این روزا به دلیل همه‌گیر شدن بیماری کرونا بهتره تا جایی که ممکنه همه‌مون توی خونه بمونیم. خیلی از دانشجویان، پسادکتری‌ها (این دسته رو هم ذکر کردم، چون معمولاً در چارت‌های اداری هنوز جانیفتادند و بعضی هم در خود دانشگاه هنوز نمی‌دونن با این دسته جدید چه باید بکنند!) و اساتیدی که کار محاسباتی می‌کنند، می‌تونند از خونه هم تا حد امکان به پروژه‌هاشون برسند. تو دانشگاه ما (فردوسی) امکان اتصال به شبکه دانشگاه از راه دور منحصر به اساتید شده و برای سایر افراد هم یک‌سری سرورهای محاسباتی وجود داره که زیاد جالب نیستند (اون طوری که از دیگران شنیدم). برای همین برخی افراد ترجیح می‌دن از رایانه‌های محاسباتی خودشون همچنان استفاده کنند. برای همین اگر در اتاق‌های کارشون یا آزمایشگاه‌ها دسترسی به رایانه‌ای دارند، اون رو روشن می‌گذارند و از برنامه‌ای مثل anydesk برای اتصال از راه دور به رایانه‌شون استفاده می‌کنند. متأسفانه این برنامه متن‌باز نیست و گاهی هم موجب بروز مشکل در سیستم عامل محلی میشه. چند روز پیش، من یک سرویس جدید رایگان به اسم dwservice کشف کردم! که اپلیکیشن کلاینتش هم متن‌بازه و هنوز هم با ایران مشکل پیدا نکرده. یکی از نکات مثبت این برنامه که برای من خیلی کاربردیه اینه که امکان اتصال متنی رو فراهم می‌کنه (بدون اینکه لازم باشه رایانه دور محیط گرافیکی‌اش بالا اومده باشه)، یعنی تقریباً شبیه به ssh.
پس شاید بد نباشه یک امتحانش بکنید. برای این کار یک روش اینه که بعد از دانلود نسخه مورد نظرتون اون رو در رایانه راه دور اجرا کنید، مثلاً در گنولینوکس برید به پوشه‌ای که اون رو دانلود کردید و بزنید
bash ./dwagent.sh
و نام‌کاربری و رمزی که میده رو در سایتش بزنید تا به اون سیستم متصل بشید. در این روش اگر سیستم راه دور رو ریبوت کنید احتمالاً باید یک نام‌کاربری و رمز جدید بگیرید (امتحان نکردم). یا اینکه میتونید ابتدا در سایتش ثبت‌نام کنید و بعد به جای گزینه اجرا، گزینه نصب رو انتخاب کنید و یک Agent تعریف کنید. با این Agent میتونید به سیستم راه دور متصل شوید.
برای متصل نگه داشتن رایانه‌تون به اینترنت در دانشگاه ما هم میتونید اینجا رو ببینید.
