توی توییتر بحثهای خیلی شخماتیک دیت اول و مردای اروپایی و از این دست مباحث در جریانه. یکی مثه من فقط میشینه نگاه میکنه و میخنده. واقعیتش جمعی از جمعیت بانوان ایرانی قوم عجیبی هستند. فی الواقع جمیع بلایا را برای همسایه هر شب به سجاده ارزو میکنند و جمیع هدایا و خوبی ها را برا خودشون.
اصلا حالو حوصله ندارم بسط بدم یا حتی توضیح بدم. بحث قانون گذاری مملکت فعلا بهونه ی خوبی دستشون داده که به هر سمتی میچرخند مشکلاتو بندازن گردن قانون. یا بگند مردای ایرانی فلان. امیدوارم همه ی مردای ایرانی مجرد یا همون سینگل بگور بشند و تمام این بانوان ایرانی هم با مردای گوگولی خارجی خوشبخت بشند. برا یکی مثل من که مذکرم و با جنس ذکور خارجی حرف میزنم خوب میدونم از بانوان ایرانی چی میخواند. فلذا اصلا حالو حوصله ندارم حتی توییتر بنویسم.
لطفا در ضمن خوندن در نظر بگیرین که هیچ چیزی مطلق نیست و استثنا هم به تعداد اندکی نیست. اما مشکل داستان اینه که این گروه از جمع نسوان یک طرفه به قاضی میرن و جمع ذکور هم حوصله حرف زدن ندارند. ماحصل این بحث ها میشه همون استندآپ کمدی های ماز جبرانی و مکس امینی که میگند اوه آیم پرشین گرل.
زیاده دیگه زیادیه.
پنگوئن/۱۰ فوریه/ ناکجاآباد
