اولین مرحله در پانسمان برای وکیوم تراپی ، انتخاب نوع فوم متناسب با زخم است.
برای هر زخم با توجه به شرایط و محل قرارگیری آن نیاز به پرکننده‌ی مخصوص خود را دارد.
از پرکننده‌ها برای تقسیم فشار به طور مساوی بر روی بستر زخم استفاده می شود و دارای انواع مختلفی هستند.
رایج‌ترین انواع پرکننده‌ها شامل:
همه‌ی این پرکننده ها تاثیرات مثبتی در روند درمان دارند ، اما به دلیل عملکرد متفاوت آن‌ها، انتخاب نوع مناسب برای استفاده هر بیمار باید توسط پزشک یا کارشناس زخم انجام شود.
این فوم‌ها از جنس پلی‌اورتان مدیکال بوده و در سه سایز کوچک، متوسط و بزرگ ارائه می‌شود که با توجه به ابعاد زخم، سایز مناسب را انتخاب می‌کنیم. با توجه به تماس مستقیم این فوم ها با زخم، عدم حساسیت‌زایی، از مهمترین شاخصه‌هایِ تعیین کیفیت برای این فوم‌ها است.
فوم سیاه برای استفاده در زخم‌ها با اگزودای زیاد، پیوند پوست، انواع سوختگی، زخم‌های عمیق مانند زخم بستر و ... استفاده می‌شود.
موارد منع مصرف :
احتمال تشکیل بافت گرانوله درون فوم که باعث دردناک شدن جداسازی می‌شود.
این فوم‌ها از جنس پلی وینیل الکل (PVA) هستند و سختی بیشتری نسبت به فوم‌های سیاه دارند. این فوم‌ها به اندازه‌ی فوم سیاه چسبندگی و انعطاف ندارند.
فوم‌های سفید به علت ساختارشان در مواردی مانند زخم‌های bone expose یا tendon expose، که هدف آن است که از استخوان محافظت شود، استفاده می‌شوند.
همچنین برای پر کردن حفره‌ها و تونل‌های زخم مناسب ترند.
رشد بافت گرانوله در مقایسه با فوم سیاه ، آهسته‌تر است.
گازهای آنتی باکتریال از جنس پلی هگزامیلن بیگوانید هستند.
برای زخم‌های سطحی و کوچک توصیه می‌شود.
احتمال ورود رشته ها و الیاف گاز به داخل زخم وجود دارد و همچنین روی هر نوع زخمی نمی‌توان استفاده کرد.
استفاده از همه‌ی این پرکننده‌ها مزایای خاص خود را دارد و شما می‌توانید با بررسی ویژگی‌های هر کدام، پرکننده مناسب را انتخاب کنید و همچنین به صورت استفاده ترکیبی نیز می‌توان زخم را برای وکیوم تراپی آماده کرد.
