دوستان احتمالا همه شما کتاب “قوی سیاه” نسیم نیکلاس طالب را مطالعه کرده اید.
این کتاب به طور کلی درباره نقش توانایی های بشر در پیش بینی اتفاقات و در مقابل آن نقش شانس در بروز اتفاقات در جهان، صحبت می کنه و در مورد انجام ریسک با مبنا قرار دادن این موارد، بحث می کنه. نظر این کتاب این هست که همه اتفاقات مهم و تاثیرگذار در جهان تصادفی رخ می دهند و بشر نتوانسته هیچ یک از این اتفاقات مهم را پیش بینی کنه. مثل جنگ های جهانی، گسترش بیماری ها و غیره. البته در مورد اتفاقاتی با تاثیرگذاری بزرگ این نظر رو داره.
ایده این کتاب خیلی در زندگی و افکارم تاثیرگذار بوده .
امروز صبح، سایت ترجمان (tarjomaan@) یک مقاله صوتی بسیار بسیار عالی فرستاد در اکانت اینستاگرام ش با موضوع: “اگر خیلی باهوشی، پس چرا پولدار نیستی، شاید همه اش شانس باشد” ، که من رو یاد اون کتاب انداخت. توصیه می کنم گوش کنید حتما. مخصوصا اواخر مقاله خیلی جالبه. لینک صوت مقاله رو در ادامه می فرستم.
? من امروز با استفاده از ایده این کتاب و این مقاله نظری دارم و اون اینه که به نظر میاد ایده خوبی باشه که ما خودمون رو در سرمایه گذاری و یا اصلا در کل زندگی در مسیر این اتفاقات بزرگ قرار بدیم. برای ما هم احتمالا اتفاق غیر منتظره مثبتی اتفاق بیوفته. تلاش و دانش را کنار نگذاریم ولی به قول معروف:
? شانس مان را هم امتحان کنیم.
میزان و نحوه ریسک کردن را با این روش بازتعریف کنیم. من امروز می خواهم در سرمایه گذاری در بورس هم این ایده را در نظر بگیرم.?
بخش پایانی مقاله صوتی بالا هم جالبه. اینکه محققان در آزمایش علمی شان به این نتیجه رسیده اند که توزیع مساوی ثروت بین اشخاص، خیلی بیشتر از توزیع تصادفی و یا توزیع بر اساس سابقه موفقیت شان، دارای نتایج مثبتی بوده. من از این بخش این برداشت رو داشتم که بر اساس این تحقیقات، تلاش برای توزیع دستی ثروت به صورت مساوی، خیلی بهتر از سپردن آن به دست اتفاقات تصادفی هست که در بهترین حالت طبق اصل 80 - 20 انجام میشه. یعنی اگر توزیع ثروت را به دست تصادف بسپاریم و یا آن را بر اساس سابقه تلاش و موفقیت افراد توزیع کنیم، 20% افراد، صاحب 80% ثروت خواهند بود. یعنی وضعیت فعلی دنیا. البته این پاراگراف آخر، ابراز برداشت شخصی بنده بود و فعلا به معنای پذیرش یا رد از طرف من نیست.
نظر شما چیه؟ ⏳
