شغل کارمندی؛ بیشک فکر کردن به راهاندازی کسبوکار و رها کردن شغل کارمندی برای هر فرد توأم با ترس است.
تجربهی این احساس، در شرایطی که رسانه و کتابها به ما القا میکنند که باید اهل ریسک، قوی و نترس باشید، نگرانکننده است.
ترس از عدم موفقیت، از دست دادن سرمایه، رها کردن شرایط امن کارمندی و...خوب است بدانید همهی این ترسها منطقی و اگر از حد تعادل تجاوز نکند مفید هستند.
در ابتدای راه، باید شرایط محیطی و شخصیتی خود را بهدرستی بسنجید.
توصیه میشود بااحتیاط، آرام اما پیوسته قدم بردارید؛ مانند ورزشکاری که مدت زیادی را صرف تمرین و یادگیری فنون رشتهی خود میکند.
هنگام مسابقات، سطح پایین را انتخاب میکند و بهتدریج به سطوح بالاتر میرسد.
بعد از پذیرش احساس، لازم است به چند نکته توجه داشته باشید:
مسئله مهمی که باید به آن توجه داشته باشید «انتخاب اختیاری» است. کارمند یا کارآفرین بودن نسبت به هم هیچ مزیتی ندارند.
این شما هستید که با توجه به روحیات و شرایط خود تعیین میکنید کدام را ترجیح میدهید.
اگر در حال حاضر در شغل کارمندی خود فردی حرفهای و موفق هستید و احساس رضایت میکنید و میخواهید با همین مدل و کیفیت خود را ارتقا دهید دلیلی ندارد که آن را رها کنید؛ اما اگر نسبت به محیط کاری خود احساس رضایت نمیکنید یا با اکراه اوامر مدیرتان را اجرا میکنید شاید بهتر باشد برای درآمدزایی به راههای دیگری فکر کنید.
راهاندازی کسبوکار به ویژگیهای شخصیتی ازجمله سختکوشی، نظم، روحیه رهبری، ریسکپذیری و... نیاز دارد.
سعی کنید در ابتدای کار کمی خود را جستوجو کنید. میتوانید از اطرافیان بخواهید چند تا از ویژگیهای بارز شمارا بگویند.
توجه داشته باشید خیلی از ویژگیهای شخصیتی ما باگذشت زمان تغییر میکند.
هر قدم را فکر شده بردارید. مطمئن شوید بعد از مطالعه و تحقیق کافی اقدام به عمل کردید.
اگر کارمند هستید ناگهانی کار خود را رها نکنید. بهتر است در کنار شغل فعلی خود گوشهای از دنیای کسبوکار را تجربه کنید.
این احتمال را بدهید که ممکن است راهاندازی کسبوکار هم به لیست کارهایی که قبلاً تجربه کردید و کنار گذاشتید حواله شود.
درنهایت لازم است دوباره تأکید کنیم ترس شما منطقی است.
فقط باید ریشههای آن را شناسایی کنید، آن را از ابعاد مختلف بررسی کنید و تصمیم خود را آهسته و پیوسته عملی سازید.