بعد از انتشار خبرِ سهمیه بندی بنزین و تکذیبِ وزارت نفت، خبرگزاری فارس متنی را برای توضیح ماوقع منتشر کرد که حکایت از بازی خوردنش می داد! اما سوال این است که فارس تنها و تنها به علت "خیرخواهی" خبری را که خودش هم در متن منتشره تلویحا به عجیب، خلاف رویه معمول و یا مشکوک بودن جریان انتقالش به خبرنگار فارس، تاکید می کند، منتشر کرده است؟! به گمانم اینطور نیست و خیرخواهی و یک سری نشانه تنها دلیل انتشار خبر نبوده و نیست، بلکه مسئله مهم "عطشِ اول بودن در انتشارِ اخبار" است که باعث میشود یک خبرگزاری چنین به دام بیفتد، عطشی که در رقابتِ نفس گیرِ خبرگزاری ها برای گرفتنِ کلیک تنها و تنها به ذبح مخاطب، اندیشه و کنشگری اش بدل می شود.
بازی خوردنِ فارس در ماجرای سهمیه بندی بنزین نشان داد، نه تنها مخاطب که حتی خودِ رسانه هم روزی می تواند قربانی عطشِ عجیبِ جریانِ خبر در جهان امروز شود! البته این ماجرا از نکته دیگری نیز پرده برداشت و آن اینکه این نقطه ضعف برای بسیاری آشکار شده و می تواند در دراز مدت بازی های رسانه ای را به عرصه های جدیدی وارد کند! عرصه هایی که مثل همیشه اولین و آخرین قربانیشان مخاطبین هستند.
