مرد میان سالِ بریتانیایی جلوی کافه‌ی هواداران لیورپول نشسته بود. در جواب این سوال که فرق محمد صلاح با دیگران چیست؟ جمله‌ای گفت که شاید بهترین تعریف از یک انسان باشه. گفت: محمد صلاح واقعیه، فیک نیست. مثل همه‌ی ماست.
این مستند چهل و شش دقیقه‌ای روایتی نسبتاً قابل قبول از زندگیِ یک پسر بچه‌ی مصری است که با ناامید نشدن، تلاش و انسان بودن تبدیل به پادشاه مصریِ لیورپول شده. معمولاً مستندهای پرتره، حول محور شخصیت هایی‌ست که در رشته و زمینه‌ی کاری خود بهترین یا تاریخ‌ساز هستند. اما در "یک داستان پریانی فوتبالی" شما پیرامون زندگیِ یک انسانِ دوست داشتنی، چرخ داده می‌شوید. داستان از کودکی محمد و با حضور دوستانش شروع می‌شه. با اظهارنظر هم‌بازی هایش ادامه پیدا می‌کنه و چند کادر اختصاصی از یورگن کلوپ و طرفداران لیورپول تموم می‌شه. سیر داستانیِ این مستند که نمره‌ی هفت و هفت از مخاطبان IMDB گرفته به طور کلی قابل قبوله اما شاید پایان بندی متفاوت از خروجی کار می‌تونست این اثر رو دلنشین‌تر کنه.
راستی ما چقدر واقعی هستیم؟ دیگران چقدر ما رو از خودشون می‌دونن؟
