.
حساب کاربری (Profile):
یا حساب شخصی ما که شامل پستها، استوری‌ها و اطلاعات بیوگرافی‌مان می‌شود.
همان صفحۀ اصلی ماست که در آن پست و استوری دنبال شوندگان یا همان فالوئنیگ‌هایمان را می‌بینیم.
اکسپلور همان صفحۀ با نشان ذره‌بین است که در کنار صفحۀ خانۀ ما قرار دارد. در اکسپلور می‌توانیم نام شخصی را جست‌وجو کنیم یا پست‌هایی را که از نظر اینستاگرام برایمان جذاب است ببینیم.
محتواهایی که در صفحۀ اینستاگرام خود بارگذاری می‌کنیم پست نامیده می‌شوند. این محتواها همیشه روی صفحۀ ما می‌مانند، مگر اینکه آن‌ها را پاک یا آرشیو کنیم.
محتواهایی هستند که در صفحۀ اینستاگراممان عمر یک‌روزه دارند و معمولاً به شرح‌حالمان اشاره می‌کنند. البته با هایلایت‌کردن (Highlight) یک استوری می‌توانیم آن را برگزیده کنیم و برای همیشه در صفحۀ خود داشته باشیم. هایلایت برای استوری‌هایمان نقش آلبوم را بازی می‌کند. ما می‌توانیم یک یا چند هایلایت داشته باشیم، برای هر هایلایت یک اسم انتخاب کنیم و در هر هایلایت یک یا چند استوری را ذخیره کنیم.
محتواهای ویدئویی بالای ۱ دقیقه هستند که باقابلیت تبدیل به آی جی تی وی در اینستاگرام بارگذاری می‌شوند.
آخرین اطلاعات دربارۀ افرادی که ما را لایک یا دنبال کرده‌اند، برایمان کامنت یا نظر ثبت کرده‌اند و حتی به سؤال‌هایمان پاسخ داده‌اند، در این قسمت وجود دارد.
زمانی که صفحه و اکانت کاربری را دنبال می‌کنیم، درواقع آن اکانت را فالو کرده‌ایم.
افرادی که پیگیر فعالیت‌های ما در اینستاگرام هستند. آن‌ها می‌توانند پستها، استوری ها، هایلایت و لایو های ما را می‌بینند.
افرادی که ما فعالیت‌های آن‌ها را دنبال می‌کنیم.
هنگامی‌که دیگر قصد دنبال کردن صفحه‌ای را نداشته باشیم و فالوی خود را پس بگیریم، به این کار ما آنفالوکردن یا دنبال نکردن می‌گویند.
اگر دوست نداشته باشیم اکانتی محتواهای ما را ببیند یا بتواند به هر طریقی با ما در اینستاگرام در ارتباط باشد، می‌توانیم روی کمک این گزینه حساب کنیم.
به‌این‌ترتیب آن صفحه حتی نمی‌تواند ما را در اکسپلور جست‌وجو کند.
هنگامی‌که صفحه‌ای که قبلاً بلاک کرده بودیم از حالت بلاک خارج کنیم، آن صفحه را آنبلاک کرده‌ایم.
اگر بخواهیم صفحه‌ای که در فهرست فالوئرهای ماست، محتواهایمان را نبیند، می‌توانیم اول آن را بلاک و مجدداً آنبلاک کنیم.
به‌این‌ترتیب نه شتری رفته و نه شتری آمده، نه ما محتوای آن صفحه را می‌بینیم، نه بالعکس.
البته این کار منسوخ‌شده است و در آپدیت‌های اخیر اینستاگرام ریموفالور یعنی پاک کردن فالور اضافه‌شده است.
اگر نخواهید کسی شمارا فالو داشته باشد و فعالیت های شما را ببیند کافی است تا آن فرد را ریمو کنید.
با این امکان می‌توانیم صفحه‌هایی که قوانین اینستاگرام (حساب کاربری جعلی، پست‌های خشن و…) را زیر پا گذاشته‌اند، به اینستاگرام گزارش کنیم.
هر یک K، معادل یک هزار است. اینستاگرام در بسیاری مواقع برای ساده کردن اعداد بزرگ، از K (به معنی کیلو) استفاده می‌کند.
برای مثال، اگر صفحه‌ای در اینستاگرام K۲۵ فالوئر دارد، به این معناست که ۲۵ هزار نفر آن را فالو کرده‌اند.
هر یک m، معادل یک‌میلیون است. اینستاگرام در بسیاری مواقع برای ساده کردن اعداد بزرگ، از m (به معنی میلیون) استفاده می‌کند.
برای مثال، اگر صفحه‌ای در اینستاگرام m۵ فالوئر دارد، به این معناست که ۵ میلیون نفر آن را فالو کرده‌اند.
با خصوصی یا پرایوت کردن صفحۀ کاربری‌مان می‌توانیم بازدیدکنندگان خود را محدود کنیم.
به‌این‌ترتیب، هر فردی بخواهد محتواهای منتشر‌شدۀ ما را ببیند و وارد صفحه‌مان شود، باید از ما اجازۀ ورود بگیرد.
اگر شخصی به ما درخواست فالو بدهد و اجازۀ ورود بگیرد، می‌توانیم او را با گزینۀ Confirm تأیید، یا با گزینۀ Delete پاک‌کنیم.
در صفحۀ عمومی ما به تمام افراد حاضر در اینستاگرام اجازه می‌دهیم پستها و استوری‌هایمان را مشاهده کنند.
اینستاگرام قابلیت‌های ویژه‌ای برای کسبوکارها در نظر گرفته که شامل قرار دادن آمار حدودی دنبال کنندگان آن‌ها، ساعات بازدید پستها، فعالیت فالوئرها و… است.
اگر صفحۀ خود را تجاری کنیم، می‌توانیم از این قابلیت‌ها به نحو احسن استفاده کنیم؛ اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که صفحه‌های تجاری، خصوصی نمی‌شوند.
صفحه‌هایی که تجاری نیستند، شخصی یا پرسونال نامیده می‌شوند. نکتۀ دیگر اینکه تمام صفحات خصوصی، شخصی هستند.
بخشی است که در آن می‌توانیم اطلاعات حساب کاربری خود را ویرایش کنیم.
تصویری است که در صفحۀ حساب کاربری ما نمایش داده می‌شود.
به نامی که در حساب کاربری در کنار تصویر حساب کاربری ما نشان داده می‌شود Name گفته می‌شود که معمولاً با نام و نام خانوادگی پر می‌شود.
نامی است که برای حساب کاربری خود انتخاب می‌کنیم و مثل اثرانگشت، منحصربه‌فرد است.
به همان توضیحات مختصری که در حساب کاربری دربارۀ خودمان می‌گوییم بایو می‌گویند.
آدرس ایمیلی است که می‌توانیم در حساب کاربری خود اضافه کنیم و زمان لاگین‌کردن از آن استفاده کنیم. اگر رمز عبورمان را فراموش کنیم، می‌توانیم به کمک این ایمیل آن را بازیابی کنیم.
شماره تلفن همراهی است که در حساب کاربری‌مان برای ورود اضافه می‌کنیم. اگر رمز عبورمان را فراموش کنیم، می‌توانیم به کمک این شماره نیز آن را بازیابی کنیم.
برای تعیین جنسیت (نامشخص، زن و مرد) است.
به فرایند پست کردن تمام و کمال محتوایی از صفحۀ دیگر، ری پست کردن می‌گویند.
به متنی که افراد بهعنوان توضیح در زیر محتوای تصویری اینستاگرام خود می‌نویسند، کپشن گفته می‌شود. البته گفتنی است که پستها می‌توانند بدون کپشن نیز در اینستاگرام منتشر شوند.
در محل‌های قرارگیری متن در اینستاگرام، اگر یوزرنیم صفحه‌ای را به همراه کاراکتر @ بنویسیم،
به‌‌اصطلاح آن صفحه را منشن کرده‌ایم و آن قسمت از متن به رنگ آبی درمی‌آید و فالوئرها با لمس کردن آن منشن، وارد صفحۀ مدنظر می‌شوند.
در بیوگرافی، کپشن، کامنت، دایرکت و استوری می‌توان افراد و صفحات آن‌ها را منشن کرد.
به کمک علامت هشتگ می‌توانیم موضوعات مرتبط با پستمان را مشخص کنیم. در این صورت، پست ما برای افرادی که به دنبال این موضوعات باشند نشان داده می‌شود.
در اینستاگرام، هر هشتگ، صفحه‌ای برای خود دارد. افراد می‌توانند صفحۀ هشتگ را نیز فالو کنند تا بهترین پست‌های آن هشتگ را دنبال کنند.
در بیوگرافی، کپشن، کامنت، دایرکت و استوری می‌توان از هشتگ استفاده کرد. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید نگاهی به هشتگ چیست؟ بیندازید.
می‌توانیم افراد مرتبطی که در عکس یا ویدئو هستند، روی عکس یا ویدئو تگ کنیم. برای این کار کافی است گزینۀ تگ را انتخاب کنیم و نام کاربری موردنظرمان را بنویسیم.
لایک به معنای پسند کردن است و افرادی که پست خاصی را می‌پسندند، برای نشان دادن علاقه‌شان آن پست را لایک می‌کنند.
افراد در اینستاگرام علاوه بر پسند کردن پستها می‌توانند نظر و عقیدۀ خود را نیز در زیر پستها بهصورت کامنت به اشتراک بگذارند.
سی‌ام (Cm) همان کوتاه شدۀ کلمۀ کامنت است که برای صرفه‌جویی در زمان از آن استفاده می‌شود.
با سیوکردن پستها می‌توانیم از گم‌شدن آن‌ها در حافظه‌مان جلوگیری کنیم و هر زمان که به آن‌ها نیاز داشتیم، مشاهده‌شان کنیم.
دستور آشپزی، راهنمای استفاده از یک نرم‌افزار و… بهترین پستها برای سیوکردن محسوب می‌شوند.
با دسته‌بندی پست‌های ذخیره‌شده، در زمان کمتری به آن‌ها دسترسی خواهیم داشت.
به قسمت چت شخصی بین ما و فردی دیگر، دایرکت یا پیام‌های دریافتی می‌گویند.
در این بخش می‌توانیم محتواهایی را که برای افراد ارسال کرده‌ایم پاک‌کنیم، به‌طوری‌که انگار برای طرف مقابلمان اصلاً پیامی ارسال نکرده‌ایم.
دیام (Dm) نیز همان مختصر شدۀ دایرکت مسیج است که برخی افراد از آن استفاده می‌کنند.
هنگامی‌که در اینستاگرام فعال باشیم، آخرین زمان حضورمان در اینستاگرام را به سایرین نشان داده می‌شود. اگر دوست ندارید کسی این زمان را ببیند، خواندن این مقاله را از دست ندهید.
پیام‌های ارسالی از طرف کسانی که ما آن‌ها را فالو نداریم، در این بخش نمایش داده می‌شود. این پیام‌ها نوعی اسپم به‌حساب می‌آیند.
با کلیک کردن روی گزینۀ مجاز، اجازه می‌دهیم که پیام‌های ارسالی از طرف افراد به ما نمایش داده شوند و می‌توانیم به آن‌ها پاسخ دهیم.
با انتخاب این گزینه اجازۀ نمایش پیام این افراد را نمی‌دهیم.
علامت سین یعنی پیامی که به‌طرف مقابل فرستاده‌ایم، توسط آن فرد خوانده‌شده است. خوشبختانه یا متأسفانه این قابلیت را نمی‌توان غیرفعال کرد.
در بخش دایرکت اینستاگرام قابلیتی تحت عنوان چت زنده یا لایو چت وجود دارد که مانند تماس تصویری سایر اپلیکیشن‌ها عمل می‌کند و تفاوت خاصی ندارد.
اینستاگرام علاوه بر قابلیت ارسال دایرکت نفر‌به‌نفر، قابلیتی برای چت گروهی نیز دارد که بهعنوان دایرکت مسیج گروپ شناخته می‌شود.
می‌توانیم مانند سایر پیام‌رسان‌ها گروه اینستاگرامی تشکیل دهیم و به چت کردن مشغول شویم. دیام گروپ (Dm Group) همان مختصر شدۀ این عبارت است.
به پخش زنده در اینستاگرام که این روزها طرفداران زیادی دارد، لایو گفته می‌شود.
به سنجاق کردن یک کامنت در لایو گفته می‌شود.
معمولاً برای اینکه لایو باکیفیت بالاتری گذاشته شود و از حواس‌پرتی جلوگیری شود، از این گزینه استفاده می‌شود.
اطلاعات و آماری است که به ما کمک می‌کند در مورد دنبال کنندگان، محتوای صفحه و نهایتاً عملکردمان آگاهی داشته باشیم؛
برای مثال، جنسیت مخاطبانمان، ساعات پربازدید صفحۀ کاربری‌مان و… توسط اینسایت اطلاع‌رسانی می‌شود.
این گزینه برای هر پست نیز قابل‌مشاهده است و تعداد ذخیره، ارسال و بازدید هر محتوا را نمایش میدهد.
البته این دکمه فقط برای صفحه‌های عمومی قابل‌مشاهده است. اگر اینسایت را بالا بکشیم با آمارهای جالبی آشنا خواهیم شد.
این گزینه به معنی تعامل مخاطب با پست است که مجموعی از تعداد بازدید از پروفایل و وب‌سایت و کلیک روی تماس با مابعد از مشاهدۀ هر پست خواهد بود.
این گزینه برای استوری هم نشان‌دهندۀ تعداد بازدید از پروفایل و استیکرهای به‌کار‌رفته در استوری است.
اگر مخاطبانمان با مشاهدۀ پست ما مستقیماً روی پروفایلمان کلیک کرده و از آن بازدید کنند، تعداد دفعات آن در اینتراکشن مشاهده خواهد شد.
اگر مخاطبمان با مشاهدۀ پست ما از طریق بایو صفحه روی وب‌سایتمان کلیک کنند، این عمل نیز قابل‌اندازه‌گیری خواهد بود.
این گزینه نشان میدهد هر پست ما از چه طریقی مشاهده‌شده است. در گزینۀ Follows می‌توانیم دریابیم چند نفر با مشاهدۀ پست ما را دنبال کرده‌اند و گزینۀ Reach نشان میدهد چند دفعه پست ما توسط حساب‌های یکتا دیده‌شده است. دیسکاوری در استوری نیز وجود دارد.
مجموع چهار فاکتور back (عقب رفتن و مشاهدۀ استوری قبلی ما)، forward «جلو رفتن و استوری بعدی ما)، Next Story (خارج شدن از استوری‌های ما) و Exit (به معنای خروج از استوری‌های اینستاگرام) است که می‌تواند ابزار خوبی برای سنجش محتوای استوری‌مان باشد.
تعداد کل بازدید پست ما را نشان میدهد که این بازدید می‌تواند از طریق خانه (home)، هشتگ (hashtag)، اکسپلور (explore) و… باشد.
این گزینه برای ارتقای پست ما از طرف اینستاگرام پیشنهاد می‌شود. برای استفاده از این گزینه، خواندن این مقاله را از دست ندهید.
مجموع تعداد لایک، کامنت، سیو و اشتراک‌گذاری یک پست را اینگیجمنت یا درگیری می‌گویند
که نسبت آن به تعداد فالوئر با عنوان اینگیجمنت ریت (Engagement Rate) شناخته می‌شود
و برای بررسی میزان موفقیت و رشد کمک زیادی می‌کند. البته گزینه‌ای در اینستاگرام برای این فاکتور موفقیت وجود ندارد
و باید خودمان برای محاسبۀ آن دست‌به‌کار شویم. بیشتر دربارۀ اینگیجمنت بخوانید.
این اصطلاح نشان میدهد در ۹۰ روز گذشته کمترین تعامل را با کدام مخاطبان داشته‌ایم.
most shown in feed برعکس آن هست و بیشترین افرادی را که با آن‌ها تعامل داشته‌ایم نشان میدهد.
وقتی شخصی در حال پخش زنده است، افراد دیگر می‌توانند به وی درخواست لایو مشترک بدهند.
در صورت پذیرفته شدن درخواست، لایو به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود و می‌توانند لایو مشترک داشته باشند.
لایو دونفره برای فالوئرهای هر دو طرف نمایش داده می‌شود و در حال حاضر یکی از روش‌ها برای افزایش فالوئر است.
با استفاده از گزینۀ غیرفعال کردن لایو دونفره (Turn Off Request To Go Live) می‌توانیم درخواست لایو دونفره را غیرفعال کنیم.
اعلام آگاهی فردی که به لایو او می‌پیوندیم از حضور خود را «ویو ات گو» یا دست تکان دادن می‌گویند. اعلان آن بهصورت waved at you در کنار ناممان نمایش داده می‌شود.
استوری‌ها قابلیت دریافت کامنت ندارند، ولی بینندگان می‌توانند نظرشان را به شکل ریپلای برای منتشر‌کنندۀ استوری ارسال کنند.
این نظر در قالب دایرکت ارسال می‌شود و فقط برای منتشرکننده قابل‌نمایش است.
به فرایند ارسال یک پست یا استوری در هر اکانت، ارسال می‌گویند.
می‌توانیم پستها را در استوری خود اعلان کنیم. به‌این‌ترتیب، افراد بیننده می‌توانند با دیدن استوری و لمس تصویر، وارد آن پست خاص شوند.
در اینستاگرام به کارهایی اعم از ارسال و ری‌گرام، شِیر یا همان به اشتراک گذاشتن گفته می‌شود.
این اصطلاح اینستاگرام بیشترین جست‌وجوهایمان را به ما نشان میدهد.
از این قسمت می‌توانیم با جست‌وجوی نام افراد یا کسبوکارها، صفحۀ اینستاگرام آن‌ها را پیدا کنیم.
در همین بخش، هنگامی‌که نام کسی را جست‌وجو می‌کنیم، قسمتی به نام Suggested، افراد یا صفحه‌های مشابه با جست‌وجویمان را نشان خواهد داد.
از این قسمت می‌توانیم هشتگ‌های مدنظرمان را جست‌وجو کنیم تا پست‌هایی که هشتگ مربوطه رادارند، به ما نمایش داده شوند.
زمانی که جی‌پی‌اس (GPS) دستگاه خود را روشن کرده باشیم، می‌توانیم در میان مکان‌ها، شهر‌ها و کشورهای مختلف جست‌وجو کرده و تمام عکس‌هایی که در آن لوکیشن (Location) گرفته‌شده است ببینیم.
